دلنوشته شهروند بمی در هفدهمین سالگرد زلزله
یکی از شهروندان شهرستان بم به مناسبت هفدهمین سالگرد زلزله این شهرستان دلنوشته ای منتشر کرده است.
یکی از شهروندان شهرستان بم به مناسبت هفدهمین سالگرد زلزله این شهرستان دلنوشته ای منتشر کرده است.
ساعت پنج صبح پنجم دی ١٣٨٢ زمین با آن غرش مهیب که هنوز صدایش و یادش و ویرانیاش به گذرهای «عروس جنوب شرق» چسبیده، برای همیشه پاهای عصمت خانم را از او گرفت و بچههایش زیر تن او زنده و سالم ماندند. بم، از آن روز، از آن صبح غمآلود دیگر برای عصمت خانم خانه نشد، پناه نشد، موطن نشد؛ بم، زندان شد. بم هنوز هم برای عصمت خانم زندان کوچکی است. «پا نداشتن باید سخت باشد عصمت خانم؟»
کیانوش عیاری 13 سال پس از ساخت فیلمی دربارهی زلزله بم میگوید: انتظار داشتم در این سالها اتفاق ویژهای بیافتد که نیفتاد اما امیدوارم «بیدار شو آرزو» در چند سینما اکران شود تا لااقل چند هزار نفر آن را ببینند.