پایگاه خبری جماران؛ مادامی که انتخابات در ایران از ناحیه نظارت استصوابی و مصادره آن به نفع جناح اصول‌گرا رنج می‌برد و عملا قدرت به مردم و منتخب مردم واگذار نمی‌شود خصوصا در ریاست جمهوری که سرنوشت اقتصاد و سیاست و فرهنگ را به دست می‌گیرد، چهارگانه‌‌های مورد نظر رهبری ( مشارکت قوی، رقابت واقعی، سلامت به معنای حقیقی کلمه و امنیت انتخابات) محقق نخواهد شد و چالش مشارکت همچنان باقی خواهد ماند.
از آنجایی که اصولگرایان در هر دوره‌ای به‌ویژه در این دوره ثابت کرده‌اند که در اداره مملکت عاجز و ناتوانند، مردم ایران بیم فردا را دارند و سال‌ها است که در رؤیای تحقق حیاتی نو به‌ویژه در زندگی نسل جدید از نظر اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی به‌سر می‌برند و در طول سال‌های گذشته هربار با انتخاباتی مواجه می‌شدند که امیدوار بودند با اصلاح قانون اساسی و تجدید نظر در شیوه حکمرانی و برقراری ارتباط با دنیای خارج و میدان دادن به ظرفیت‌ها و سلیقه‌های گوناگون روح امید و ایمان و حرکت و حیات در کالبد نیمه‌جان این کشور بدمد و نفسی تازه کنند.
متاسفانه گسست نتایج انقلاب از آرمان‌های انقلاب و محقق نشدن آزادی عقیده و بیان، توسعه اقتصادی و اجتماعی، رفاه و تامین اجتماعی، عدالت و حقوق شهروندان از یک‌سو و فساد اقتصادی بعضی از صاحب منصبان حکومت، رانت‌های نجومی، اختلاس‌های هزاران میلیارد تومانی، سیاست خارجی ماجراجویانه و ناموفق، بیکاری گسترده جوانان، اعتیاد و آسیب‌های اجتماعی و... از سوی دیگر مردم (غیر از اقلیتی که از سر تکلیف رای می‌دهند) را به دو گروه تقسیم کرده است؛ طیفی نسبت به اصلاح امور ناامید و نسبت به انتخابات بی‌تفاوت شده‌اند.
طیف دیگری اما در انتخابات شرکت و از حق خود برای اظهار نظر هرچند محدود استفاده می‌کنند و این مشارکت را نه به معنای هواداری از یک شخص و یا گروه، بلکه کنشی مسالمت جویانه برای اظهار نظر و تعیین سرنوشت در محدودیت‌های واقعی موجود سیاسی می‌دانند.
در حقیقت جامعه ایرانی با چنین اختلاف دیدگاهی که دارد نه قهر را می‌پسندد و نه به تابعیت محض تن می‌دهد بلکه میان قهر و تبعیت راه سوم که همان مشارکت انتقادی باشد را بر می‌گزیند چراکه خوب می‌داند؛ قهر در نهایت به خشونت می‌انجامد و تبعیت نیز رویه غیر دموکراتیک را تحکیم می‌بخشد.
همیشه در فصل انتخابات به‌خصوص زمانی که حزب یا افراد و یا اقشاری از مردم به حاشیه رانده شده‌اند، چیستی و چرایی شرکت در انتخابات و این‌که اصولا حضور در پای صندوق رای توجیه اخلاقی و سیاسی دارد یا نه، در کانون توجه مردم و جامعه ایران قرار گرفته است.
موضوع چالش مشارکت این‌بار هرچند دیر اما از چشم دولت مغفول نماند و با دعوت ابراهیم رئیسی نشستی با جمعی از نمایندگان احزاب و فعالان سیاسی برگزار گردید که شرح ما وقع آن در پایگاه خبری جماران از زبان برخی شرکت کنندگان منتشر خواهد شد.
بر همین اساس نگارنده بر‌این باور است که داوری درباره شرکت یا عدم شرکت در انتخابات می‌‌بایست فارغ از دوگانه‌های مشروعیت و عدم مشروعیت تفسیر شود.
