در این یادداشت آمده است: بهمن ماه سال 1393 بود که محمدحسین انتظاری دبیر وقت شورای عالی مجازی کشور از ایده استانداری کرمانشاه تحت عنوان استان مجازی رونمایی کرد و کرمانشاه را بعنوان پایلوت این طرح در کشور معرفی نمود. او حتی طی نامه ای به دکتر روحانی از تلاش های مسئولین این استان در این راستا تقدیر کرد.
از آن تاریخ تاکنون حدود چهار سال می گذرد اما از تحقق دولت الکترونیکی و بهبود خدمات ارائه شده به شهروندان خبری نیست. مردم هنوز نمی توانند بر بستر آی تی امور خود را در ادارات پیش ببرند. شهروندان کرمانشاهی طعم شیرین زندگی در شهر الکترونیکی را نچشیده اند. سرمایه گذاران و فعالین اقتصادی برای دریافت مجوز ایجاد کسب و کارشان باید هفت خوان رستم را بگذرانند و برای راه اندازی بنگاه های اقتصادی خود مجبورند پاسخ استعلام های چندگانه را بصورت دستی و فیزیکی پیگیری نمایند. آنها باید در سازمان های استعلام شونده، هفته ها سرگردان باشند و راهروهای تو در تو را بارها و بارها گَز کنند، گردن خود را کج نمایند تا بلکه پاسخ استعلام را زودتر دریافت کنند!
آیا این گونه می توان انتظار داشت فضای کسب و کار این استان بهبود یابد؟
سازمان هایی که می باید هر کدام گوشه ای از کار را می گرفتند و استان را در تمام ابعاد، الکترونیکی می کردند چگونه باید پاسخگوی بی اعتنایی خود به افکار عمومی نباشند؟
بی تردید مردم این دیار از جذابیت های استانِ مجازی و هوشمند برای جذب سرمایه گذار باخبرند و تفاوت آن را با استانِ غیرهوشمند می شناسند. آنها می دانند برای همراه شدن با حرکت شتابانِ دیجیتالی شدن سایر استانها و دیده شدن دیارمان در نگاه سرمایه گذاران ، باید مدیران این دیار تفکری خلاقانه و از جنس فنآورانه داشته باشند. مسئولین خسته ای که توان شفاف سازی تاریک خانه های ادارات خود را با تاباندنِ نورِ فناوری هایِ نوظهور ندارند، جایی در این چرخه پرشتاب نخواهند داشت و نمی توانند به رشد و اشتغال و پیشرفت مردم این استان کمک نمایند.
بی شک تحول و دگرگونی شرایط، تنها و تنها با فرهیختگی و تسلط بر مفاهیم توسعه و نوآوری های سازمانی تحقق یافتنی می باشد نه با لابی و چانه زنی های بی حاصل و آویزان شدن به محافل خاکستری.
8066
انتهای پیام از آن تاریخ تاکنون حدود چهار سال می گذرد اما از تحقق دولت الکترونیکی و بهبود خدمات ارائه شده به شهروندان خبری نیست. مردم هنوز نمی توانند بر بستر آی تی امور خود را در ادارات پیش ببرند. شهروندان کرمانشاهی طعم شیرین زندگی در شهر الکترونیکی را نچشیده اند. سرمایه گذاران و فعالین اقتصادی برای دریافت مجوز ایجاد کسب و کارشان باید هفت خوان رستم را بگذرانند و برای راه اندازی بنگاه های اقتصادی خود مجبورند پاسخ استعلام های چندگانه را بصورت دستی و فیزیکی پیگیری نمایند. آنها باید در سازمان های استعلام شونده، هفته ها سرگردان باشند و راهروهای تو در تو را بارها و بارها گَز کنند، گردن خود را کج نمایند تا بلکه پاسخ استعلام را زودتر دریافت کنند!
آیا این گونه می توان انتظار داشت فضای کسب و کار این استان بهبود یابد؟
سازمان هایی که می باید هر کدام گوشه ای از کار را می گرفتند و استان را در تمام ابعاد، الکترونیکی می کردند چگونه باید پاسخگوی بی اعتنایی خود به افکار عمومی نباشند؟
بی تردید مردم این دیار از جذابیت های استانِ مجازی و هوشمند برای جذب سرمایه گذار باخبرند و تفاوت آن را با استانِ غیرهوشمند می شناسند. آنها می دانند برای همراه شدن با حرکت شتابانِ دیجیتالی شدن سایر استانها و دیده شدن دیارمان در نگاه سرمایه گذاران ، باید مدیران این دیار تفکری خلاقانه و از جنس فنآورانه داشته باشند. مسئولین خسته ای که توان شفاف سازی تاریک خانه های ادارات خود را با تاباندنِ نورِ فناوری هایِ نوظهور ندارند، جایی در این چرخه پرشتاب نخواهند داشت و نمی توانند به رشد و اشتغال و پیشرفت مردم این استان کمک نمایند.
بی شک تحول و دگرگونی شرایط، تنها و تنها با فرهیختگی و تسلط بر مفاهیم توسعه و نوآوری های سازمانی تحقق یافتنی می باشد نه با لابی و چانه زنی های بی حاصل و آویزان شدن به محافل خاکستری.
8066
کپی شد
