صباح پناهی روز پنجشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: چنگرهای بومی و غیربومی به منظور لانه سازی و جوجه آوری در این فصل به نیزارهای اطراف دریاچه زریبار می آیند.
وی با اشاره به اینکه چنگرها که در سه گونه معمولی، نوک قرمز و پیشانی سفید هستند، افزود: چنگرهای نر و ماده در طول روز به منظور تغذیه در بخش های مختلف دریاچه زریبار به صورت دسته جمعی مشاهده می شوند.
پناهی با اشاره به وجود 767 هکتار نیزار در حاشیه دریاچه زریبار تاکید کرد: نیزارهای حاشیه و پیرامون زریبار در واقع پناهگاه بسیار خوبی برای پرندگان آبزی و کنار آبزی هستند.
وی یادآور شد: این محل به عنوان بخش جدایی ناپذیر دریاچه ضمن بخشیدن جلوه های خاص بصری، از حیث روابط اکولوژیکی، حفظ سلامتی و تصفیه آب دریاچه و برقرای توازن در معادلات اکولوژیکی این دریاچه اهمیت دارد.
رئیس اداره حفاظت محیط زیست مریوان گفت: بارندگی های مناسب امسال و وجود امنیت زیست محیطی، شرایط مناسبی را برای زیست انواع پرندگان مهاجر و بومی در تالاب زریبار بوجود آورده است.
پناهی از اهالی روستاهای همجوار تالاب زریبار خواست در صورت مشاهده افراد سودجو در شکار گونه های با ارزش جانوری به اداره محیط زیست و محیط بانان اطلاع دهند.
چَنگَر یا پَرلا پرنده‌ای آبزی به رنگ سیاه است که رنگ سر و گردنش براق تر و منقار و پیشانی‌اش سفید رنگ و از راستهٔ درناسانان (Gruiformes) و خانوادهٔ چنگریان (Rallidae) است، این پرنده بومی ایران است و به فراوانی در مناطق مختلف کشورمان مششاهده می شوند.
پناهگاه حیات وحش زریبار و تالاب بین المللی آن که بیست و سومین عضو تالاب کنوانسیون رامسر است دارای حجم تقریبی آب بیش از 30 میلیون مترمکعب بوده و سرریز آب دریاچه از قسمت جنوبی با نام رودخانه مریوان خارج می شود.
طول دریاچه زریبار حدود پنج کیلومتر و عرض آن حدود 1.6 کیلومتر بوده و وسعت تالاب به دلیل تغییرات حجم آبی در فصول مختلف متغییر و حداقل و حداکثر عمق آن به ترتیب 2 و 6 متر است.
زریبار در یک دره طولی وسیع قرار دارد و از 2 طرف غرب و شرق با کوه های پوشیده از جنگل احاطه شده و پوشش غالب اراضی منطقه را جنگل و بیشه زارهای نیمه انبوه تشکیل می دهد که گونه غالب جنگلی آن بلوط ایرانی است.
تاکنون 97 نوع پرنده، 31 گونه پستاندار، 13 گونه خزنده، 11 نوع ماهی یک گونه مارماهی، پنج گونه فیتوپلانکتون و 17 گونه زئوپلانکتون در تالاب بین المللی زریبار شناسایی شده است.
گیاهان شناوری چون سراتوفیلیوم، سریوفیلیوم و گونه هایی از گیاهان خاردار و گونه های نی، هزارنی، بارهنگ آبی، نیلوفر آبی، علف هفت بند، پیچک ها، لویی، بزواش، جگن و نعناع پوشش گیاهی این تالاب را تشکیل می دهد.
سیاه ماهی خالدار، سیاه ماهی معمولی، عروس ماهی و ماهی گامبوزیا از جمله گونه های بومی و ماهی آمور سفید، کپور آیینه ای، کپور معمولی، کپور سرگنده (بیگ هد) و فیتوفاک از جمله گونه های غیربومی این دریاچه است.
شهرستان مرزی مریوان در فاصله 130 کیلومتری غرب سنندج مرکز استان کردستان واقع شده است.
3020/9102
انتهای پیام وی با اشاره به اینکه چنگرها که در سه گونه معمولی، نوک قرمز و پیشانی سفید هستند، افزود: چنگرهای نر و ماده در طول روز به منظور تغذیه در بخش های مختلف دریاچه زریبار به صورت دسته جمعی مشاهده می شوند.
پناهی با اشاره به وجود 767 هکتار نیزار در حاشیه دریاچه زریبار تاکید کرد: نیزارهای حاشیه و پیرامون زریبار در واقع پناهگاه بسیار خوبی برای پرندگان آبزی و کنار آبزی هستند.
وی یادآور شد: این محل به عنوان بخش جدایی ناپذیر دریاچه ضمن بخشیدن جلوه های خاص بصری، از حیث روابط اکولوژیکی، حفظ سلامتی و تصفیه آب دریاچه و برقرای توازن در معادلات اکولوژیکی این دریاچه اهمیت دارد.
رئیس اداره حفاظت محیط زیست مریوان گفت: بارندگی های مناسب امسال و وجود امنیت زیست محیطی، شرایط مناسبی را برای زیست انواع پرندگان مهاجر و بومی در تالاب زریبار بوجود آورده است.
پناهی از اهالی روستاهای همجوار تالاب زریبار خواست در صورت مشاهده افراد سودجو در شکار گونه های با ارزش جانوری به اداره محیط زیست و محیط بانان اطلاع دهند.
چَنگَر یا پَرلا پرنده‌ای آبزی به رنگ سیاه است که رنگ سر و گردنش براق تر و منقار و پیشانی‌اش سفید رنگ و از راستهٔ درناسانان (Gruiformes) و خانوادهٔ چنگریان (Rallidae) است، این پرنده بومی ایران است و به فراوانی در مناطق مختلف کشورمان مششاهده می شوند.
پناهگاه حیات وحش زریبار و تالاب بین المللی آن که بیست و سومین عضو تالاب کنوانسیون رامسر است دارای حجم تقریبی آب بیش از 30 میلیون مترمکعب بوده و سرریز آب دریاچه از قسمت جنوبی با نام رودخانه مریوان خارج می شود.
طول دریاچه زریبار حدود پنج کیلومتر و عرض آن حدود 1.6 کیلومتر بوده و وسعت تالاب به دلیل تغییرات حجم آبی در فصول مختلف متغییر و حداقل و حداکثر عمق آن به ترتیب 2 و 6 متر است.
زریبار در یک دره طولی وسیع قرار دارد و از 2 طرف غرب و شرق با کوه های پوشیده از جنگل احاطه شده و پوشش غالب اراضی منطقه را جنگل و بیشه زارهای نیمه انبوه تشکیل می دهد که گونه غالب جنگلی آن بلوط ایرانی است.
تاکنون 97 نوع پرنده، 31 گونه پستاندار، 13 گونه خزنده، 11 نوع ماهی یک گونه مارماهی، پنج گونه فیتوپلانکتون و 17 گونه زئوپلانکتون در تالاب بین المللی زریبار شناسایی شده است.
گیاهان شناوری چون سراتوفیلیوم، سریوفیلیوم و گونه هایی از گیاهان خاردار و گونه های نی، هزارنی، بارهنگ آبی، نیلوفر آبی، علف هفت بند، پیچک ها، لویی، بزواش، جگن و نعناع پوشش گیاهی این تالاب را تشکیل می دهد.
سیاه ماهی خالدار، سیاه ماهی معمولی، عروس ماهی و ماهی گامبوزیا از جمله گونه های بومی و ماهی آمور سفید، کپور آیینه ای، کپور معمولی، کپور سرگنده (بیگ هد) و فیتوفاک از جمله گونه های غیربومی این دریاچه است.
شهرستان مرزی مریوان در فاصله 130 کیلومتری غرب سنندج مرکز استان کردستان واقع شده است.
3020/9102
کپی شد
