کامبیز نوروزی، حقوقدان نوشت: آنها با استفاده غیرقانونی از اصل 85 قانون اساسی می خواهند در خفا شرایط تحمیل سلیقۀ گروهی خود به مردم را فراهم کنند. می دانند اگر این طرح به مجلس بیاید و کارشناسان و مردم و رسانه ها در مورد آن نظر بدهند و تباهی‌های لایحه فاش شود در برابر انواع خطاهای بزرگ و مخرب حقوقی و فرهنگی دفاعی نخواهند داشت.
به گزارش جماران؛ کامبیز نوروزی، حقوقدان در کانال تلگرامی خود نوشت:
تلاش ساکنان مجلس برای برای پنهان کاری در مورد لایحۀ حجاب نشان می دهد که آنها بی اندازه از مردم و رسانه ها و کارشناسان حقوقی و اجتماعی و نهادهای مدنی بیمناک اند و توان مباحثه با آنها را ندارند. انبانشان از استدلال آنقدر تهی است که خودشان می‌دانند در هر مباحثه با مخالفان و منتقدان این لایحه بی اساس، زمین‌گیر می‌شوند؛ اینگونه است که از مردم و کارشناسان و رسانه‌ها فرار می‌کنند تا پشت دیوارهای بلند مجلس کارشان را پیش ببرند.
آنها با استفاده غیرقانونی از اصل 85 قانون اساسی می خواهند در خفا شرایط تحمیل سلیقۀ گروهی خود به مردم را فراهم کنند.
می دانند اگر این طرح به مجلس بیاید و کارشناسان و مردم و رسانه ها در مورد آن نظر بدهند و تباهی‌های لایحه فاش شود در برابر انواع خطاهای بزرگ و مخرب حقوقی و فرهنگی دفاعی نخواهند داشت.
آنها خودشان به این ناتوانی در برابر مردم و تر از مردم اقرار دارند.
حسن نوروزی که یکی از ساکنان مجلس است در گفتگو با خبرگزاری دانشجو تاب مستوری از کف داد و بیم هراس خود و همکارانش در مجلس را چنین برملا می کند که:
"اگر روند کار کمیسیون(بررسی لایحۀ حجاب) شفاف باشد این طرح هم مثل طرح صیانت از کاربران در فضای مجازی هوا می شود."
طرح بی بنیاد صیانت وقتی به قول ایشان هوا شد که با نقدهای متعدد حقوقی و اجتماعی و فرهنگی و فنی معلوم شد چقدر این طرح با حقوق اساسی ملت و مصالح ملی در تضاد و ساکنان مجلس قادر به تصویب آن نیستند. حالا این حرف آقای ساکن مجلس معلوم می کند آقایان می دانند که اگر لایحه حجاب علنی و در صحن مجلس مطرح شده و به نقد متخصصان درآید معایب فراوان و بنیادین آن معلوم می شود و لایحه به قول خودش " هوا" می رود.
او ادامه می دهد: "کسانی باید در این باره نظر دهند که کار حقوقی کرده باشند، حکم داده باشند، تفهیم اتهام کرده باشند"
این نگاه یعنی فقط به این می اندیشند که با چوب و فلک به اهداف خود در زمینه حجاب الزامی برسند. درس نمی‌گیرند. نه خودشان را می‌شناسند نه مردم را. او و همکارانش یادشان رفته که «آن‌که از تجربه درس نمی‌گیرد به پشیمانی و ندامت می‌افتد.»
او در پاسخ به سؤالی دیگر می گوید: "وی در این باره که این لایحه درباره مردم است و بهتر است مردم هم در جریان روند بررسی اش قرار بگیرند می گوید که این یک قانون آمره است و مردم باید به آن عمل کنند."
او از پاسخ به خبرنگار می گریزد اما در این گریز ناخواسته جوهر نگاه خود و دوستان همکارش را آشکار می کند. جواب او به معنای این است که مردم باید حرف زور ما را که پنهانی می خواهیم تصویب کنیم قبول کنند. این آقا حتما می‌داند که خیلی از قوانین آمره هستند. ولی باز به صحن مجلس می آیند و مردم در جریان روند مذاکرات و اخبار آن قرار می گیرند. آمره بودن قانون دلیلی برای پنهانکاری در تصویب آن نیست.
انسانهای درستکار ترسی از آشکار شدن کارهای خود ندارند.
