تقی آزاد ارمکی: بستن فضای مجازی اکثریت مردم موبایل به دست که تفریح می کردند را کنشگر سیاسی کرد/ لعیا جنیدی: می‌خواهیم به یک امر اجتماعی پاسخ امنیتی بدهیم؛ حاصلش وضعیت فعلی است

به گزارش جماران؛ تقی آزاد ارمکی گفت: این حرف زشتی است که ما نمی دانیم! باید تخصص های بین رشته ای پیدا کنیم! منِ جامعه شناس می فهمم در این کشور چه خبر است و می توانم تحلیل جامعه شناسه بدهم که ماجرا چیست. برای اینکه نمی خواهید دانش مرا به رسمیت بشناسید می گویید دانش بین رشته ای! روانشناس حرف می زند می گویید دانش بین رشته ای! اقتصاددان حرف می زند می گویید دانش بین رشته ای!   یعنی چه؟ این چه بازی است که در این کشور درست کرده اید؟! آن آدم منتقد و معترض که حذفش کرده اید بی کنش شده است. بی کنشی او به درد شما نمی خورد. اتفاقا باید کنش گر مثبت می بود در این کشور. به گردنش می انداختید، می گفتید فلان نیروی منتقد در دانشکده علوم اجتماعی و فلان استاد دارند ماجرا را درست می کنند، حراست را بالای سرش می گذاشتید. کی گفته اینها اغتشاشگرند؟ کدام تحقیق و پژوهش اجتماعی درآمده که آدم هایی که در خیابان هستند اینها اغتشاش گرند و نمایندگان غرب هستند و مزدوران موساد هستند؛ بچه های این کشورند! حرفها را اشتباه نگیرید! ولی به این بازی افتاده اند، کی بازی را درست کرده؟ ما! بستن فضای مجازی اکثریت مردم موبایل به دست که تفریح می کردند را کنشگر سیاسی کرد! رهبری انقلاب حضرت امام بود، رهبریت انقلاب روحانیت نبود، طبقه متوسط بود. این را یادمان رفت. به همین دلیل الان داریم چوبش را می خوریم. اشتباه نگیریم، یک تقلبی در تاریخ انقلاب اسلامی صورت گرفته است! ما همه آرمان های اخلاقی، دینی، فرهنگی و اجتماعی این کشور را سیاسی کرده ایم. همه چیز را سیاسی کرده ایم. خب چوبش را باید بخوریم. چون سیاسی اش می کنیم، از حزب که نداریم سیاست دربیاید، نیروی انتظامی درمی آید، دیروز وزارت اطلاعات و سپاه می آمد.

لعیا جنیدی هم در این نشست گفت: تامین منابع تحصیلی گرفتاری بزرگی است. خیلی ها با مشکلات و چند شیفت کار کردن پدر و مادر شاید دارند تحصیل می کنند. شغل آینده که ناروشن است و ناامیدی می آورد و بدتر از آن بی تعلقی می آورد چون شما باید یک وابستگی به جامعه باشید تا در ستیز با جامعه قرار نگیرید. در مقابل همه این مشکلات که می تواند منشا سیاسی، اقتصادی و اجتماعی داشته باشد ما می خواهیم یک راهکار واحد ارائه دهیم که آن هم راهکار امنیتی است که جنس آنها همخوانی ندارد. مشکلات از جنس نرم هستند، نیازمند فکر کردن و برنامه ریزی هستند، ولی چون در زمان لازم اقدام نمی کنیم، راهکار و پاسخ ها می شوند پاسخ سخت، از جمله همین مسئله پوشش؛ ما می خواهیم با پلیس امنیت حلش کنیم، یعنی می خواهیم به یک امر اجتماعی پاسخ امنیتی بدهیم که حاصلش وضعیت فعلی است. تا مشکل در خیابان نیایید کسی نمی نشیند دور هم که بگویند علت این وضعیت چیست.