عباس مرادی روز چهارشنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: در هدف گذاری های ششگانه طرح توسعه مکران هیچ اشاره ای به مباحث اجتماعی و فرهنگی و آماده سازی بستر اجتماعی و فرهنگی جامعه محلی نشده است.
وی بیان داشت: این درحالی است که برای توسعه یک منطقه باید جامعه محلی آن به عنوان یکی از ذینفعان مهم توسعه در برنامه ریزی های یک طرح توسعه سهیم باشند.
عضو هیات علمی دانشگاه هرمزگان در این رابطه به تجربه تعارض و تبعیض های جامعه محلی و مهاجران در دهه 50 و60 در استان هرمزگان اشاره کرد.
مرادی ادامه داد: این نوع توسعه در سواحل مکران نه تنها باعث تعلق سرزمینی نمی شود بلکه باعث شکل گیری و تشدید تعارضات اجتماعی و فرهنگی بین جامعه میزبان و مهاجران خواهد شد.
مدیرطرح آمایش سرزمینی هرمزگان بیان داشت: یک نگاه حداقلی نیز به توسعه سواحل مکران وجود دارد؛ به این معنا که با ایجاد زیرساخت ها، جامعه محلی از محرومیت های کنونی در حوزه های مختلف خارج شده و با توسعه زیرساخت ها از فوایدی برخوردار خواهد شد.
مرادی یادآور شد: بحث تقویت زیرساخت ها در راستای سرعت بخشی و تسریع توسعه در سایر بخش ها یکی از نقش های مهم در طرح توسعه سواحل مکران است.
وی افزود: برای ایفای این عملکرد آزاد راه های جاسک به بندرعباس و جاسک به چابهار از جمله راههای ارتباطی اتصال کرمان به جاسک درنظر گرفته شده که همه این ها طرح های زیرساختی تعریف شده برای توسعه سواحل مکران است.
این عضو هیات علمی دانشگاه هرمزگان تصریح کرد: براساس آمار سال 95 (آخرین سرشماری جمعیتی کشور)، 20 درصد از جمعیت استان هرمزگان در 3 شهرستان میناب، جاسک و سیریک در حوزه طرح توسعه سواحل مکران قرار دارند.
مرادی تصریح کرد: براساس طرح آمایش سرزمینی همچنین در حوزه عملیاتی 26 درصد از مساحت استان هرمزگان در حوزه مکران قرار می گیرد و از نظر دسترسی به خط ساحلی نیز 52 درصد از کل خط ساحلی مکران در قلمرو استان هرمزگان قرار دارد.
وی اضافه کرد: با توجه به این اعداد و ارقام حساسیت موضوع توسعه سواحل مکران برای مردم استان شاید بیشتر باشد و در کنار برخی عوامل محیطی، اجتماعی و اقتصادی اهمیت توسعه سواحل مکران برای هرمزگانی ها را دوچندان کرده است.
9887 /6048
انتهای پیام وی بیان داشت: این درحالی است که برای توسعه یک منطقه باید جامعه محلی آن به عنوان یکی از ذینفعان مهم توسعه در برنامه ریزی های یک طرح توسعه سهیم باشند.
عضو هیات علمی دانشگاه هرمزگان در این رابطه به تجربه تعارض و تبعیض های جامعه محلی و مهاجران در دهه 50 و60 در استان هرمزگان اشاره کرد.
مرادی ادامه داد: این نوع توسعه در سواحل مکران نه تنها باعث تعلق سرزمینی نمی شود بلکه باعث شکل گیری و تشدید تعارضات اجتماعی و فرهنگی بین جامعه میزبان و مهاجران خواهد شد.
مدیرطرح آمایش سرزمینی هرمزگان بیان داشت: یک نگاه حداقلی نیز به توسعه سواحل مکران وجود دارد؛ به این معنا که با ایجاد زیرساخت ها، جامعه محلی از محرومیت های کنونی در حوزه های مختلف خارج شده و با توسعه زیرساخت ها از فوایدی برخوردار خواهد شد.
مرادی یادآور شد: بحث تقویت زیرساخت ها در راستای سرعت بخشی و تسریع توسعه در سایر بخش ها یکی از نقش های مهم در طرح توسعه سواحل مکران است.
وی افزود: برای ایفای این عملکرد آزاد راه های جاسک به بندرعباس و جاسک به چابهار از جمله راههای ارتباطی اتصال کرمان به جاسک درنظر گرفته شده که همه این ها طرح های زیرساختی تعریف شده برای توسعه سواحل مکران است.
این عضو هیات علمی دانشگاه هرمزگان تصریح کرد: براساس آمار سال 95 (آخرین سرشماری جمعیتی کشور)، 20 درصد از جمعیت استان هرمزگان در 3 شهرستان میناب، جاسک و سیریک در حوزه طرح توسعه سواحل مکران قرار دارند.
مرادی تصریح کرد: براساس طرح آمایش سرزمینی همچنین در حوزه عملیاتی 26 درصد از مساحت استان هرمزگان در حوزه مکران قرار می گیرد و از نظر دسترسی به خط ساحلی نیز 52 درصد از کل خط ساحلی مکران در قلمرو استان هرمزگان قرار دارد.
وی اضافه کرد: با توجه به این اعداد و ارقام حساسیت موضوع توسعه سواحل مکران برای مردم استان شاید بیشتر باشد و در کنار برخی عوامل محیطی، اجتماعی و اقتصادی اهمیت توسعه سواحل مکران برای هرمزگانی ها را دوچندان کرده است.
9887 /6048
کپی شد
