یادداشت پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران -تهران

مسیحیت و کلیسا

پایگاه خبر ی جماران، نشریه حریم امام در شماره 349 به مناسبت سالروز میلاد حضرت مسیح(ع) نگاهی به زندگی، آیین و خدمات ارامنه در جمهوری اسلامی ایران انداخته است.

بنیان مسیحیت در میان ارمنیان

طبق روایات ارمنی «تادئوس» و «بارتوقمئیوس»دو تن از حواریون حضرت مسیح، نخستین مبلغان مسیحیت در ارمنستان و نخستین پایه‎گذاران کلیسای ارمنی در سال 33 میلادی در ادسا و اورفا (بین‎النهرین) بوده‎اند و از این رو کلیسای ارمنستان را کلیسای حواری رسولی (مرسلی) ارمنستان نیز نامیده‎اند.

ارمنیان به خاطر حیات چهار‌هزار سالة خود از پایدارترین اقوام هند و اروپایی به شمار می‎آیند. اولین قومی هستند که در جهان، مسیحیت را در سال 301 میلادی به کوشش گریگور روشنگر لوساوریچ، نخستین رهبر دینی ارمنیان و در زمان پادشاهی تیرداد سوم در کشور ارمنستان رسمیت داده‎اند.

کلیساهای جهان

به‌طور کلی مسیحیان جهان از حیث زبان و فرهنگ در سه حوزه قرار می‎گیرند:

1.‎ غرب لاتین با مرکز اصلی رم یا کلیسای کاتولیک و کلیسای پروتستان که بعدها انشعاب یافت.

2.‎ شرق یونانی زبان با مرکز اصلی قسطنطنیه (استانبول کنونی) که از سدة چهارم و پنجم به بعد کلیسای ارتدکس شرقی نامیده شد.

3.‎ شرق سریانی که شاخه جدا شدة کلیسای ارتدکس شرقی است؛ با مرکز اصلی إدسا (اورفای کنونی در جنوب شرقی ترکیه). این گروه خود به دو گروه نسطوری یا غیر کالسدونی تقسیم می‎شود. (کلیسای جدا شدة شرقی)

هر کدام از این کلیساها از ویژگی و تعریف خاصی برای خود برخوردار هستند که اجمالاً به آن اشاره می شود.

کلیسای کاتولیک رم

بزرگ‎ترین و جهانی‎ترین کلیسایی که در تمام کشورها و سرزمین‎ها رایج است و با عنوان «کلیسای مقدس کاتولیک رم» به توصیف خود می‎پردازد.

ویژگی مهم کلیسای کاتولیک اعتقاد پیروان آن به رهبری و ریاست پاپ بر جامعه مسیحیان و مصونیت او از خطا است و لذا پذیرش مصوبات مجامع کلیسای کاتولیک را بر خود لازم می‎دانند و بر این باورند که مسیح پتروس را بر مقام کلیسای مسیحیت، رهبر قرار داده و کلید ملکوت آسمان را به وی سپرده و پتروس نیز در زمان اقامت در رم، پاپ را جانشین خود و صاحب امتیاز کلیسای جامع قرار داده است.

کلیسای ارتدکس شرقی

با تجزیه رم به بخش شرقی و غربی در اواخر قرن پنجم میلادی، کلیسای رم در مرکز بخش غربی مسیحیت قرار گرفت و این اتفاق، مهم‎ترین جدایی در تاریخ مسیحیت به شمار آمد. به همین خاطر پیدایش این فرقه قبل از آنکه ریشة اعتقادی داشته باشد، منشأ جغرافیایی دارد. مهم‎ترین کلیسای بخش شرقی در قسطنطنیه بود. از آنجایی که یکی از مراکز مهم کلیسای شرقی در یونان قرار داشت و زبان رایج در آن هم یونانی بود، کلیسای شرقی را یونانی نام نهاده و ترجمه عهد عتیق را برای کلیسای ارتدکس برگزیدند. در حالی که در غرب بر استفاده از متن لاتین کتاب مقدس اصرار می‎شد.

کلیسای ارتدکس شرقی بعد از کلیسای کاتولیک رم با حوزه‎ای به مراتب کوچک‎تر از آن، دومین کلیسای عمده در جهان مسیحیت معاصر است.

اکثر قریب به اتفاق جمعیت کشورهای اسلاوی (روسیه، یوگوسلاوی، بلغارستان) و رومانی را پیروان کلیسای ارتدکس شرقی تشکیل می‎دهند. این کلیسا گروهی متشکل از پانزده کلیسای وابسته هستند که با یکدیگر اشتراک آئینی دارند و به یک شکل عبادت می‎کنند و از نظر عقیده با هم سازگارند؛ اما هر یک از نظر تمشیت امور مستقل هستند.

این کلیساها برتری سر اسقف کلیسای جهانی قسطنطنیه (استانبول) را قبول دارد و برخلاف پاپ در آیین کاتولیک به هیچ وجه برتری همراه با اختیارات قانونی جهانی را برای خود ادعا نکرده و قائل نیستند.

کلیسای جدا شده شرقی

تعدادی از کلیساهای شرقی به دلایل سیاسی و اعتقادی از کلیسای امپراتوری بیزانس (روم شرقی) جدا شدند. این کلیساها که در آن سوی مرزهای امپراتوری واقع بودند، با قبول راه‎حل‎های مسیح‎شناسی استقلال خود را حفظ کردند. این کلیساها از استقلال داخلی برخوردارند و هر یک آداب دینی مستقلی دارند و کتب عبادی آن‎ها، عموماً به زبان مخصوص به خودشان است.

این کلیساها عبارت‎اند از: الف) کلیسای نسطوری؛ ب) کلیسای ارتدکس غیر کالسدونی؛

غیر کالسدونی‎ها شامل سایر مسیحیان غیر یونانی از جمله قطبی‎ها در مصر، اتیوپی‎ها و ارمنی‎ها می‎شود.

کلیسای ارمنیان

پیش‎تر گفته شد که مسیحیت از طریق دو تن از دوازده رسولان یا حواریون حضرت عیسی مسیح علیه‎السلام به نام‎های تادئوس قدیس و بارتوقیمئوس قدیس در میان ارمنیان رواج یافته و بر این اساس کلیسای ارامنه، نام مرسلی یا حواری را بر خود گرفته است. هر چند گاهی آن را کلیسای گریگوری یا لوساوریچ نیز می‎گویند و هر چند نام گریگور روشنگر لوساوریچ از این کلیسا جدا نبوده است، اما ارمنیان هویت کلیسای خود را به زمان حضرت عیسی علیه‎السلام و حواریون ایشان گره می‎زنند و تادئوس و بارتوقیمئوس  را مبشران اصلی دین مسیح و بانیان کلیسا در ارمنستان می‎دانند و نقش گریگور مقدس را در فراگیر کردن و رسمی نمودن مسیحیت در ارمنستان هرگز فراموش نمی‎نمایند.

نام رسمی این کلیسا بر اساس اصول اعتقادی و مبانی تشکیلاتی آن کلیسای ملی، مرسلی و مردمی ارمنی است و به اختصار کلیسای ارمنی نامیده می‎شود.

وجه تسمیه ملی

بر خلاف کلیساهای کاتولیک و پروتستان، کسی که از پدر و مادر ارمنی به دنیا نیامده باشد و در کلیسای ارمنی غسل تعمید نگرفته باشد، نمی‎تواند از دیگر برنامه‎ها و شعائر این کلیسا از قبیل ازدواج، مراسم عشای ربانی، غسل‌میت،کفن و... بهره‎مند گردد. بنابراین فردی که از پدر و مادر ارمنی نبوده و غسل تعمید در این کلیسا بر او انجام نگرفته را نمی‎توان تعمید داد.

به همین خاطر کلیسای ارمنی فاقد تشکیلاتی برای تبلیغات خارج از حوزه قومی ارمنی است و کلیسای ملی نامیده می‎شود؛ زیرا هیچ کس از هر دین دیگری نمی‎تواند ترک دین کرده و از طریق کلیسای ارمنی مسیحی شود.

کلیسای ارمنی و تثلیث

بحث از خداوند در آیین مسیحیت با مسئلة تثلیث گره خورده است و در بین فرقه‌های مختلف ‌کاتولیک، ارتدکس و پروتستان مشترک است. این اصل در نزد رهبران مذهبی و معاصر مسیحی از کلیة شعائر دینی مهم‎تر است و لذا این اقانیم سه‎گانه مکرراً در آیین عشای ربانی مورد پرستش قرار گرفته و از آن‎ها حاجت خواسته می‎شود.

ارمنیان بر این باورند که خداوند زندگی کامل و عشق کامل است و تمامی فعل و رابطة او با جهان، با ظهور پدر، پسر و روح‎القدس یا تثلیث مقدس تحقق می‎یابد. خدای پدر را آفریدگار بشر، خدای پسر را منجی بشر و خدای روح را تطهیر کننده بشر می‎دانند که او را به فرزند خواندگی پذیرفته است. از نظر آنان پدر، پسر و روح‌القدس صرفاً موجودات کاملی نبوده و همچون پدیده‎های فعل الهی نیستند؛ بلکه اشخاص هستند. هر شخصی (اقنومی) که خودآگاهی ای کامل و واقعی است، مکاشفه تمامی ذات خداوند است و همة ویژگی‎های الهی را در خود دارد. پدر ـ که جهان را با کلمه الهی آفریده و ملکوت خود را از ازل ترتیب داده ـ خدای کامل است. پسر، کلمة خداوند نیز ـ که از آغاز «نزد خداوند بود و خدا بود» و هنگامی که انسان شد در میان ما ساکن شد ـ خدای کامل است. روح‎القدس هم که ـ به واسطة او خداوند و آنچه را الهی است می‎شناسیم، در اعماق خداوند تفحص می‎کنیم، تجدید می یابیم و منور می‎گردیم ـ خدای کامل است. سه شخص / اقنوم یک خدای، یک عشق، ولی هر کدام عشقی کامل در ظهور منحصر به فرد خود هستند.

پسر و روح‎القدس از پدر هستند، ولی برادر یا دو پسر نیستند. زیرا پدر والد است، پسر مولود و روح‎القدس جوشش (مانند جوشش چشمه) پسر سمت راست پدر می‎نشیند و روح‌القدس سمت راست پسر.

عیسی مسیح و حضرت مریم علیهم السلام

از آنجایی که پیروان کلیسای غیر کالسدونی( ارامنه شاخه‌ای از آن است) برای مسیح تنها یک ذات قائل‎اند، اغلب «یک ذات انگار» خوانده می‎شوند ـ بر اساس نظریة اسقف اعظم سبوه سرکیسیان در مورد مفهوم تک جوهری و دو جوهری بودن نوعی بدفهمی وجود دارد. به گونه‎ای که برخی کلیساهای غربی و یونانی کلیسای ارمنی، قبطی و سریانی را کلیساهای قائل به تک جوهری قلمداد کرده‎اند. در حالی که ارامنه مونوفیزیت نیستند؛ یعنی به یک طبیعت و جوهر واحد در مورد حضرت مسیح علیه‎السلام قائل نبوده و معتقدند که خداوند در حضرت مسیح تجسد یافته و مسیح هم‎زمان هم خدا بوده و هم انسان!

در واقع کلیسای ارامنه به دو جوهر جدای از هم معتقد نیست.

به‎طور کلی در مورد سرشت حضرت مسیح علیه‎السلام برداشت‎های مختلفی در کلیساهای گوناگون وجود دارد. حضرت مریم سلام الله علیها در نزد ارمنیان و در آموزه‎های کلیسا از جایگاه والایی برخوردار است و از شخصیت‎های برجستة کتاب مقدس است. به اعتقاد اینان، کسی که از حضرت مریم تولد یافته، انسانی است که به واسطة روح‌القدس زاده شده و خدا در او تجسد یافته است. بنابراین ایشان را مادر خدا می‎نامند؛ زیرا او وسیلة زاده شدن مسیح و تجسد خدا به واسطة روح‌القدس بوده است.

روح‌القدس

یکی از ارکان اصلی تثلیث در مسیحیت روح‌القدس است و حلقة واسطة پدر و پسر و عامل رساننده تأییدات پدر به مردم به شمار می‎آید.

مسیحیان روح‌القدس را نه صرفاً وصفی از اوصاف خدا یا نیروی نامتشخص، بلکه کاملاً متشخص، عضو سوم تثلیث و مساوی با پدر و پسر می‎دانند. وظیفة هر مسیحی است که حامل روح‌القدس باشد.

کلیسای ارمنی و نجات

پرسش مهم همة ادیان، چگونگی نجات بشر است.

ارمنیان همچون دیگر مسیحیان معتقدند که حضرت عیسی علیه‎السلام به دنیا آمد تا گناهکاران را نجات دهد. آنان بر این باورند که مسیح با قربانی کردن خود گناهان بشر را شسته و با رستاخیز خود به کسانی که به او ایمان داشتند زندگی بخشید و اگر انسان‎ها مستعد پذیرش این فیض نباشند، از آن بی‎بهره خواهند بود.

انسان برای اینکه نجات بیابد باید ایمانی فعال داشته باشد؛ یعنی با تمامی وجود، فکر و قلب خود، مسیح را بپذیرد و به او عشق بورزد و خود را به او تقدیم کند.

برگرفته از فصلنامه فرهنگی پیمان: دکتر حسین و اعظم حیدری

منبع: حریم امام

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند
نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.