به گزارش ایرنا اهالی فارس و مردم شیراز نیز با این شور و شوق معنوی و عبادی همراه می‌شوند و در جشنی از اخلاق‌مداری و تجربه‌های پاکسازی نفس تا عید سعید فطر همراه می‌شوند.
** پیشواز رمضان
پیش از آغاز ماه مبارک رمضان و پرداختن به روزه‌داری مردم آخرین جمعه ماه شعبان را برای شادی و تفرج می‌روند و این آخرین جمعه را کولوک‌اندازان (کلوخ‌اندازان) می‌نامیدند.
از دیگر رسوم مردم شیراز در آغاز این ماه، روز والون است که براساس آن در نخستین ماه رمضان تازه‌عروس‌ها، خانواده داماد انواع شیرینی را از جمله نقل و نبات و افطاری برای آن‌ها می‌فرستند.
مردم فارس، بنا بر رسم دیرین، یک یا چند روز به پیشواز رمضان می‌روند و خود را برای روزه‌داری آماده می‌کنند.
در ماه رمضان چهره شهر نیز تغییر می‌کند، کاسبان مهربان‌تر می‌شوند، غذاها، رنگ‌وبوی بهتری می‌گیرد و مردم هم با عبادت و خودسازی سعی می‌کنند بهترین باشند.
مردم شیراز در نخستین روز ماه میهمانی خدا به زیارت امام‌زادگان واجب‌التعظیم می‌روند؛ ازجمله آن‌ها حضرت احمد‌بن‌موسی شاهچراغ (ع)، سید میر محمد (ع)، سید علا‌الدین حسین (ع) و علی بن حمزه (ع) هستند.
شب‌های 19 و 21 و 23 رمضان شب‌های مبارک قدر است. مردم در این شب‌ها با حضور در تکیه‌ها، مسجد‌ها و حسینیه‌ها تا سحر به عبادت می‌پردازند. شب‌های احیا با قرائت قرآن مجید، خواندن دعای افتتاح، دعای جوشن کبیر و وعظ و خطابه به سحر می‌رسد.
** خوراک‌های رمضان
درهای فروشگاه های خوراک‌پزی که فرنی، ترحلوا و کله‌پاچه می‌پزند تا بعد از ظهر باز نمی شود و چیزی به مشتریان نمی‌فروشند. در گذشته هنگام افطار فروشندگان با صدای بلند مردم را به خرید تشویق می‌کردند.
از میان خوراکی‌های این ماه جز زولبیا و بامیه که رسم همه ایران است، در شیراز ترحلوا تهیه می‌شود. این شیرینی نوعی حلوای مخصوص است که تنها در ماه مبارک یافت می‌شود. این حلوا با نشاسته، شکر، شیر و زعفران درست می‌شود. ترحلوا را در سینی‌های بزرگ می‌ریزند و پس از سرد‌شدن به‌صورت لوزی می‌برند. از دیگر شیرینی‌های این ماه رنگینک و یوخه است.
غذاهای افطاری معمولاً عبارت‌اند از آبگوشت، کوفته هلو، فرنی، ترحلوا، شامی، پنیر و سبزی.
کوفته هلو درزمره غذاهای معروف است که آن را از گوشت کوبیده، آرد نخودچی و نرگسی (هویجی که در شیراز می‌روید) رنده‌شده تهیه می‌کنند. وسط هر کوفته درشت به اندازه هلو نیز کشمش، مغز گردو و پیاز داغ می‌ریزند.
** سحر
در گذشته در هنگام سحر و غروب ماه رمضان برخی با صدایی رسا روی پشت بام‌ها مناجات می‌خواندند و هنوز آثار این رسم در برخی نقاط دیده می‌شود. در آن زمان در هنگام خوردن سحری در شیراز توپ در می‌کردند. به گفته بزرگ‌ترها یک لوله توپ نادری بیرون از محله دروازه سعدی در صحرا نهاده بودند که در هنگام سحر زمان آغاز روزه‌داری را اعلام می‌کرد و روزه‌داران تا صدای توپ را می شنیدند دست از خوردن می‌کشیدند و در هنگام افطار نیز تا توپ در نمی‌شد افطار نمی‌کردند.
** افطار
برخی روزه‌داران در دیار فارس، روزه خود را با نوشیدن یک استکان عرق گاوزبان گرم،‌طارونه، نسترن،‌ بهار نارنج، گلاب یا شیر و خرما باز می‌کنند. معمولاً ‌افطار در مساجد بین دو نماز جماعت مغرب و عشا انجام می‌شود.
شیرازی ها در این ماه با انداختن سفره افطار در خانه‌ها و نیز در در فصل‌ گرم در بوستان‌ها و پارک‌ها مراسم افطار را در کنار دیگران به جا می‌آورند و بدین‌ترتیب صله رحم و رسم دیدار با خانواده را زنده نگاه می‌دارند.
** جمعه الوداعی
آخرین جمعه ماه مبارک مردم شیراز نماز ظهر را در شاهچراغ می‌خوانند. این جمعه را جمعه الوداعی می‌نامند و درآن تا سال آینده با ماه رمضان خداحافظی می‌کنند.
**نماز عید فطر
برگزاری نماز عید فطردر دیار فارس از دیرباز دیدنی و با شکوه بوده است. عید سعید فطر پس از یک ماه روزه‌داری در بین مردم استان فارس جایگاه ویژه‌ای دارد و مردم فارس و شیراز پس از برگزاری نماز مخصوص عید فطر و دعای وحدت به منزل بزرگ‌ترها رفته و صله‌رحم به جای می‌آورند.
7375/ 2027
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.