به گزارش ایرنا، آیت الله لطف الله دژکام پنجشنبه 29 آذرماه در همایش ملی تبیین ابعاد شخصیتی مرحوم آیت‌الله شیرازی در نخستین سالگرد ارتحال ایشان اضافه کرد: حرکتی که با عنوان بزرگداشت عالمان آغاز شده است به نحو مطلوبی در شهر علم و فرهنگ مدیریت شود تا بهره‌مندی ما از عالمانی که از دست می‌دهیم، پس از ارتحالشان نیز ادامه یابد.
امام جمعه شیراز گفت: بحث تجلیل از یک شخص نیست، بحث آن است که به مقام علم و عالمان نیاز داریم و با این بزرگداشت‌ها بهره‌های علمی و معنوی را در زندگی خود استمرار می‌دهیم.
** آیت‌الله حائری کتابخانه متحرک بود
نماینده ولی فقیه در استان کهگیلویه و بویراحمد در این آیین با اشاره به سخنان مقام معظم رهبری که آیت‌الله حائری را عالم متفکر نامیدند، گفت: آیت‌الله حائری هم از حفظ برخوردار بود، هم از فکر و فکرش بر حفظش غلبه داشت اما حافظه‌ای سحر‌انگیز نیز داشت.
آیت الله سید شرف الدین ملک حسینی ابراز داشت: آیت الله حائری کتابخانه‌ای متحرک بود و خودباوری از برکات وجود و زندگی ایشان بود.
وی افزود: او انواع بهره گیری از عقل را داشت هم تفهم و تفقه، هم تفکر و تعقل و این از الطاف خداوند به ایشان بود.
عضو مجلس خبرگان رهبری بیان داشت: مادر ایشان مربی اصلی آیت الله حائری بود.
ملک‌حسینی با بیان اینکه انسان عالی و متعالی نسبت به انسان دانی وظیفه و رسالت دارد، گفت: هنر این است که تکلیف را به تکریم بدل کنیم تا شخصیت فرد کرامت یابد.
او با بیان اینکه آیت‌الله حائری به عقل مبتنی بر وحی معتقد بود، افزود: نگاه دوم و نگاه متفاوت از دیگر عناصر شخصیتی وی بود و تلاش می‌کرد به آنچه می‌داند عمل کند و همیشه در پی تاثیر بود و هم خود را نصیحت می‌کرد و هم دیگران را.
آیت‌الله ملک حسینی دغدغه علمی آیت‌الله حائری را در علوم عقلی عنوان کرد و گفت: گرچه فلسفه را می‌دانست و می‌فهمید هرگز به فلسفه‌های مایل رایج نبود و معتقد بود وقتی قرآن و سنت در دسترس است چرا باید ذهن را در معرض اندیشه‌های دیگران قرار داد.
وی آیت‌الله حائری را مشرف به مسائل مربوط به انسان دانست و عنوان کرد: او انسان را متفاوت با دیگران شرح می‌کرد و انسان را موجودی فطرت‌گرا و خدامحور می‌دانست و از همین رو اندیشه توحیدی او از انسان آغاز شده بود.
آیت‌الله ملک حسینی ادامه داد: آیت‌الله حائری در مباحث علوم انسانی به علومی که ساخته و پرداخته بیگانگان بود در سه حوزه مبادی، مسائل و غایات و نتایج نقد داشت و نقد‌های اصیل را برخاسته از نقد مبتنی بر نقل می‌دانست.
وی با بیان اینکه او معتقد بود مفاهیم فقهی نباید انتزاعی و تجریدی شود، بیان کرد: از دید ایشان فقه باید بر انسان و حیات او تطبیق شود؛ از همین رو از انسان و حیاتش، نیاز و ظرفیتش آغاز می‌کرد تا بداند چگونه به حکم فقهی می‌رسد.
نماینده مردم کهگیلویه و بویراحمد در مجلس خبرگان ادامه داد: آیت‌الله حائری در تحلیل آیات مثال‌زدنی بود و روایات را تفسیر آیات می‌دید؛ اما به سعه مفهومی در روایات معتقد بود. او مفهوم را در گذشته می‌دید اما در گذشته نمی‌ایستاد و به لحاظ سیطره بر معلقات سبع، اشعار شعرای دوره جاهلی و دیگر منابع پیش از اسلام توان درک بسیاری داشت و فهم موثقی از مفاهیم حاصل می‌کرد.
وی با تاکید بر اینکه آیت‌الله حائری در سی سال پایان عمر بیش از هر چیز به مساله ربا می‌پرداخت، اضافه کرد: او در این زمینه دریغی از افشاگری نداشت. گاه مسخره می‌شد، گاه مورد حمله قرار می‌گرفت و به او تعرض می‌شد؛ اما هرگز زیر بار نمی‌رفت و از مبنایش در علم فراوان استفاده می‌کرد و معتقد بود ربا هم کساد است و هم فساد.
آیت‌الله ملک حسینی بیان داشت: او با بررسی موضوع ربا در قرآن به مفهومی رسیده بود بر این اساس که نمی‌توان پول را اعتباری دانست و احکام شرعی را هم جاری کرد.
وی افزود: ایشان معتقد بود پول اعتباری که مدام در نوسان است، نمی تواند به عنوان یک ابزار در اعتقاد دینی مصرف شود و باید به طلا و نقره بازگشت و موضوع احیای درهم و دینار را مطرح کرد که مورد تمسخر علما و غیرعلما قرار گرفت.
وی اضافه کرد: آیت‌الله حائری در این زمینه قائل بود به اینکه اقتصاد اسلامی باید بر مدار مال باشد؛ نه بر مدار پول اعتباری؛ چراکه پول اعتباری یا فرد را ظالم می‌کند یا مظلوم و پس از این، موارد اخلاقی حول فساد را استحصال می‌کرد و درباره آن هشدار می‌داد.
آیت الله محی الدین حائری شیرازی امام جمعه پیشین شیراز و عضو سابق مجلس خبرگان رهبری بود که در 29 آذرماه 1396 در قم در گذشت.
7375 /1876
انتهای پیام امام جمعه شیراز گفت: بحث تجلیل از یک شخص نیست، بحث آن است که به مقام علم و عالمان نیاز داریم و با این بزرگداشت‌ها بهره‌های علمی و معنوی را در زندگی خود استمرار می‌دهیم.
** آیت‌الله حائری کتابخانه متحرک بود
نماینده ولی فقیه در استان کهگیلویه و بویراحمد در این آیین با اشاره به سخنان مقام معظم رهبری که آیت‌الله حائری را عالم متفکر نامیدند، گفت: آیت‌الله حائری هم از حفظ برخوردار بود، هم از فکر و فکرش بر حفظش غلبه داشت اما حافظه‌ای سحر‌انگیز نیز داشت.
آیت الله سید شرف الدین ملک حسینی ابراز داشت: آیت الله حائری کتابخانه‌ای متحرک بود و خودباوری از برکات وجود و زندگی ایشان بود.
وی افزود: او انواع بهره گیری از عقل را داشت هم تفهم و تفقه، هم تفکر و تعقل و این از الطاف خداوند به ایشان بود.
عضو مجلس خبرگان رهبری بیان داشت: مادر ایشان مربی اصلی آیت الله حائری بود.
ملک‌حسینی با بیان اینکه انسان عالی و متعالی نسبت به انسان دانی وظیفه و رسالت دارد، گفت: هنر این است که تکلیف را به تکریم بدل کنیم تا شخصیت فرد کرامت یابد.
او با بیان اینکه آیت‌الله حائری به عقل مبتنی بر وحی معتقد بود، افزود: نگاه دوم و نگاه متفاوت از دیگر عناصر شخصیتی وی بود و تلاش می‌کرد به آنچه می‌داند عمل کند و همیشه در پی تاثیر بود و هم خود را نصیحت می‌کرد و هم دیگران را.
آیت‌الله ملک حسینی دغدغه علمی آیت‌الله حائری را در علوم عقلی عنوان کرد و گفت: گرچه فلسفه را می‌دانست و می‌فهمید هرگز به فلسفه‌های مایل رایج نبود و معتقد بود وقتی قرآن و سنت در دسترس است چرا باید ذهن را در معرض اندیشه‌های دیگران قرار داد.
وی آیت‌الله حائری را مشرف به مسائل مربوط به انسان دانست و عنوان کرد: او انسان را متفاوت با دیگران شرح می‌کرد و انسان را موجودی فطرت‌گرا و خدامحور می‌دانست و از همین رو اندیشه توحیدی او از انسان آغاز شده بود.
آیت‌الله ملک حسینی ادامه داد: آیت‌الله حائری در مباحث علوم انسانی به علومی که ساخته و پرداخته بیگانگان بود در سه حوزه مبادی، مسائل و غایات و نتایج نقد داشت و نقد‌های اصیل را برخاسته از نقد مبتنی بر نقل می‌دانست.
وی با بیان اینکه او معتقد بود مفاهیم فقهی نباید انتزاعی و تجریدی شود، بیان کرد: از دید ایشان فقه باید بر انسان و حیات او تطبیق شود؛ از همین رو از انسان و حیاتش، نیاز و ظرفیتش آغاز می‌کرد تا بداند چگونه به حکم فقهی می‌رسد.
نماینده مردم کهگیلویه و بویراحمد در مجلس خبرگان ادامه داد: آیت‌الله حائری در تحلیل آیات مثال‌زدنی بود و روایات را تفسیر آیات می‌دید؛ اما به سعه مفهومی در روایات معتقد بود. او مفهوم را در گذشته می‌دید اما در گذشته نمی‌ایستاد و به لحاظ سیطره بر معلقات سبع، اشعار شعرای دوره جاهلی و دیگر منابع پیش از اسلام توان درک بسیاری داشت و فهم موثقی از مفاهیم حاصل می‌کرد.
وی با تاکید بر اینکه آیت‌الله حائری در سی سال پایان عمر بیش از هر چیز به مساله ربا می‌پرداخت، اضافه کرد: او در این زمینه دریغی از افشاگری نداشت. گاه مسخره می‌شد، گاه مورد حمله قرار می‌گرفت و به او تعرض می‌شد؛ اما هرگز زیر بار نمی‌رفت و از مبنایش در علم فراوان استفاده می‌کرد و معتقد بود ربا هم کساد است و هم فساد.
آیت‌الله ملک حسینی بیان داشت: او با بررسی موضوع ربا در قرآن به مفهومی رسیده بود بر این اساس که نمی‌توان پول را اعتباری دانست و احکام شرعی را هم جاری کرد.
وی افزود: ایشان معتقد بود پول اعتباری که مدام در نوسان است، نمی تواند به عنوان یک ابزار در اعتقاد دینی مصرف شود و باید به طلا و نقره بازگشت و موضوع احیای درهم و دینار را مطرح کرد که مورد تمسخر علما و غیرعلما قرار گرفت.
وی اضافه کرد: آیت‌الله حائری در این زمینه قائل بود به اینکه اقتصاد اسلامی باید بر مدار مال باشد؛ نه بر مدار پول اعتباری؛ چراکه پول اعتباری یا فرد را ظالم می‌کند یا مظلوم و پس از این، موارد اخلاقی حول فساد را استحصال می‌کرد و درباره آن هشدار می‌داد.
آیت الله محی الدین حائری شیرازی امام جمعه پیشین شیراز و عضو سابق مجلس خبرگان رهبری بود که در 29 آذرماه 1396 در قم در گذشت.
7375 /1876
کپی شد
