محمود النجفی: سید احمد خمینی احیاگر راه و رسم امام خمینی(س)بود/ امام امنیت و آرامش را برای ایران به ارمغان آورد

حجت الاسلام و المسلمین شیخ «محمود دریاب النجفی» از علمای تشیع به مناسبت بیست وسومین سالروز رحلت حجت الاسلام و المسلمین سید احمد خمینی فرزند امام خمینی(س) در بیت امام در  شهر نجف اشرف سخنرانی کرد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، النجفی در این سخنرانی سید احمد خمینی را احیاگر و زنده کننده راه و رسم امام خمینی(س) دانست و گفت: دانشمندان  بر این باورند که شخصیت انسان را دو عامل شکل می دهد: عامل تربیتی و عامل وراثتی. عامل تربیتی عاملی است که انسان در آن به سر می برد و از آن متاثر می شود آن زمان که به سطح فهم و آگاهی می رسد اما عامل وراثتی پیش از آن که انسان به فهم و درک برسد از آن متأثر می شود یعنی از همان ابتدا از عامل وراثتی متأثر می شود.

وی در ادامه به عامل مهم هدایت  که بالاتر از عامل وراثتی و تربیتی است، پرداخت و  تأکید کرد: بحث هایی وجود دارد که کدام یک از این دو عامل تأثیر قوی تری بر انسان دارد، عامل تربیتی یا وراثتی؟ در حالی که دانشمندان تأثیر را محدود به این دو عامل می کنند لیکن قرآن درباره عامل سومی سخن می گوید که نه از سنخ عامل تربیتی و نه از سنخ عامل وراثتی است. این عامل عاملی است که خارج از چیزی است که بشر به آن دست می زند و ربطی به هیچ کدام از دو عامل ندارد. نه عاملی تربیتی است که مربی آن را آموزش می دهد و تربیت شونده از آن تأثیر می پذیرد  و نه عامل وراثتی است که از وارث به ارث برنده می رسد. این عامل، عامل «هدایت» است که از خداوند می رسد و بالاتر از عامل وراثتی و تربیتی است. این عامل هیچ ارتباطی با عامل تربیتی و وراثتی ندارد. این عامل همان است که خداوند می فرماید:«یُضِلٌّ مَن یَشَآءُ وَیَهْدِى مَن یَشَآءُ» (هر که را بخواهد هدایت می کند و هر که را می خواهد گمراه می کند.) زمانی که خداوند اراده کرد که قوم نوح را هلاک کند حضرت نوح(ع) پسرش را از خدا خواست. زمانی که خداوند به ابراهیم(ع) پیامبر وحی کرد که من تو را امام قرار دادم حضرت ابراهیم(ع) از خداوند خواست این امامت برای ذریه اش نیز اختصاص یابد. آیا حضرت نمی دانست که امامت را خداوند برای هر کسی که بخواهد می دهد بنابر این چرا برای ذریه اش امامت را می خواست زیرا یک باور وجود دارد که در درون انبیاء(ع) جای گرفته است و این مددی از آسمان است که پیامبر در میان خانه و خانواده اش دارای تأثیر تربیتی بزرگ بر همسر، فرزندان و خدم و حشم خود و بر هر کسی است که به این خانه(خانه پیامبر) پناه می برد؛ همه از این مربی و حرکات و سکناتش متاثر می شوند از همه چیز این انسان: از خورد و خوراک و حرف زدن و همه کارهایش تأثیر می پذیرند. وی یک مدرسه کوچک تربیتی است که همه جنبه های تربیت را در بر می گیرد. پیامبر می داند که در خانه اش بر فرزندانش تأثیر تربیتی و وراثتی دارد و اگر تأثیر عامل هدایت نیز باشد بنابر این فرزندانش محق تر و اولی تر به این هدایت خداوند هستند.»

النجفی در ادامه گفت: در همین زمینه در این جا این را یادآوری می کنم که در علم رجال زمانی که از مدح و ستایش سخن می گویند به فرزندان ائمه می رسند و در این جا علامه مجلسی(ره) درباره فرزندان ائمه می گوید که اصل درباره آنها «صلاح و ایمان» است که دو امر مهم در زندگی هر انسانی است. صلاح جنبه عملی است و ایمان جنبه اعتقادی است مگر آن که به مدرک و دلیلی دست یابیم که عدالت و صلاحیت ذریه امامان را زیر سئول ببرد. زمانی که گفته پیامبر(ص) را می خوانیم که فرمود: «ذریه مرا تکریم کنید» به این واقعیت می رسیم که پیامبر بیهوده سخن نمی گفته است و از روی محبت و علاقه به ذریه اش از مسلمانان نخواسته است که ذریه اش را مورد احترام قرار دهند، مساله، مساله رغبت و هوا و هوس و تمایلات نیست که باعث می شود وی ذریه اش را بزرگ بدارد و تکریم کند. بلکه بر اساس یک اصل است که حضرت ابراهیم(ع) نیز از خداوند خواست و پیامبر اسلام نیز خواست زیرا ایشان می داند که خداوند از غیب با خبر است بنابراین از وی می خواهد که به ذریه اش نیز امامت دهد که جواب نیز نه نفی آمد و نه اثبات. نه بله و نه خیر زیرا جواب باید کلی باشد و شامل هزاران،صدها هزار و میلیون ها ذریه رسول خدا و ذریه حضرت ابراهیم را شامل شود بنابراین باب تکریم ذریه رسول خدا بابی است که مولفان به آنها توجه کردند و حدیث ها را در این زمینه جمع کردند. از جمله این مولفان علامه مجلسی است و نیز صاحب الوسائل و بسیاری از کسانی که واقعیت فرزندان و ائمه و ذریه ائمه را شناختند.»

النجفی تصریح کرد:« بدین ترتیب فرزند امام با سربلندی و عزت زندگی می کند و خودش را متفاوت از دیگران می داند، در وی خون پیامبر وجود دارد در وی عوامل وراثتی وجود دارد که شخصیتش را شکل می دهد. وی احساس «عزت نفس الهی» می کند که اکتسابی نیست بلکه «عزتی ذاتی» است که خداوند به وی عطا کرده است. علم افتخار است و انتساب به پیامبر(ص) افتخار است. هدایت سالم افتخار است، وراثت افتخار است.»

وی در ادامه تشریح کرد: همه اینها در مرد دانشمند و مجاهدی جمع شده است که امشب برای تکریم و بزرگداشت خدمات و دیدگاه های این انسان بزرگ گرد هم جمع شدیم؛ مردی که به این انقلاب اسلامی خدمت کرد که امروز در واقع تبدیل به امید و آرزوی هر انسان مستضعف در جهان شده است. برخی کشورها بودند که سیاستمدارانی را تربیت کردند و بر افکار و احزاب سیاسی تکیه کردند و امیدوار به آن بودند که یک روزی نظام های ظالم و جبار حاکم بر کشورهای شان را سرنگون کنند و حکومت  عدالت پرور اسلامی را برپا کنند که در سایه آن در امنیت و آرامش و عدل زندگی کنند لیکن امیدها و آروزهای آنها بر باد رفت و نتوانستند که یک دهم آرزوها و بلندپروازی های خود را محقق کنند، لیکن امام خمینی بزرگ یک رویکرد را ترسیم کرد. وی یقین داشت که موفق می شود و موفق هم شد. کسانی بودند که به دست این امام بزرگ تربیت شد و رشد و نما پیدا کرد و تا آخرین لحظات به مفاهیم و ارزش هایی که امام به خاطر آنها ایثار و فداکاری کرد وفادار ماندند از جمله اینها پسر بزرگ ایشان علامه مصطفی و برادرش سید احمد هستند که در این جا جمع شدیم که فضایل این انسان بزرگ و ایثارها و فداکاری هایش در راه این نهضت بزرگ را یادآوری کنیم؛ نهضتی که تا به امروز خاری در چشمان دشمنان بود و تا زمان ظهور امام زمان(عج) باقی خواهد ماند.

النجفی در این سخنرانی عنوان کرد: ما به این انقلاب افتخار می کنیم؛ انقلابی که چهار دهه از آن گذشت. چهل سال است که ما را تهدید می کنند و به ما می گویند که این انقلاب به پایان رسید و  هر گاه مساله جدیدی به وجود بیاید آن را با پایان این انقلاب مرتبط می کنند اما این انقلاب امتداد و گسترش یافت زیرا اصل آن ثابت است و فرع آن در آسمان است(اصلها ثابت وفرعها فی السماء). این یعنی چه؟ یعنی شاخه های این درخت که ریشه در زمین دارد در آسمان است و دستها به آن نمی رسد. میوه ها و ثمره های این انقلاب نیز روی زمین می افتد و هر کسی که آن را می پذیرد از آن می خورد زیرا خداوند می فرماید که «خداوند ، شما را [ به صورت ] نورهایى آفرید و گِرداگِرد عرش خود ، قرارتان داد تا این که به واسطه شما ، بر ما نعمت بزرگى عطا فرمود . پس شما را در خانه هایى قرار داد که خداوند ، رخصت داده است که بزرگ داشته شوند و نام وى در آن ها یاد شود.» هر چیزی به اصل خود بر می گردد و اصل در اینجا ذریه طیبه و  نسب طاهر است. سپس در منزل هایی پایین آمدند که در آنها درها و دیوارهایی است که پناهگاهی برای هر کسی است که نیاز به این آموزه ها و این مفاهیم داشته باشد. پایین آمدند تا الگو و ائمه باشند زیرا انسان نمی تواند به آن بالا برود بنابراین آنها پایین آمدند تا الگو شوند.

وی در ادامه گفت: ما درباره مرد بزرگی سخن می گوییم که درباره بزرگی اش دشمنان پیش از دوستان و دوستدارانش شهادت می دهند. ما درباره مرد بزرگی سخن می گوییم که به مردم ناامید امید داد؛ مردمی که از همه انسان هایی ناامید شدند که به آنها وعده اصلاحات و بهبود  دادند. امام خمینی عظم الله شأنه به سرزمینی به نام ایران اسلامی می آید و جنبشی را رهبری می کند و تشکیلاتی را تأسیس می کند که بر دین و فرهنگ و فکر و بر آگاهی و بصیرت مردم تأثیر می گذارد و امنیت و آرامش را به کشوری به ارمغان آورد و نظامی بر این کشور را حاکم می کند که تا کنون در جهان بی نظیر است. ما در هیچ جای جهان این امنیت و امانت را نمی بینیم. ما در هیچ جای جهان نمی بینیم که رهبری یک ملت را هدایت بکند در حالی که او در این جهان نیست و غایب از دیده هاست. او میان دیدگان ما حاضر نیست و ما صدایش را نمی شنویم و او را نمی بینیم اما سیستمی را به وجود آورد که همچنان با دشمنان و طاغوت ها مقابله می کند و تا به امروز دارد با دشمنان و طاغوت ها و ستمگران مقابله می کند و تا به امروز نیز فریادی که وی بر سر دشمنان و طاغوت ها زد همچنان دارای بازتاب در درون کسانی است که به دنبال عدالت و قسط و داد هستند. سلام بر تو ای مولای من، سلام بر روزی که به دنیا آمدی و روزی که زندگی کرد و روزی که با خیال آسوده از دنیا رفتی، سلام و درود بر تو از جانب امتی که مرگ و فنای تو را هرگز نمی شناسد، از امتی که تو را در وجدان های خود، در وجود خود، در حرکات خود در سکنات خود و در هر چیزی که توانست از مکتب تو دریافت کند، زنده می داند؛ این مکتبی که جاودانه است. سلام بر تو از امت هایی که به اهداف والای تو  که برای آنها فداکاری و ایثار کردی چشم امید داشته و دارند و سلام بر دو پسرت سید مصطفی و سید احمد خمینی. تو شاگردانی تربیت کردی که ما آنها را دیدیم و با آنها زندگی کردیم و با آنها دوستی کردیم. ما اخلاص و فداکاری و ایثار را دیدیم که در همه جنبه های شان و در وجود آنها متجسد شده است؛ یعنی آن شاگردانی که امام آنها را تربیت کرد؛ آن هم تربیتی سالم، اثرات این تربیت تا به امروز باقی مانده است. برخی از این شاگردان شهید شدند و برخی از آنها زخمی شدند و برخی از آنها تا به امروز به رغم فشارها و توطئه ها وفادار ماندند لیکن یک گام یا ذره از آن اهدافی که امام ترسیم کرد، عقب ننشستند. سلام بر شاگردانش که در غربت به سر بردند و در هجرت و مهاجرت به سر بردند و رنج های زیادی متحمل شدند اما به مکتب امام وفادار ماندند.»

النجفی در ادامه گفت:  لازم است به این حدیث  اشاره کنیم که می فرماید «اگر فرزندان ما مردند ما را اندوهگین می کنند» آیا فرزند بخشی از وجود انسان نیست؟ آیا پیامبر نفرمود که «فاطمه بضعه منی ...» بضعه در اینجا یعنی بخشی اساسی از وجود من است به عبارتی پاره تن من است. در اینجا بضعه را می توان قلب تفسیر کنیم و بخش اساسی از وجود انسان است.

النجفی در این سخنرانی سید احمد خمینی را احیاگر رویکرد و راه و رسم امام خمینی(س) دانست و گفت:  برخی از فرزندان تبدیل به وجود اساسی پدران شدند. سید احمد رحمه الله علیه از همین قسم فرزندان بود که راه و رسم پدران شان را  زنده و احیا کردند و به آن کمک کردند و ما در اینجا جمع شدیم تا روزهای فداکاری و ایثار سید احمد را یادآوری و ذکر کنیم.

شیخ محمود دریاب النجفی در پایان سخنرانی خود گفت: در این مجلس ما نیز حضرت آیت الله سید محتشمی حضور دارد که در راه این انقلاب اسلامی با دو دستانش فداکاری ها و ایثارها کرد و زمانی که انفجار بمب برایش رخ داد این اشعار منسوب به حضرت عباس(ع) را بر زبان آورد«به خدا اگر دست راستم را قطع کردید همچنان از دینم حمایت می کنم و از امامی که یقین راستین دارد دفاع می کنم؛ آن امامی که پسر دختر پیامبر پاک و امین می باشد».