پایگاه خبری جماران: این روزها و بعد از اتفاقات تلخ در دانشگاه آزاد، حیفم آمد تا سخنی از سخنان حضرت امام را با هم مرور نکنیم. امام در این کلام به مسئولان تذکر می دهند که اگر نمی توانند کاری را درست انجام دهند و یا حتی اگر می پندارند که کسانی دیگر بهتر از آنها می توانند کاری را انجام دهند، باید به حکم عقل و وجدان و شرع و برای نیل به سعادت روحی از آن مسئولیت کناره بگیرند.
من بدون هرگونه قضاوت، مسئولین دانشگاه آزاد را با این سخن امام تنها می گذارم تا خود قضاوت کنند. اما فقط یادآوری می کنم که در این دو سال که از عمر مدیریت جدید می گذرد، اشتباهات بزرگی در این دانشگاه واقع شد و بی تردید، حبّ و بغض های سیاسی جا را بر بسیاری تنگ کرد و اشتباهاتی نظیر آنچه در آزمون پزشکی امسال رخ داد به حیثیت این دانشگاه لطمه زد. تغییر سریع ریاست دانشگاه و تکمیل نشدن و برگزار نشدن هیأت مؤسس و ناکارآمدی هیأت امنا و بسیاری امور دیگر در لسان گروهی به طور پر رنگ مطرح است. خود قضاوت کنید.
«چیزهایی که انسان مبتلا به آن هست ـ این شیطنت‌های باطنی که انسان به آن مبتلا هست ـ این است که، دلش می‌خواهد خودش متصدی امر باشد. [به همین جهت] جریان امر اگر به دست دیگری بهتر واقع بشود، این[انسان] ناراحت است، می‌گوید : "من خوب است باشم".[در حالیکه] این از شیطنت‌های باطنی انسان است. [البته گاه ]انسان به صورت مقدس مآبی طرحش می‌کند، [ می گوید] من می‌خواهم به این ثواب برسم. [در حالیکه]اگر حساب کند پیش خودش که همان ثواب را، [بلکه] بالاترش را به شما می‌دهند، [به شرط اینکه] شما کمک کنید به این کسی که متصدی است و از شما بهتر می‌تواند[این کار را انجام دهد]، راضی نمی‌شوید. مسئله این نیست که ثواب می‌خواهم، مسئله این است که دنیا می‌خواهم. اختلاف اگر بین افراد پیدا می‌شود، جستجو کنند در باطن ذات خودشان ، ببینند که مسئله، مسئلۀ مصلحت اسلام و مصلحت مسلمین است یا مسئله، مسئلۀ مصلحت خودش هست؟ پای نفس در کار است یا خدا در کار است؟ اگر یک کسی یک مطلبی را بهتر از من می‌تواند انجام بدهد، آیا من خوشحالم به اینکه او متصدی امر بشود یا من ناراحتم؟ اگر یک وزیر بتواند بهتر کار وزیر دیگری را انجام بدهد و کمک کند به او، آیا نفس او اجازه به او می‌دهد؟ اگر برای خداست اجازه باید بدهد.»(صحیفه امان، ج17، ص529)
