پایگاه خبری جماران: یادگار امام مرحوم حجت الاسلام والمسلمین سید احمد خمینی در سخنانی که در هفتمین کنفرانس وحدت اسلامی ایراد کردند فرمودند: «مگر می توان موحّد بود و در سپاه اصحاب تفرقه قرار گرفت؟»
ایشان سپس ادامه می دهد: «چگونه است که در صدر اسلام وقتی آوای توحید به گوش جان آنانکه از ظلمت حاکمیت شرک و بت پرستی به ستوه آمده بودند می رسد عصبیتهای جاهلی، فخرفروشی ها و قوم گرائیها و افتخار به عشیره و نام و نسب فرو می ریزند و همﮥ آنچه که زمینه های اختلاف و تفرقه بودند حتی روابط سببی و نسبی نیز در مقابل اعتقاد به خدای واحد و نور عبودیت رنگ می بازند و جامعه ای پدید می آورند که خیر امّت لقب می گیرد و آنچنان کانونی از وحدت و همدلی تشکیل می شود که در آن بردگان سیه چردۀ پابرهنه در کنار رجال برجسته و ذینفوذ قریش ارزش و نقشی همسان و بلکه افزون می یابند و چنان تمدنی را پایه می گذراند که امپراتوری قدرتمند ایران و روم در مقابلش تاب مقاومت نمی آورد؟ و دیرزمانی نمی گذرد که اقوام و ملتهای مختلف بدون توجه به مرزهای جغرافیایی و خصیصه های قومی و ملّی خویش به استقبال حقیقت می شتابند. براستی چرا امروز مفهوم امّت با همۀ اهمیتی که در قرآن و سنّت داشته مورد بی مهری قرار گرفته و دوباره سوابق باستانی، محدودۀ جغرافیایی و مسائلی از این قبیل منافع ملّی مسلمانان را به صورت جداگانه و مجزای از سرنوشت دیگر برادران همکیش خود تعریف و مشخص می کنند.»
من معتقدم سخنان یادگار امام بهترین تفسیر برای سخنان امام است. در این سخنان چند نکته را می توان مورد توجه قرار داد.
نکته اول آنکه بنا به فرموده امام««تفرقه از شیطان است و وحدت کلمه از رحمان». سخن یادگار امام که می فرمودند موحدین هرگز به دنبال تفرقه نمی روند، ریشه در همین نکته دارد. اما سخن اینجاست که چرا یک انسان موحد نمی تواند دم از تفرقه بزند.
حقیقت آن است که به فرموده امام«هر کجا اختلاف بین خودتان دیدید، مطمئن باشید که از هوای نفس سرچشمه گرفته است.» ایشان ادامه می دهند: «شما اختلافاتی را که از نفسانیت سرچشمه می گیرد باید از بین ببرید و مطمئن باشید که اگر کارهایتان از الوهیت سرچشمه نگیرد و از وحدت اسلامی بیرون بروید، مخذول می شوید».
به فرموده امام، ریشه اختلافات ما به نفس اماره ما برمی گردد و همه از آنجا ناشی می شود که خود را بالاتر از همه می خواهیم. «خود» را می خواهیم. و همین ریشه همه تفرقه هاست. و چون انانیت و «خودبینی» چیزی جز شرک نیست، یادگار امام می فرماید هر توجهی به تفرقه چون ریشه در خود بینی دارد، با توحید سازگار نیست.
نکته دوم توجه ایشان به ثمره این خداباوری است. وقتی افراد ملتی خود را ندیدند و فقط برای خدا گام بر داشتند، و تنها به آرمان های ملی توجه کردند، پیروزی نصیب می شود.
امروز وقتی به خود رجوع می کنیم به طور واضح در می یابیم که همه ما اگر هم پیروزی اسلام و یا حتی جمهوری اسلامی را می خواهیم، در بهترین حالت به دنبال این هستیم که این پیروزی به دست «ما» انجام شود. به عبارت دیگر باز «من» از اسلام مهم تر است.
همه شکست ها از همین جا شروع می شود.
