به گزارش ایرنا، علم بندان یکی از زیباترین رسوم سنتی اهالی این شهرستان است که نسل به نسل به ما منتقل شده و عرض ارادتی به امام شهیدان و 72 یار باوفای ایشان است، آیین علم بندان به شماره 627 در سال 1391 در فهرست آثار معنوی کشور به ثبت رسیده است.
این مراسم در گذشته تنها در خانه سادات و بزرگان شهر برگزار می شد که با گسترش آن امروز خیل عظیم عاشقان این رسم دیرینه را اجرا می کنند.
حجت الاسلام مرتضی میرکو روز پنجشنبه در گفت و گو با ایرنا، افزود: آیین معنوی علم بندان در دامغان از آن دسته سنت هایی است که بعد از سال ها همچنان پابرجا مانده و هر ساله باشکوه تر از گذشته برگزار می شود.
رئیس اداره اوقاف و امور خیریه دامغان اضافه کرد: بر اساس سنتی دیرینه مردم شهرها و روستاهای این شهرستان از چند روز مانده به آغاز محرم با آماده کردن پارچه های سبز، چوبه و توغ علم، آجیل و نقل و شکلات به استقبال از ماه محرم می روند.
وی تصریح کرد: بستن علم با حضور جمعی زنان و یا مردان در منازل، هیات ها، تکیه ها و مساجد به نشانه یادآوری ورود اهل بیت به کربلا و برپایی علم هایشان برگزار می کنند.
میرکو اظهار داشت: بسیاری از اهالی شهرستان مهدیشهر با نذر کردن و خریدن نقل، شکلات، آجیل و پارچه، حاجت خود را می طلبند که بسیاری از آنان با حاجت روا شدن در سال بعد نذورات خود را اهدا کرده و یا آیین علم بندان را در منزل خود برگزار می کنند.
حجت الاسلام میرکو عنوان کرد: عزاداران امام حسین(ع) همزمان با بستن پارچه های سبز، مشکی و سفید بر بدنه علامت، اشعاری همچون علم اگر از دست علمدار زمین نمی خورد، دگر کسی به زیر تازیانه ها نمی مرد و یا این علم از کیست که بی صاحب است و اشعار مربوط به ساقی کربلا را قرائت می کنند.
رئیس اداره اوقاف و امور خیریه دامغان گفت: عزاداران حسینی پس از بستن علم، آن را به کوچه و خیابان آورده و با چاووشی کردن به هیات ها، مساجد و تکیه های عزاداری می رسانند تا در عزای امام حسین برافراشته شود.
به گزارش ایرنا، عده ای این مراسم کهن را نماد یاری از امام حسین (ع) می دانند و با برپایی علم عزای امام حسین(ع)، پیروی از سیدالشهدا را اعلام می کنند.
پس از پایان ایام عزاداری، علم هر منزل به خانه ها برمی گردد و پس از شستشو در پارچه سفید گذاشته می شود تا در محرم سال بعد، شور حسینی دیگر ایجاد کند.
در باور اهالی این شهرستان است، علامت دست روی علم ها، بلاتشبیه دست حضرت ابوالفضل(ع) است که با توجه به زمین ماندن آن در صحرای کربلا، امروز شیعیان با برداشتن علم و پیچیدن پارچه بر اطراف آن، علم را مورد احترام قرار می دهند.
روضه خوانی، مدیحه سرایی، قرائت زیارت عاشورا و سینه زنی از دیگر برنامه های این سنت کهن است، علَم از دو قسمت پایه و توغ تشکیل شده که پایه های آن از 2 تا پنج متر متغیر است .
توغ علم انواع گوناگونی از جمله پنجه، قپه، سرتوغ و نخل دارد.
بیش از 300 هیات عزاداری در شهرستان دامغان فعالیت دارند، در شهرستان دامغان بیرق های عزاداری و پارچه های مشکی در خیابان ها و سر در منازل نصب می شود.
9856/6103
انتهای پیام این مراسم در گذشته تنها در خانه سادات و بزرگان شهر برگزار می شد که با گسترش آن امروز خیل عظیم عاشقان این رسم دیرینه را اجرا می کنند.
حجت الاسلام مرتضی میرکو روز پنجشنبه در گفت و گو با ایرنا، افزود: آیین معنوی علم بندان در دامغان از آن دسته سنت هایی است که بعد از سال ها همچنان پابرجا مانده و هر ساله باشکوه تر از گذشته برگزار می شود.
رئیس اداره اوقاف و امور خیریه دامغان اضافه کرد: بر اساس سنتی دیرینه مردم شهرها و روستاهای این شهرستان از چند روز مانده به آغاز محرم با آماده کردن پارچه های سبز، چوبه و توغ علم، آجیل و نقل و شکلات به استقبال از ماه محرم می روند.
وی تصریح کرد: بستن علم با حضور جمعی زنان و یا مردان در منازل، هیات ها، تکیه ها و مساجد به نشانه یادآوری ورود اهل بیت به کربلا و برپایی علم هایشان برگزار می کنند.
میرکو اظهار داشت: بسیاری از اهالی شهرستان مهدیشهر با نذر کردن و خریدن نقل، شکلات، آجیل و پارچه، حاجت خود را می طلبند که بسیاری از آنان با حاجت روا شدن در سال بعد نذورات خود را اهدا کرده و یا آیین علم بندان را در منزل خود برگزار می کنند.
حجت الاسلام میرکو عنوان کرد: عزاداران امام حسین(ع) همزمان با بستن پارچه های سبز، مشکی و سفید بر بدنه علامت، اشعاری همچون علم اگر از دست علمدار زمین نمی خورد، دگر کسی به زیر تازیانه ها نمی مرد و یا این علم از کیست که بی صاحب است و اشعار مربوط به ساقی کربلا را قرائت می کنند.
رئیس اداره اوقاف و امور خیریه دامغان گفت: عزاداران حسینی پس از بستن علم، آن را به کوچه و خیابان آورده و با چاووشی کردن به هیات ها، مساجد و تکیه های عزاداری می رسانند تا در عزای امام حسین برافراشته شود.
به گزارش ایرنا، عده ای این مراسم کهن را نماد یاری از امام حسین (ع) می دانند و با برپایی علم عزای امام حسین(ع)، پیروی از سیدالشهدا را اعلام می کنند.
پس از پایان ایام عزاداری، علم هر منزل به خانه ها برمی گردد و پس از شستشو در پارچه سفید گذاشته می شود تا در محرم سال بعد، شور حسینی دیگر ایجاد کند.
در باور اهالی این شهرستان است، علامت دست روی علم ها، بلاتشبیه دست حضرت ابوالفضل(ع) است که با توجه به زمین ماندن آن در صحرای کربلا، امروز شیعیان با برداشتن علم و پیچیدن پارچه بر اطراف آن، علم را مورد احترام قرار می دهند.
روضه خوانی، مدیحه سرایی، قرائت زیارت عاشورا و سینه زنی از دیگر برنامه های این سنت کهن است، علَم از دو قسمت پایه و توغ تشکیل شده که پایه های آن از 2 تا پنج متر متغیر است .
توغ علم انواع گوناگونی از جمله پنجه، قپه، سرتوغ و نخل دارد.
بیش از 300 هیات عزاداری در شهرستان دامغان فعالیت دارند، در شهرستان دامغان بیرق های عزاداری و پارچه های مشکی در خیابان ها و سر در منازل نصب می شود.
9856/6103
کپی شد
