استقبال از عرفه

به گزارش جی پلاس، محمدتقی فیاض بخش درباره استقبال از روز عرفه چنین می گوید: 

روز عرفه در میان ایام سال همانند شبهای قدر در میان شبهای آن است. لذا اگر اولیای الهی یک سال انتظار شبهای قدر را می کشیدند و از ماه رجب تهیه استعداد برای درک شب قدر می کردند، از ابتدای اربعین موسوی نیز همه اهتمامشان برای درک لقای الهی و معرفت به توحید در روز عرفه بود.

علاوه بر این، در روایات شب قدر اشاره شد که همه‌ اهتمام سالک می‌باید درخواست مغفرت الهی باشد و در عین حال اگر کسی به هر دلیل در شب‌های قدر مشمول مغفرت الهی واقع نشد، امید به روز عرفه داشته باشد بنابراین، اگر عدم مغفرت الهی به معنای نابودی و هلاکت ابدی عبد است، روز عرفه آخرین سنگر برای توبه‌ بندگان خداوند محسوب می‌شود و به همین دلیل است که مرحوم سید(ره) دعای سوزناکی را برای آخرین لحظات عصر عرفه نقل می‌کند؛ به این مضمون که: «بار الها، اگر در این آخرین مرحله از فرصت قبولی توبه، من به دلیل شقاوت و افسردگی ‌ام از قافله سالکان عقب افتاده‌ ام و توفیق مغفرت برایم حاصل نشده، پس مصیبت‌ زده ‌ای هستم که از تو مسألت دارم مرا از اجر مصیبت ‌دیدگان محروم نگردانی.»

و لذا هر مقدار که عصر عرفه نزدیک‌تر می‌شد، اهل معنا ابتهال بیشتری به درگاه الهی می‌کردند که مبادا نام آنان در طومار مغفورین در روز عرفه ثبت نشود.

منبع: کانال تذکرة الاولیا