دولت های پی در پی اردنی دچار اشتباه بزرگی شدند زمانی که به کمک های مالی کشورهای حاشیه خلیج فارس و قرض های آنها دل خوش کردند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه رأی الیوم در سرمقاله خود نوشت: جشن گرفتن اتفاق کمیابی در این روزها در اردن است و سرخوردگی بر اکثر شهروندان اردنی به دلیل گرانی معیشت و بالا بودن قیمت ها در نتیجه کاهش سوبسید رسمی از کالاهای اساسی و رساندن این سوبسید به پایین تر حد آن و نیز به دلیل اعمال مالیات های جدید بر بیش از 96 کالا،حاکم است. این سرخوردگی تبدیل به محور شکایت و انتقاداتی شده است که از دولت و طبقه فاسدی از گربه های چاق و چله که ثروت های کشور را به غارت برده اند، شده است.
از همین خاستگاه می توان به اتفاق جدی که در عمل سزاوار جشن است نگاه کرد و آن بازگشایی تنها گذرگاه مرزی میان عراق و اردن یعنی گذرگاه «طریبیل» پس از نزدیک به سه سال از بستن آن به دلیل ناامنی و بیشتر شدن راهزن ها و حملات گروه تروریستی داعش.
بازگشایی این گذرگاه پس از آن رخ داد که امنیت جاده بین المللی به طول بیش از 550 کیلومتر تأمین شد؛ امری که عبور و مرور کالا و شهروندان در دو جهت را تسهیل می کند؛ امری که باعث تزریق سالیانه نزدیک به یک میلیارد دلار آمریکایی به اقتصاد اردن می شود که در حال حاضر از رکود در سایه کسری بودجه سالیانه به میزان یک میلیارد دینار و نیز افزایش بدهی های عمومی اردن به 36 میلیارد دلار که حجم بهره های آن نیز نزدیک به دو میلیارد دلار در سال است، به سر می برد.
اگر مذاکرات جاری کنونی میان دولت سوریه و اردن برای بازگشایی گذرگاه مرزی«نصیب» میان دو کشور پس از پایداری آتش بس و کاهش شدت تنش به نتیجه برسد این یعنی فعال کردن تجارت میان دو کشور برای بار دیگر و تسهیل بازگشت هزاران پناهنده سوری در اردن و تزریق نزدیک به 300میلیون دینار اردنی به خزانه اردن است.
سال 2017 چه بسا وارد تاریخ جدید تحت فصلی به نام بازگشایی گذرگاه ها مرزی شود.اکنون این گذرگاه های اردن با سوریه و عراق است که به حالت طبیعی خود بر می گردد و نباید فراموش کنیم که گذرگاه« عرعر» میان عربستان سعودی و عراق در دو هفته پیش بازگشایی شد.
این اقدام بدون شکست گروه های تندرو و سازمان هایش به ویژه در عراق و به طور خاص« موصل» و «تلعفر» امکان پذیر نبود.آقای« قاسم الاعرجی» وزیر کشور عراق که در کنار«غالب الزعبی» همتای اردنی خود طی مراسم بازگشایی گذرگاه طریبیل ایستاد این دستاورد را با این گفته مورد اشاره قرار داد که« این اتفاق پس از در هم گوبیدن تروریسم و شکست آن رخ داد».
گذرگاه طریبیل همیشه منبع خیر و برکت برای اردن بدون در نظر گرفتن شرایط جنگی یا صلح آمیز عراق بوده است.در دوران صدام رئیس جمهور معدوم عراق این گذرگاه تنها ریه عراقی ها برای تنفس بود که به مدت بیش از 12 سال در محاصره خفقان آوری به سر می بردند و صدام در سال کمکی نفتی به اردن به ارزش بیش از 400 میلیون دلار می داد و کارخانه های اردنی سودهای بزرگی به دلیل گشودن بازارهای عراقی به روی تولیدات شان به دست آوردند و شرکت های حمل و نقل نیز که در اوج فعالیت شان تعداد آنها به ده ها هزار کامیون رسید نیز سودهای زیادی نصیب شان شد؛ امری که باعث ایجاد صدها هزار فرصت شغلی و ورود صدها هزار نیروی کار اردنی به بازارهای کار شد.
دولت های پی در پی اردنی دچار اشتباه بزرگی شدند زمانی که به کمک های مالی کشورهای حاشیه خلیج فارس و قرض های آنها دل خوش کردند؛ آنها با این کار خانه شان را بر روی آب ساختند. این دولت ها به جز ناامیدی و سرخوردگی چیزی به دست نیاوردند و شاید بازگشایی گذرگاه ها با همسایگان در سوریه و عراق که امتداد جغرافیایی طبیعی اردن است به طور جزئی یا کلی خسارت های اردن به دلیل این تکیه کردن اشتباه به کشورهای حاشیه خلیج فارس را جبران می کند.
اردن باید به سمت شرق و شمال به سمت عراق و سوریه روی بیارود و روابط خود را با ایران بر اساس منافع خودش و ملتش ترمیم کند نه اینکه مواضع سیاسی تحریمی و قطع ارتباط اتخاذ کند آن هم بر اساس منافع و هوس های دیگران به ویژه کشورهای حاشیه خلیج فارس.همچنین زمان برای اصلاح این اشتباه دیر نیست. اکنون عربستان در حال نزدیک شدن به ایران است و سفیر قطر هم به تهران بازگشته است این در حالی است که روابط تجاری میان امارات و ایران هرگز قطع نشده است.
اردن در تقویت روابط اش با ایران که «رابرت فورد» آخرین سفیر آمریکا در دمشق این کشور را پیروز جنگ های منطقه ای و تحولات منطقه توصیف کرد، تأخیر زیادی کرد.شاید به زودی سفیر اردن را ببینیم که جا پای سفیر قطر بگذارد و به زودی به تهران برگردد؛ به زودی زود.
