پس از 40 سال تیرگی روابط، روند عادی سازی بین مصر و ایران محتمل تر به نظر می رسد. احتمال دارد سپتامبر آینده، در جریان مجمع عمومی سازمان ملل متحد رسمی شود. قاهره نگرش منتظر محتاطانه دارد و نزدیکی روابط خود با ایران را مشروط به پایداری از سرگیری روابط با عربستان سعودی می کند.
به گزارش جماران؛ پایگاه خبری آتلانتیکو در گزارشی آورده است: در ایران، {رهبر معظم انقلاب} آیت‌الله خامنه‌ای گفت که طرفدار ازسرگیری روابط با مصر است. پس از چندین دهه تنش یا حداقل تیرگی روابط ، بین دو کشور اتحاد به وجود خواهد آمد.
در حالی که رهبر معظم آشتی ایران با جهان عرب را اولویت دیپلماتیک جدید قرار داده است، قاهره پس از عربستان سعودی و پادشاهی های نفتی خلیج فارس با میانجیگری سنتی عمان، هدف دیپلماسی ایران قرار گرفته است. سفر سلطان هیثم بن طارق به یک هفته پس از سفر وی به قاهره انجام شد و تردیدی در مورد گفتگوهای او با علی خامنه ای در مورد چشم انداز عادی سازی روابط ایران و مصر باقی نگذاشت. پس از این سفر، دولت رئیسی وزارت امور خارجه ایران را موظف به احیای کامل روابط دیپلماتیک با قاهره کرد.
این رویداد دومین پیروزی دیپلماتیک بسیار مهم برای ایران پس از موفقیت در نزدیکی روابط ایران با عربستان سعودی خواهد بود.
4- روابط ایران با مصر هرگز با تفاهم دوستانه مشخص نشده است. پس از سال 1945، محبوبیت جمال عبدالناصر و پان عربیسم در سراسر خاورمیانه، و قرار گرفتن مصر در کنار اتحاد جماهیر شوروی نخستین قطع روابط با ایران را ایجاد کرد. اگر رسیدن انوار السادات به قدرت در مصر در سال 1970 تنش ها را برای مدتی کاهش داد، اما سال 1979 نقطه عطفی مهم در روابط دوجانبه بود. پس از استقرار جمهوری اسلامی در ایران، تصمیم قاهره برای استقبال از شاه پهلوی در تبعید و عادی سازی روابط خود با اسرائیل از طریق قراردادهای کمپ دیوید به قطع روابط پایدار با تهران منجر شد. . در طول دهه 1980، حمایت نظامی ایران از حماس و جهاد اسلامی در غزه، افزایش تهدید امنیتی برای مصر و حمایت قاهره از صدام حسین در جنگ ایران و عراق، چهل سال سردی روابط دیپلماتیک بین دو کشور را رقم زد.
روی کار آمدن اخوان‌المسلمین با انتخاب محمد مرسی می‌توانست به نزدیک‌تر کردن دو قدرت اسلامی کمک کند و ایران از این نظر از تحولات سیاسی در مصر استقبال کرده بود. عمق اختلافات ایدئولوژیک و راهبردی دو کشور به ویژه در رابطه با جنگ داخلی سوریه باعث شد هر گونه تلاش برای ایجاد روابط پایدار با شکست مواجه شود.
فراتر از روابط پر فراز و نشیب ایران و مصر ، نزدیکی شدید مصر و عربستان سعودی به دلایل ایدئولوژیک و سیاسی از دیرباز مانع اصلی هر گونه نزدیکی روابط مصر با جمهوری اسلامی بوده است.
ایران در برابر تهدید تداوم تمدید توافق‌نامه ابراهیم و عادی‌سازی جهانی بین اسرائیل و جهان عرب، به مدت دو سال درگیر روند دیپلماتیک متقارن بوده است که تاکنون با موفقیت همراه بوده است.
اما توافق عادی سازی روابط بین ایران و عربستان در ماه مارس گذشته «محرک برای تغییر» واقعی بود. اکنون راه را برای دستیابی ایران به عادی سازی روابط پایدار با قدرت های بزرگ عربی در خاورمیانه که در آن مصربه علت نقش خود به عنوان یک محور دیپلماتیک و نظامی در منطقه، ضروری است، هموار می کند.
پس از 40 سال تیرگی روابط، روند عادی سازی بین مصر و ایران محتمل تر به نظر می رسد. احتمال دارد سپتامبر آینده، در جریان مجمع عمومی سازمان ملل متحد رسمی شود. قاهره نگرش منتظر محتاطانه دارد و نزدیکی روابط خود با ایران را مشروط به پایداری از سرگیری روابط با عربستان سعودی می کند.
«اثر دومینویی» آشتی ایران و عربستان در ابتدای راه است. از سرگیری روابط دوجانبه بین ایران و مصر، برگ برنده مهمی برای تحکیم گسترده‌تر روابط ایران با جهان عرب به منظور رسیدگی به دو موضوع مهم برای دیپلماسی خود خواهد بود. علاوه بر وضعیت سوریه، بن بست در روند عادی سازی بین کشورهای عربی و اسرائیل همچنان هدف اصلی تهران است. با بازگشت ریاض و بالقوه قاهره در کنار آن، به نظر می‌رسد ایران در شرف تحقق آن است.
