این بانوی مددجوی البرزی با اشاره به سختی‌های زندگی و تلاش برای کسب موفقیت گفت: سال ۷۳ و زمانی که بیست ساله بودم ،ازدواج کردم. حاصل زندگی‌مان ۲ دختر بود. همسرم به نقاشی ساختمان اشتغال داشت اما به دلیل بدهی به زندان افتاد و حدود هفت سال در زندان بود. با توجه به غیبت نان‌آور خانواده مشکلات من آغاز شد. در خانه‌های مردم کار می کردم و زندگی به سختی می گذشت. مدتی بعد من و فرزندانم از طرف مددکاری زندان به کمیته امداد معرفی شدیم و تحت حمایت این نهاد قرار گرفتیم.
وی افزود: در کمیته امداد به کسانی که مددجو هستند پیشنهاد کار کردن و اجرای طرح‌های خودکفایی را می‌دهند و من نیز چون از دوران نوجوانی به گل و گیاه علاقمند بودم با مشورت کارشناس اشتغال کمیته امداد وارد حرفه پرورش گل و گیاه شدم.
ابتدا یک وام پنج میلیون تومانی قرض‌الحسنه گرفتم و در حیاط خانه‌ام یک گلخانه کوچک درست کردم. کاکتوس پرورش می‌دادم و گلها را با دستفروشی در کنار خیابان می‌فروختم. با همین کار بدهی‌های شوهرم را به صورت اقساط پرداخت کردم و توانستم تمام بدهی هایش را تسویه کنم. بانوی کارآفرین البرزی ادامه داد: با افزایش تعداد مشتریان تصمیم گرفتم کارم را توسعه دهم بنابراین درخواست وام تکمیلی برای توسعه اشتغال دادم و دوباره ۵۰ میلیون تومان وام دریافت کردم. سپس با اجاره یک مکان بزرگتر، گلخانه را به آنجا انتقال دادم و هم‌اکنون ۶ نفر دیگر در گلخانه‌ام مشغول به کار هستند.
او می‌گوید: به لطف خدا با راه‌اندازی این گلخانه توانسته‌ام همسرم را از زندان آزاد کنم، هزینه جهیزیه دخترم را تامین کردم و به خانه بخت فرستادم.
طی سه اخیر بیش از ۱۰ نفر از بانوان مددجوی استان البرز کارآفرین شده اند.
۸۰۲۹/ ۶۱۵۵
