تخت فولاد سرزمین مقدسی است که از دیر زمان مورد نظر علمای دین، عرفا، حکما و دانشمندان بوده و از شاخصه‌های هویت اسلامی جهان اسلام و تشیع و از نشانه‌های دینی، قدسی و ملی مردم اصفهان است.
جاذبه‌های معنوی، تاریخی و هنری این آرامستان را به یکی از بهترین مکان‌ها برای جذب زائران مشتاق و توریست‌های داخلی و خارجی بدل کرده است.
کتاب "گلشن اهل سلوک" نوشته رحیم قاسمی زیرنظر اصغر منتظرالقائم به معرفی بخشی از این عالمان و حکیمان و دانشمندان پرداخته است.
تکیه علامه شیخ محمدتقی رازی در قبرستان تخت فولاد بالاتر از تکیه بابا رکن الدین به طرف مغرب قرار دارد.
این بنای مجلل محصور و دارای صحن وسیع که اطرافش ایوان‌ها و حجره‌هایی است و در وسط صحن بقعه‌ای است بسیار مجلل و زیبا، مشتمل بر نفایس شاهکارهای حجاری و خطاطی و مقرنس کاری که در نوع خود بی‌نظیر است.
بهترین یادگار خط چندتن از خوشنویسان بزرگ قرن سیزدهم و نیز عالی‌ترین نمونه‌های حجاری بی‌نظیر آن عصر در لوح‌ها و سنگ تراشی‌های قبور این بقعه موجود است.
این تکیه محل عبادت و ریاضت و مدفن برخی از عارفان و عالمان ربانی بوده و مراسم روح بخش دعای کمیل به وسیله بزرگانی مانند عالم ربانی آیت الله شیخ احمد مجتهد بیدآبادی در آن برگزار می‌شد.
کتاب "گلشن اهل سلوک" بخشی از تحقیقات وسیعی است که در سال‌ها تلاش و کنکاش و مصاحبه‌های بسیار درباره شرح جال علما، فضلا و ادبای مدفون در سرزمین مقدس تخت فولاد اصفهان فراهم آمده است.
در این کتاب دورنمایی از شخصیت علمی، معنوی و هنری فرزانگانی که هریک به نوعی در تعالی فرهنگ غنی اسلام موثر بوده‌اند و اثرهای وجودی آن‌ها تاکنون ادامه داشته، عرضه می‌شود.
در ابتدای این کتاب وجه تسمیه تکیه مادر شاهزاده بیان شده است.
وجه تسمیه تکیه مادر شاهزاده
شاهزاده سیف الدوله سلطان محمد میرزا، یکی از پسران فتحعلی شاه از همسری به نام طاووس خانم بود.
وی در سال ۱۲۴۰ قمری با جای میرزا عبدالله خان امین الدوله پسر حاج محمدحسین خان صدر اصفهانی حاکم اصفهان شد و تا وفات پدرش فتحعلی شاه در این منصب استقرار داشت و سپس خسروخان گرجی جانشین او شد.
در سال ۱۲۴۶ قمری دایه شاهزاده به نام مریم خاتون گرجی درگذشت.
وی عالم بزرگ زمان علامه شیخ محمدتقی رازی را وصی خود قرار داد و بنابر وصیت خود در این مکان یعنی تکیه شیخ محمدتقی رازی کنونی به خاک سپرده شد.
۲ سال بعد علامه رازی نیز از دنیا رفت و در جلوی قبر مادر شاهزاده مدفون شد و سپس تکیه‌ای زیبا بر مزار آنان بنا شد.
قبر مادر شاهزاده به طول حدود ۲ ذرع و ارتفاع نیم ذرع همه سنگ مرمر سفید عالی است که از شاهکارهای استاد محمد حسین حجار اصفهانی به شمار می‌آید.
فصل اول کتاب "گلشن اهل سلوک" به مدفون شدگان داخل بقعه شیخ محمدتقی رازی اختصاص یافته، در فصل دوم به مدفون شدگان صحن تکیه اشاره شده است و در فصل سوم درخصوص مدفونین شمال تکیه سخن به میان می‌آید.
کتاب "گلشن اهل سلوک" سال ۸۷ در نوبت دوم با شمارگان یک‌هزار نسخه توسط نشر کانون پژوهش و به همت مجموعه فرهنگی تخت فولاد اصفهان به چاپ رسید.
