زمانی نوشته ها با خودکار و روی کاغذ اتفاق می افتد و تا زمان نگارش، طراحی و وقت گرفتن از چاپخانه و توزیع چند روز طول می کشید، در آن زمان برای نوشتن وقت زیادی می گذاشتیم ، زیاد فکر می کردیم و احساس را غلیظ می کردیم تا نوشته ها در دل ها حک شود.
اما امروز وقت زیادی نداریم، حتی کمتر از دقیقه ها خبر یا بهتر است بگوییم بیشتر شبه خبر و شایعه تولید و عرضه می شوند، فضای مجازی بدجوری همه چیز را به هم ریخته و بیشتر از همه اصول و فضایل اخلاقی خبر و خبر نویسی را .
ما خبرنگارها و روزنامه نگاران اگر دیر بجنبیم شبکه های اجتماعی و فضای مجازی بشدت از ما جلو خواهند زد، البته اگر اغراق نکرده باشیم همین حالا نیز جلو زده اند و اکنون ما خبرنگاران رسانه های مکتوب باید راه دیگری برای بیان اخبار بیابیم.
آیا باید به سابق برگردیم؟ مثل آن موقع زیاد فکر کنیم ؟ تمرکز کنیم و احساسات فشرده شده ای را بر تار و پود نگاه های خوانندگان انتقال دهیم و یا سوار موجی شویم که سیل وار آمده و همه و همه چیز را از راست تا دروغ با خود همراه کرده و هر آن در قالب جعبه کوچک موبایل نگاهها و اذهان را در خود مسخ کرد است؟
امروز در نگاه عوام همه خبرنگار شده اند، اکنون همه خود را خبرنگار می دانند، چون خبرنگاری را انتقال بی چون و چرای واقعه رخ داده می دانند، اما براستی تعریف خبرنگار این است؟
من خبرنگار به میراث مانده از قدرت رسانه ای مکتوب، خبرنگاری را نه نقل صرف خبر و حتی شایعه که آن را حرفه ای مقدس و کاری پژوهشی می دانم، خبرنگاری انتقال آگاهانه یک واقعه است تا به جای شایعه واقعیت را آنگونه که هست در ذهن ها ثبت کند.
نگاه خبرنگار به امور و واقعیت ها متفاوت است، این را هر فرد منصفی خواهد فهمید، چرا که خبرنگار در نگاه خود تمام زوایای موضوع را بررسی می کند تا مطلبی کامل، واضح و مهمتر از همه درست و واقعی به خواننده ارائه شود.
درست است که شبکه های مجازی امروزه سوار بر سرعت امواج هر چیزی را نشرو بازنشر می کنند، اما بیشتر این خبرها سوخته است و اعتماد و امنیت روانی جامعه را سوزانده و به خاکستر تبدیل می کند.
امروز خبرها آن هم اگر درست باشند در صفحه های مجازی تبدیل به خبری خشک بدون اختلاط احساس و نرمی شده است، خبرها را باید از خشکی درآورد تا تاثیر گذاری اش به مراتب بیشتر شود.
بیشتر خبرها امروز در این فضای غیر حقیقی عین هم و تکرار هم هستند، آیا زمان آن نرسیده است که نگاه خواننده را بنوازیم و تنوع بیشتری در نحوه ارائه خبر و چینش کلمات حتی در فضای مجازی ایجاد کنیم؟
آیا دیگر زمان ارائه خبرها به روش های کلیشه ای به سر نیامده؟ خبر را که خواننده تشنه آن است باید به شیوه ای دلچسب و شیوا ارائه کرد و آن موقع است که خبر به دل می نشیند و در ذهن به ثبت می رسد.
دیگر وقت خبر رسانی خبرهای سوخته و نادرست نیست، بی توجهی به تغییرات روزمره و یکنواختی در عرصه خبر، نابودی این رشته جذاب را به ارمغان خواهد آورد.
*خبرنگار ایرنا در اردبیل
3006/6016
انتهای پیام اما امروز وقت زیادی نداریم، حتی کمتر از دقیقه ها خبر یا بهتر است بگوییم بیشتر شبه خبر و شایعه تولید و عرضه می شوند، فضای مجازی بدجوری همه چیز را به هم ریخته و بیشتر از همه اصول و فضایل اخلاقی خبر و خبر نویسی را .
ما خبرنگارها و روزنامه نگاران اگر دیر بجنبیم شبکه های اجتماعی و فضای مجازی بشدت از ما جلو خواهند زد، البته اگر اغراق نکرده باشیم همین حالا نیز جلو زده اند و اکنون ما خبرنگاران رسانه های مکتوب باید راه دیگری برای بیان اخبار بیابیم.
آیا باید به سابق برگردیم؟ مثل آن موقع زیاد فکر کنیم ؟ تمرکز کنیم و احساسات فشرده شده ای را بر تار و پود نگاه های خوانندگان انتقال دهیم و یا سوار موجی شویم که سیل وار آمده و همه و همه چیز را از راست تا دروغ با خود همراه کرده و هر آن در قالب جعبه کوچک موبایل نگاهها و اذهان را در خود مسخ کرد است؟
امروز در نگاه عوام همه خبرنگار شده اند، اکنون همه خود را خبرنگار می دانند، چون خبرنگاری را انتقال بی چون و چرای واقعه رخ داده می دانند، اما براستی تعریف خبرنگار این است؟
من خبرنگار به میراث مانده از قدرت رسانه ای مکتوب، خبرنگاری را نه نقل صرف خبر و حتی شایعه که آن را حرفه ای مقدس و کاری پژوهشی می دانم، خبرنگاری انتقال آگاهانه یک واقعه است تا به جای شایعه واقعیت را آنگونه که هست در ذهن ها ثبت کند.
نگاه خبرنگار به امور و واقعیت ها متفاوت است، این را هر فرد منصفی خواهد فهمید، چرا که خبرنگار در نگاه خود تمام زوایای موضوع را بررسی می کند تا مطلبی کامل، واضح و مهمتر از همه درست و واقعی به خواننده ارائه شود.
درست است که شبکه های مجازی امروزه سوار بر سرعت امواج هر چیزی را نشرو بازنشر می کنند، اما بیشتر این خبرها سوخته است و اعتماد و امنیت روانی جامعه را سوزانده و به خاکستر تبدیل می کند.
امروز خبرها آن هم اگر درست باشند در صفحه های مجازی تبدیل به خبری خشک بدون اختلاط احساس و نرمی شده است، خبرها را باید از خشکی درآورد تا تاثیر گذاری اش به مراتب بیشتر شود.
بیشتر خبرها امروز در این فضای غیر حقیقی عین هم و تکرار هم هستند، آیا زمان آن نرسیده است که نگاه خواننده را بنوازیم و تنوع بیشتری در نحوه ارائه خبر و چینش کلمات حتی در فضای مجازی ایجاد کنیم؟
آیا دیگر زمان ارائه خبرها به روش های کلیشه ای به سر نیامده؟ خبر را که خواننده تشنه آن است باید به شیوه ای دلچسب و شیوا ارائه کرد و آن موقع است که خبر به دل می نشیند و در ذهن به ثبت می رسد.
دیگر وقت خبر رسانی خبرهای سوخته و نادرست نیست، بی توجهی به تغییرات روزمره و یکنواختی در عرصه خبر، نابودی این رشته جذاب را به ارمغان خواهد آورد.
*خبرنگار ایرنا در اردبیل
3006/6016
کپی شد
