به نوشته نصرنیوز؛ سیل یکی از مخرب‌ترین حوادث طبیعی است که سالانه انسان های بسیاری را به کام مرگ فرو می برد. چنین پیشامدی به شکل ناگهانی و بر اثر عدم پیشگیری و رعایت نکردن حریم دریا و رودخانه ها رخ می‌دهد و جامعه را تحت تاثیر آسیب های مختلف جانی، مالی و روانی قرار می دهد.
خسارات روحی سیل به مراتب بیشتر از خسارات مالی و جانی آن است. فرد آسیب دیده حاضر در فاجعه خود را در مقابل نیروهای عظیم طبیعی عاجز دیده و مجبور به تسلیم می‌شود، این افراد در اکثر مواقع در اثر وقوع سیل منابع مالی و عاطفی خود را از دست می‌دهند، ترس از ادامه زندگی بدون وجود منابع مالی و عاطفی باعث ایجاد فشار روانی در فرد شده و سلامت جسمانی و روانی فرد را به خطر می‌اندازد و باعث بروز مشکلاتی همچون اشکال در تمرکز، اختلال در تصمیم گیری، عدم کنترل احساسات، ناامیدی، شب ادراری در کودکان، بی‌تفاوتی و گوشه گیری نسبت به همه چیز و همه کس، اضطراب، وسواس و افسردگی می‌شود.
این افراد برای این که بتوانند به زندگی عادی برگردند، نیاز به تجزیه و تحلیل سانحه و هضم آن دارند. همراهی یک مشاور یا متخصص در مناطق سیل زده یکی از مهم ترین اتفاق هایی است که در طول روزهای مواجهه با این بحران باید صورت گیرد.
سیل از جمله پدیده‌هایی است که به هنگام وقوع، جامعه را با مخاطرات و نابسامانی‌های مختلف مواجه می‌سازد و اختلالاتی در ساختار و امور جامعه به دنبال می‌آورد. مطالعاتی که به بررسی عواقب وقایع طبیعی پرداخته‌اند نشان می‌دهند که در بسیاری از افراد سیل زده پاسخ‌های کلینیکی علامت دار خاصی پس از مواجهه با وقایع استرس‌زا نظیر فقدان افراد مورد علاقه، در هم ریختگی ساختار اجتماعی و از دست دادن حمایت‌های اجتماعی دیده می‌شود.
به طور معمول PTSD (اختلال استرس پس از سانحه) اولین پاسخ بازماندگان به واقعه است و خود پیش‌بینی کننده مهم پیامد طولانی مدت سلامت ذهنی و فیزیکی بعدی آنها می‌باشد.
علایم عمده این بیماری شامل کابوس‌های شبانه، تداعی مکرر حادثه در ذهن، رفتار تهاجمی، کاهش تمرکز، مشکلات در بروز احساسات و خواب نامنظم و غیرعادی است. برای درمان این حالات وجود متخصصان مجرب روانپزشک ضروری است.
اگرچه حوادث ناگوار طبیعی تمام افراد را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما اثرات این شرایط بر کودکان و نوجوانان بسیار شدیدتر و قابل توجه است. کودکان در سنین مختلف واکنش‌های متفاوتی از خود نشان می‌دهند.
نکته مهمی که در مناطق سیل زده در مواجهه با کودکان باید رعایت شود، حالات روحی و رفتارهای اولیه رشد (شب ادراری، فعالیت بیش از حد و پرخاشگری، اختلال در صحبت کردن یا سکوت و لکنت زبان) آن ها است، در این شرایط باید کودکان را از پدر و مادرشان جدا نکنند، در صورتی که اشیا یا لباسی از پدر یا مادری که فوت کرده باقی مانده است آن را در اختیار فرزندش قرار دهند، حتی الامکان از تغییر مکان مداوم کودکان خودداری، به نیازهای تغذیه‌ای و بهداشتی کودکان در تمام سنین توجه، امکانات بازی و سرگرمی برای کودکان را فراهم کنند.
پس از هر حادثه یا بلای طبیعی یا غیر طبیعی؛ افکار، احساسات یا رفتارهایی در بین افرادی که آسیب دیده‌اند یا شاهد صحنه‌های دردناک بوده‌اند جریان پیدا می‌کند، این افراد نگرانی در مورد تنها ماندن، امنیت، سلامت خود و اشخاص مورد علاقه خود را داشته و خواب آشفته دارند.
این افراد نباید بیمار تلقی شوند چون این امر واکنش طبیعی فرد به یک حادثه است که در بسیاری موارد در طول زمان علایم تخفیف و یا از بین می‌روند. البته بلایا اثر یکسانی نمی‌گذارند برخی افراد نسبت به دیگران آسیب پذیری بیشتری دارند، از جمله کودکان که در هنگام وقوع بلایا دچار عوارض روانی بیشتری شوند.
همواره باید به خاطر داشت که زمان لازم برای بازگشت فرد آسیب دیده به زندگی طولانی بوده که در تمام این مدت همراهی و همدلی دیگران ضروری است، لذا امید است تا با مشارکت جمعی هموطنان شاهد مرتفع سازی مشکلات اجتماعی و روانی مناطق سیل زده کشورمان باشیم.
6132/518
انتهای پیام خسارات روحی سیل به مراتب بیشتر از خسارات مالی و جانی آن است. فرد آسیب دیده حاضر در فاجعه خود را در مقابل نیروهای عظیم طبیعی عاجز دیده و مجبور به تسلیم می‌شود، این افراد در اکثر مواقع در اثر وقوع سیل منابع مالی و عاطفی خود را از دست می‌دهند، ترس از ادامه زندگی بدون وجود منابع مالی و عاطفی باعث ایجاد فشار روانی در فرد شده و سلامت جسمانی و روانی فرد را به خطر می‌اندازد و باعث بروز مشکلاتی همچون اشکال در تمرکز، اختلال در تصمیم گیری، عدم کنترل احساسات، ناامیدی، شب ادراری در کودکان، بی‌تفاوتی و گوشه گیری نسبت به همه چیز و همه کس، اضطراب، وسواس و افسردگی می‌شود.
این افراد برای این که بتوانند به زندگی عادی برگردند، نیاز به تجزیه و تحلیل سانحه و هضم آن دارند. همراهی یک مشاور یا متخصص در مناطق سیل زده یکی از مهم ترین اتفاق هایی است که در طول روزهای مواجهه با این بحران باید صورت گیرد.
سیل از جمله پدیده‌هایی است که به هنگام وقوع، جامعه را با مخاطرات و نابسامانی‌های مختلف مواجه می‌سازد و اختلالاتی در ساختار و امور جامعه به دنبال می‌آورد. مطالعاتی که به بررسی عواقب وقایع طبیعی پرداخته‌اند نشان می‌دهند که در بسیاری از افراد سیل زده پاسخ‌های کلینیکی علامت دار خاصی پس از مواجهه با وقایع استرس‌زا نظیر فقدان افراد مورد علاقه، در هم ریختگی ساختار اجتماعی و از دست دادن حمایت‌های اجتماعی دیده می‌شود.
به طور معمول PTSD (اختلال استرس پس از سانحه) اولین پاسخ بازماندگان به واقعه است و خود پیش‌بینی کننده مهم پیامد طولانی مدت سلامت ذهنی و فیزیکی بعدی آنها می‌باشد.
علایم عمده این بیماری شامل کابوس‌های شبانه، تداعی مکرر حادثه در ذهن، رفتار تهاجمی، کاهش تمرکز، مشکلات در بروز احساسات و خواب نامنظم و غیرعادی است. برای درمان این حالات وجود متخصصان مجرب روانپزشک ضروری است.
اگرچه حوادث ناگوار طبیعی تمام افراد را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما اثرات این شرایط بر کودکان و نوجوانان بسیار شدیدتر و قابل توجه است. کودکان در سنین مختلف واکنش‌های متفاوتی از خود نشان می‌دهند.
نکته مهمی که در مناطق سیل زده در مواجهه با کودکان باید رعایت شود، حالات روحی و رفتارهای اولیه رشد (شب ادراری، فعالیت بیش از حد و پرخاشگری، اختلال در صحبت کردن یا سکوت و لکنت زبان) آن ها است، در این شرایط باید کودکان را از پدر و مادرشان جدا نکنند، در صورتی که اشیا یا لباسی از پدر یا مادری که فوت کرده باقی مانده است آن را در اختیار فرزندش قرار دهند، حتی الامکان از تغییر مکان مداوم کودکان خودداری، به نیازهای تغذیه‌ای و بهداشتی کودکان در تمام سنین توجه، امکانات بازی و سرگرمی برای کودکان را فراهم کنند.
پس از هر حادثه یا بلای طبیعی یا غیر طبیعی؛ افکار، احساسات یا رفتارهایی در بین افرادی که آسیب دیده‌اند یا شاهد صحنه‌های دردناک بوده‌اند جریان پیدا می‌کند، این افراد نگرانی در مورد تنها ماندن، امنیت، سلامت خود و اشخاص مورد علاقه خود را داشته و خواب آشفته دارند.
این افراد نباید بیمار تلقی شوند چون این امر واکنش طبیعی فرد به یک حادثه است که در بسیاری موارد در طول زمان علایم تخفیف و یا از بین می‌روند. البته بلایا اثر یکسانی نمی‌گذارند برخی افراد نسبت به دیگران آسیب پذیری بیشتری دارند، از جمله کودکان که در هنگام وقوع بلایا دچار عوارض روانی بیشتری شوند.
همواره باید به خاطر داشت که زمان لازم برای بازگشت فرد آسیب دیده به زندگی طولانی بوده که در تمام این مدت همراهی و همدلی دیگران ضروری است، لذا امید است تا با مشارکت جمعی هموطنان شاهد مرتفع سازی مشکلات اجتماعی و روانی مناطق سیل زده کشورمان باشیم.
6132/518
کپی شد
