به گزارش ایرنا، هر چند علیرضا اصغری، مدیرعامل سازمان مدیریت پسماندهای شهرداری تبریز دیروز در برنامه هوای پاک اعلام کرد که فراخوان بین المللیِ احداث نیروگاه زباله سوز صادر شده و دست کم تا 6 ماه آینده کلنگ زنی خواهد شد، اما افکار عمومی تبریز سال هاست که به اخبار تکراری و بی سرانجام مربوط به 'تولید برق از طلای کثیف' عادت کرده اند.
اصغری با بیان این که روزانه حدود یکهزار و 200 تن زباله در تبریز تولید و جمع آوری می شود، گفت: مدیریت بهینه این میزان پسماند برای پاک و سالم نگه داشتن آب، خاک و هوای کلانشهر تبریز، برای امکان زیستن در آن جزو ضروریات است و تاکنون اقدامات بزرگی هم در این خصوص انجام شده است.
از سوی دیگر بر اساس مطالعه ای که با عنوان 'امکان سنجی ایجاد نیروگاه زباله سوز در تبریز' در سال 1395 انجام شده است، میزان پسماند تولیدی این کلان شهر امکان ایجاد نیروگاهی با توان 7/7 مگاوات را می دهد.
بر اساس نتایج این مطالعه، 70 درصد از پسماند تولیدی روزانه کلان شهر 1.8 میلیون نفری تبریز را مواد فسادپذیر، 7 درصد کاغذ و مقوا، 5 درصد چوب و همین مقدار منسوجات تشکیل می دهد که پتانسیل مناسبی برای تولید انرژی از زائدات شهری محسوب می شود.
اما سوالی که در چند سال اخیر ذهن شهروندان تبریزی را به خود مشغول کرده، این است که مگر طراحی و ساخت یک نیروگاه زباله سوز توسط شهرداری تبریز با بودجه سالانه چند هزار میلیارد تومانی چقدر دشواری دارد که تاکنون محقق نشده است.
اهمیت غیرقابل توجیه بودن تاخیرهای مکرر در ساخت نیروگاه زباله سوز تبریز، زمانی دوچندان می شود که بر اساس نتایج طرح مطالعاتی انجام شده و به قیمت سه سال قبل، بهره برداری از این نیروگاه می تواند سالانه بیش از هفت میلیارد تومان درآمد داشته باشد.
از سوی دیگر نباید از کنار این موضوع نیز به راحتی گذشت که در کشورهای اروپایی، دفع زباله به روش دفن از 17 درصد در سال 1993 به 1.8 درصد در سال 2010 و در مقابل سهم سوزندان زباله برای تولید برق از 35.5 به 46.5 درصد در همین مدت افزایش یافته است.
مجموع این داده ها و یافته ها حاکی از گریزناپذیر بودن ایجاد نیروگاه زباله سوز در کلان شهری مانند تبریز است که روزانه یک هزار و 200 تن زباله تولیدی آن از سال ها قبل در 12 کیلومتری شمال غرب در منطقه ای ما بین روستای آناخاتون و شیرینجه دفن می شود و بدون شک اثرات آلودگی ناشی از شیرابه آن در نسل های بعد عیان خواهد شد.
هر چند گفته می شود مشکلات مالی گریبانگیر شهرداری و وضعیت دشوار اقتصادی کشور، از عوامل تاخیر در اجرای طرح نیروگاه زباله سوز تبریز است، اما رئیس سرپرستی منطقه 2 بانک شهر، شهریور ماه پارسال از آمادگی این بانک برای تامین منابع مالی مورد نیاز برای احداث نیروگاه زباله سوز خبر داد.
صفر صلاحلو در دیدار با اصغری، مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهرداری تبریز گفت: بانک شهر آماده تامین اعتبارات لازم برای احداث نیروگاه تولید برق از زباله در کلان شهر تبریز است.
در واقع تلاش برای ساخت نیروگاه زباله سوز در تبریز به عنوان یک نیاز مبرم و غیرقابل اغماض در حال ورود به پنجمین سال آن است و انتظار می رود که مدیریت شهری گام جدی برای عملیاتی کردن این طرح مهم زیست محیطی بردارد تا ضمن کمک به ارتقای سطه بهداشت شهروندان، ذهنیت منفی ایجاد شده در ارتباط با این طرح را بزداید.
** دفن، آخرین راه دفع زباله
عضو هیات علمی دانشگاه تهران و کارشناس محیط زیست گفت: سالانه ۵۰ هزار تن زباله در سطح کشور تولید می شود ولی هنوز با روش جهان سومی و با دفع زباله برای از میان بردن پسماند استفاده می کنیم.
سجاد رحیمی با بیان اینکه در کشور های اروپایی آخرین روش برای از میان بردن زباله دفن آن است، اظهار کرد: این در حالی است که محل دفن زباله در تبریز تنها ۱۲ کیلومتر با شهر فاصله دارد.
وی ادامه داد: امروزه ۴۰۰ نیروگاه زباله سوز در اروپا در حال فعالیت می باشد و با فرهنگ سازی صورت گرفته در سطح جامعه، شهروندان زباله های تر و خشک خود را جدا می کنند.
عضو هیات علمی دانشگاه تهران و کارشناس محیط زیست با بیان اینکه رشد جمعیت در تبریز بیش از ۱.۸ درصد است که بیشتر آن مهاجر هستند، افزود: روند رو به رشد جمعیت کار مدیریت پسماند را دشوار می کند.
رحیمی یاداوری کرد: امیدوارم در راستای کاهش آلودگی های زیست محیطی فرآیند بازیابی انرژی با فرهنگ سازی اتفاق بیافتد.
** هزینه ۵۰ میلیارد تومانی دفن و مدیریت زباله در اذربایجان شرقی
مدیرکل سازمان پسماند آذربایجان شرقی نیز با اشاره به اینکه سالانه حدود ۵۰ میلیارد تومان هزینه صرف دفن زباله در تبریز می شود، گفت: در کنار مسائل مالی، جلوگیری از مشکلات بهداشتی و زیست محیطی و جلوگیری از آلودگی ناشی از دفن (آب، خاک، هوا) از جمله موارد اهمیت تولید انرژی پاک از پسماندهای شهری است.
علیرضا اصغری با بیان اینکه طبق گزارش ارائه شده توسط سازمان حفاظت محیط زیست ۸۰ درصد زباله تولیدی در کشور دفن می شود، گفت: در مقصد دفن زباله دچار مشکلات عدیده ای هستیم، این وضعیت تبدیل به یک فاجعه شده و این نگرش برای کلانشهرها بسیار سنتی است.
وی با اشاره به اینکه امروزه دومین بحران جوامع بعد از کم آبی ، افزایش حجم زباله است، اظهار کرد: با وجود محدودیت مدیریتی در موضوع پسماند توانسته ایم نگرش نادرست را بشکنیم و و تبریز را به قطب پیشرو در موضوع نیروگاه زباله سوز تبدیل کنیم.
وی با اشاره به تجربه نوآوری و فناوری مورد استفاده جمهوری آذربایجان در بحث زباله سوزی، اذعان داشت: باکو با مدیریت ۱۶۰۰ تن زباله و تبدیل به هزاران مگاوات برق به عنوان شهری پیشرو در بحث زباله سوز تبدیل شده است.
مدیرکل سازمان پسماند آذربایجان شرقی افزود: کاهش میزان انتشار دی اکسید کربن و متان به عنوان دو عامل مهم تاثیر گذار در تخریب لایه ازن و همچنین تاثیر منفی گازهای های گلخانه ای بر اقلیم شهری و انتشار گاز متان از مزایای احداث نیروگاه زباله سوز است.
اصغری با اشاره به اینکه در سال های اخیر میزان پسماندهای 'تر' از 68 درصد به 52 درصد کاهش یافته است، گفت: تحلیل کلی زباله شهر تبریز حاکی از وجود 47 درصدی زباله خشک و 52 درصدی زباله تر در پسماند تولیدی روزانه شهروندان است.
وی به برنامه ریزی واحدهای زباله سوزی اشاره کرد و گفت: احداث نیروگاه زباله سوزی هنگامی قابل طرح و اجرا است که در ارزیابی های صورت گرفته بر روی زباله های تولیدی ابتدا همه جوانب اقتصادی و زیست محیطی مورد بررسی قرار گیرد.
وی ادامه داد: با شناخت دقیق و فنی از زباله تبریز و انجام آنالیز های متعدد در سال های گذشته، سازمان مدیریت پسماند درصدد برنامه ریزی علمی در جهت استفاده از زباله به عنوان انرژی جهت تولید برق می باشد.
وی با اشاره به تاکید برنامه پنجم توسعه کشور مبنی بر ممنوعیت دفن پسماند، گفت: در این برنامه ، هر گونه دفن پسماندها در شهرهای با جمعیت بالای ۲۰۰ هزار نفر مطلقا ممنوع است.
** دفن پسماندهای 46 مرکز درمانی در آذربایجان شرقی
معاون پیشین درمان دانشگاه علوم پزشکی تبریز نیز گفت: پسماندهای پزشکی به 2 بخش بیمارستانی و غیر‌بیمارستانی تقسیم می‌شوند که در بخش بیمارستانی مشکل چندانی در آذربایجان شرقی وجود ندارد.
علی تقی زادیه افزود: در آذربایجان شرقی بیش از 46 بیمارستان و مرکز درمانی وجود دارد و در تمام بیمارستان‌های استان دفع پسماندها بارعایت موارد بهداشتی و به وسیله دستگاه‌های مخصوص انجام می‌گیرد و جز در موارد خاص مشکلی در این خصوص وجود ندارد.
به گفته وی حداقل 800 مرکز پزشکی و بیش از 5 هزار مطب در آذربایجان شرقی وجود دارد که برای مدیریت پسماندهای آنها بر اساس مصوبه کمیته پسماند استان، اقدام‌های راهبردی انجام می‌شود.
** مشکل مدیریت چند‌گانه زباله‌ها در استان
در همین حال رئیس اداره پایش اداره کل حفاظت محیط زیست آذربایجان شرقی معتقد است که مدیریت پسماند در استان در بخش‌های مختلف انجام می‌شود و دستگاه‌های مختلفی در این زمینه فعال هستند که هدف نهایی از فعالیت آنها رسیدن به نقطه مشترک کاهش مخاطرات زیست‌محیطی ناشی از انباشت زباله‌هاست.
شاهین رحیم اوغلی افزود: در بخش پسماندهای شهری شهرداری مسئول است و در مورد پسماندهای پزشکی این وظیفه برعهده بیمارستان‌ها و مراکز پزشکی با نظارت دانشگاه علوم پزشکی است.
به گفته وی در بخش پسماندهای صنعتی هم سازمان صنعت، معدن و تجارت و ادارات کل حفاظت محیط‌زیست مسئول هستند.
رحیم اوغلی معتقد است که در حوزه مدیریت پسماند شهری اقدام‌های خوبی برای دفع و دفن انجام شده است و در تبریز از لندفیل (دفنگاه زباله) فنی مهندسی و بهداشتی استفاده می‌شود و کنترل شیرابه و تصفیه آن نیز انجام می‌شود .
وی تشریح کرد: در شهرستان‌ها هم اعتبارات خوبی برای ساماندهی و مدیریت اصولی پسماندهای شهری هزینه شده است؛ با این وجود برای پسماندهای بیمارستانی نظارت بیشتر برعهده ادارات حفاظت محیط‌زیست است که سال گذشته نحوه امحای آنها مورد توجه قرار گرفت و واحدهای متخلف به مراجع قضایی معرفی شدند.
وی اضافه کرد: در حال حاضر مدیریت قابل‌قبولی در پسماندهای بیمارستانی وجود دارد و در بخش کلینیک‌ها انتظار می‌رود با راه‌اندازی مرکز دفن وضعیت بهبود یابد.
رئیس اداره پایش اداره کل حفاظت محیط‌زیست آذربایجان شرقی تاکید کرد: در حال حاضر بازیافت اصولی در استان وجود ندارد و بازیافت‌های انجام شده در حاشیه بعضی شهرها اصولی و مورد تأیید نیست؛ بازیافت و تصفیه یکی از ارکان مهم مدیریت پسماند است که باید از سوی شهرداری‌ها جدی گرفته شود.
518
انتهای پیام اصغری با بیان این که روزانه حدود یکهزار و 200 تن زباله در تبریز تولید و جمع آوری می شود، گفت: مدیریت بهینه این میزان پسماند برای پاک و سالم نگه داشتن آب، خاک و هوای کلانشهر تبریز، برای امکان زیستن در آن جزو ضروریات است و تاکنون اقدامات بزرگی هم در این خصوص انجام شده است.
از سوی دیگر بر اساس مطالعه ای که با عنوان 'امکان سنجی ایجاد نیروگاه زباله سوز در تبریز' در سال 1395 انجام شده است، میزان پسماند تولیدی این کلان شهر امکان ایجاد نیروگاهی با توان 7/7 مگاوات را می دهد.
بر اساس نتایج این مطالعه، 70 درصد از پسماند تولیدی روزانه کلان شهر 1.8 میلیون نفری تبریز را مواد فسادپذیر، 7 درصد کاغذ و مقوا، 5 درصد چوب و همین مقدار منسوجات تشکیل می دهد که پتانسیل مناسبی برای تولید انرژی از زائدات شهری محسوب می شود.
اما سوالی که در چند سال اخیر ذهن شهروندان تبریزی را به خود مشغول کرده، این است که مگر طراحی و ساخت یک نیروگاه زباله سوز توسط شهرداری تبریز با بودجه سالانه چند هزار میلیارد تومانی چقدر دشواری دارد که تاکنون محقق نشده است.
اهمیت غیرقابل توجیه بودن تاخیرهای مکرر در ساخت نیروگاه زباله سوز تبریز، زمانی دوچندان می شود که بر اساس نتایج طرح مطالعاتی انجام شده و به قیمت سه سال قبل، بهره برداری از این نیروگاه می تواند سالانه بیش از هفت میلیارد تومان درآمد داشته باشد.
از سوی دیگر نباید از کنار این موضوع نیز به راحتی گذشت که در کشورهای اروپایی، دفع زباله به روش دفن از 17 درصد در سال 1993 به 1.8 درصد در سال 2010 و در مقابل سهم سوزندان زباله برای تولید برق از 35.5 به 46.5 درصد در همین مدت افزایش یافته است.
مجموع این داده ها و یافته ها حاکی از گریزناپذیر بودن ایجاد نیروگاه زباله سوز در کلان شهری مانند تبریز است که روزانه یک هزار و 200 تن زباله تولیدی آن از سال ها قبل در 12 کیلومتری شمال غرب در منطقه ای ما بین روستای آناخاتون و شیرینجه دفن می شود و بدون شک اثرات آلودگی ناشی از شیرابه آن در نسل های بعد عیان خواهد شد.
هر چند گفته می شود مشکلات مالی گریبانگیر شهرداری و وضعیت دشوار اقتصادی کشور، از عوامل تاخیر در اجرای طرح نیروگاه زباله سوز تبریز است، اما رئیس سرپرستی منطقه 2 بانک شهر، شهریور ماه پارسال از آمادگی این بانک برای تامین منابع مالی مورد نیاز برای احداث نیروگاه زباله سوز خبر داد.
صفر صلاحلو در دیدار با اصغری، مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهرداری تبریز گفت: بانک شهر آماده تامین اعتبارات لازم برای احداث نیروگاه تولید برق از زباله در کلان شهر تبریز است.
در واقع تلاش برای ساخت نیروگاه زباله سوز در تبریز به عنوان یک نیاز مبرم و غیرقابل اغماض در حال ورود به پنجمین سال آن است و انتظار می رود که مدیریت شهری گام جدی برای عملیاتی کردن این طرح مهم زیست محیطی بردارد تا ضمن کمک به ارتقای سطه بهداشت شهروندان، ذهنیت منفی ایجاد شده در ارتباط با این طرح را بزداید.
** دفن، آخرین راه دفع زباله
عضو هیات علمی دانشگاه تهران و کارشناس محیط زیست گفت: سالانه ۵۰ هزار تن زباله در سطح کشور تولید می شود ولی هنوز با روش جهان سومی و با دفع زباله برای از میان بردن پسماند استفاده می کنیم.
سجاد رحیمی با بیان اینکه در کشور های اروپایی آخرین روش برای از میان بردن زباله دفن آن است، اظهار کرد: این در حالی است که محل دفن زباله در تبریز تنها ۱۲ کیلومتر با شهر فاصله دارد.
وی ادامه داد: امروزه ۴۰۰ نیروگاه زباله سوز در اروپا در حال فعالیت می باشد و با فرهنگ سازی صورت گرفته در سطح جامعه، شهروندان زباله های تر و خشک خود را جدا می کنند.
عضو هیات علمی دانشگاه تهران و کارشناس محیط زیست با بیان اینکه رشد جمعیت در تبریز بیش از ۱.۸ درصد است که بیشتر آن مهاجر هستند، افزود: روند رو به رشد جمعیت کار مدیریت پسماند را دشوار می کند.
رحیمی یاداوری کرد: امیدوارم در راستای کاهش آلودگی های زیست محیطی فرآیند بازیابی انرژی با فرهنگ سازی اتفاق بیافتد.
** هزینه ۵۰ میلیارد تومانی دفن و مدیریت زباله در اذربایجان شرقی
مدیرکل سازمان پسماند آذربایجان شرقی نیز با اشاره به اینکه سالانه حدود ۵۰ میلیارد تومان هزینه صرف دفن زباله در تبریز می شود، گفت: در کنار مسائل مالی، جلوگیری از مشکلات بهداشتی و زیست محیطی و جلوگیری از آلودگی ناشی از دفن (آب، خاک، هوا) از جمله موارد اهمیت تولید انرژی پاک از پسماندهای شهری است.
علیرضا اصغری با بیان اینکه طبق گزارش ارائه شده توسط سازمان حفاظت محیط زیست ۸۰ درصد زباله تولیدی در کشور دفن می شود، گفت: در مقصد دفن زباله دچار مشکلات عدیده ای هستیم، این وضعیت تبدیل به یک فاجعه شده و این نگرش برای کلانشهرها بسیار سنتی است.
وی با اشاره به اینکه امروزه دومین بحران جوامع بعد از کم آبی ، افزایش حجم زباله است، اظهار کرد: با وجود محدودیت مدیریتی در موضوع پسماند توانسته ایم نگرش نادرست را بشکنیم و و تبریز را به قطب پیشرو در موضوع نیروگاه زباله سوز تبدیل کنیم.
وی با اشاره به تجربه نوآوری و فناوری مورد استفاده جمهوری آذربایجان در بحث زباله سوزی، اذعان داشت: باکو با مدیریت ۱۶۰۰ تن زباله و تبدیل به هزاران مگاوات برق به عنوان شهری پیشرو در بحث زباله سوز تبدیل شده است.
مدیرکل سازمان پسماند آذربایجان شرقی افزود: کاهش میزان انتشار دی اکسید کربن و متان به عنوان دو عامل مهم تاثیر گذار در تخریب لایه ازن و همچنین تاثیر منفی گازهای های گلخانه ای بر اقلیم شهری و انتشار گاز متان از مزایای احداث نیروگاه زباله سوز است.
اصغری با اشاره به اینکه در سال های اخیر میزان پسماندهای 'تر' از 68 درصد به 52 درصد کاهش یافته است، گفت: تحلیل کلی زباله شهر تبریز حاکی از وجود 47 درصدی زباله خشک و 52 درصدی زباله تر در پسماند تولیدی روزانه شهروندان است.
وی به برنامه ریزی واحدهای زباله سوزی اشاره کرد و گفت: احداث نیروگاه زباله سوزی هنگامی قابل طرح و اجرا است که در ارزیابی های صورت گرفته بر روی زباله های تولیدی ابتدا همه جوانب اقتصادی و زیست محیطی مورد بررسی قرار گیرد.
وی ادامه داد: با شناخت دقیق و فنی از زباله تبریز و انجام آنالیز های متعدد در سال های گذشته، سازمان مدیریت پسماند درصدد برنامه ریزی علمی در جهت استفاده از زباله به عنوان انرژی جهت تولید برق می باشد.
وی با اشاره به تاکید برنامه پنجم توسعه کشور مبنی بر ممنوعیت دفن پسماند، گفت: در این برنامه ، هر گونه دفن پسماندها در شهرهای با جمعیت بالای ۲۰۰ هزار نفر مطلقا ممنوع است.
** دفن پسماندهای 46 مرکز درمانی در آذربایجان شرقی
معاون پیشین درمان دانشگاه علوم پزشکی تبریز نیز گفت: پسماندهای پزشکی به 2 بخش بیمارستانی و غیر‌بیمارستانی تقسیم می‌شوند که در بخش بیمارستانی مشکل چندانی در آذربایجان شرقی وجود ندارد.
علی تقی زادیه افزود: در آذربایجان شرقی بیش از 46 بیمارستان و مرکز درمانی وجود دارد و در تمام بیمارستان‌های استان دفع پسماندها بارعایت موارد بهداشتی و به وسیله دستگاه‌های مخصوص انجام می‌گیرد و جز در موارد خاص مشکلی در این خصوص وجود ندارد.
به گفته وی حداقل 800 مرکز پزشکی و بیش از 5 هزار مطب در آذربایجان شرقی وجود دارد که برای مدیریت پسماندهای آنها بر اساس مصوبه کمیته پسماند استان، اقدام‌های راهبردی انجام می‌شود.
** مشکل مدیریت چند‌گانه زباله‌ها در استان
در همین حال رئیس اداره پایش اداره کل حفاظت محیط زیست آذربایجان شرقی معتقد است که مدیریت پسماند در استان در بخش‌های مختلف انجام می‌شود و دستگاه‌های مختلفی در این زمینه فعال هستند که هدف نهایی از فعالیت آنها رسیدن به نقطه مشترک کاهش مخاطرات زیست‌محیطی ناشی از انباشت زباله‌هاست.
شاهین رحیم اوغلی افزود: در بخش پسماندهای شهری شهرداری مسئول است و در مورد پسماندهای پزشکی این وظیفه برعهده بیمارستان‌ها و مراکز پزشکی با نظارت دانشگاه علوم پزشکی است.
به گفته وی در بخش پسماندهای صنعتی هم سازمان صنعت، معدن و تجارت و ادارات کل حفاظت محیط‌زیست مسئول هستند.
رحیم اوغلی معتقد است که در حوزه مدیریت پسماند شهری اقدام‌های خوبی برای دفع و دفن انجام شده است و در تبریز از لندفیل (دفنگاه زباله) فنی مهندسی و بهداشتی استفاده می‌شود و کنترل شیرابه و تصفیه آن نیز انجام می‌شود .
وی تشریح کرد: در شهرستان‌ها هم اعتبارات خوبی برای ساماندهی و مدیریت اصولی پسماندهای شهری هزینه شده است؛ با این وجود برای پسماندهای بیمارستانی نظارت بیشتر برعهده ادارات حفاظت محیط‌زیست است که سال گذشته نحوه امحای آنها مورد توجه قرار گرفت و واحدهای متخلف به مراجع قضایی معرفی شدند.
وی اضافه کرد: در حال حاضر مدیریت قابل‌قبولی در پسماندهای بیمارستانی وجود دارد و در بخش کلینیک‌ها انتظار می‌رود با راه‌اندازی مرکز دفن وضعیت بهبود یابد.
رئیس اداره پایش اداره کل حفاظت محیط‌زیست آذربایجان شرقی تاکید کرد: در حال حاضر بازیافت اصولی در استان وجود ندارد و بازیافت‌های انجام شده در حاشیه بعضی شهرها اصولی و مورد تأیید نیست؛ بازیافت و تصفیه یکی از ارکان مهم مدیریت پسماند است که باید از سوی شهرداری‌ها جدی گرفته شود.
518
کپی شد
