سایه‌ی‌ سرو

• ابرو و مژّه‌ی‌ او تیر و کمان است هنوز

• طرّه‌ی‌ گیسوی‌ او عطرفشان است هنوز[1]

• ما به سوداگری‌ خویش روانیم همه
• او به دلبُردگی‌ خویش روان است هنوز

• ما پی‌ سایه‌ی‌ سَرْوَش به تلاشیم همه
• او ز پندار من خسته، نهان است هنوز

• سر و جانی‌ نبود تا که به او هدیه کُنم
• او سراپای‌ْ همه روح و روان است[2]هنوز

• من دل‌سوخته پروانه‌ی‌ شمع رُخ او
• رُخ زیباش عیان بود و عیان است هنوز

• قدسیان را نرسد تا که به ما فخر کُنند

• قصّه‌ی‌ «عَلَّمَ الأسْمٰا» به زبان است هنوز.

دی‌ 1365 دی‌ 1365