مطالعه جوامع مختلفی که در دهه‌های گذشته به دموکراسی گذار کرده‌اند، نشان می‌دهد که چگونه در هر جامعه دموکراسی از دموکراسی انتخاباتی مدنظر شومپیتر تا دموکراسی مد نظر تیلی در این جوامع محقق شده است. البته در اکثر نظریات گذار به دموکراسی، منظور از دموکراسی همان دموکراسی حداقلی یا دموکراسی انتخاباتی بوده است.
سعید حجاریان در گفت و گویی به این سوالات پاسخ داده است که آیا آیت الله هاشمی رفسنجانی نفر دوم کشور بود؟ آیا پروژه توسعه اقتصادی او درست تر از پروژه توسعه سیاسی بود؟ آیا او در پایان عمر در رویکرد خود به دموکراسی تجدیدنظر کرده بود؟
جیمی کارتر، رئیس جمهور اسبق ایالات متحده نوشت: اکنون می ترسم که آنچه را که ما به خاطرش در جهان جنگیدیم، یعنی حق برگزاری انتخابات آزاد و شفاف بدون هیچ گونه مانعی از سوی سیاستمداران قدرتمندی که فقط به دنبال گسترش قدرت خود هستند و به عبارتی دیگر دمکراسی آمریکا، به طرز خطرناکی شکننده شده است.
واژه دموکراسی پس‌از آنچه در مکانیسم امریکا طی دهه‌های اخیر دیده‌ایم کلمه بی‌معنایی شده که کاربرد آن همان قدر بی‌مورد است که بهره‌گیری از کلمات «آزادی» و «حقوق بشر» بوده است.
صد‌ها تن از زنان هوادار طالبان شعار می‌دادند: ما می‌خواهیم تمام خواهرانمان زیر چتر حجاب اسلامی زندگی کنند. ما نظام اسلامی می‌خواهیم، ما دموکراسی نمی‌خواهیم. ما دین اسلام را خواهانیم. مرگ بر کسانی که خواهرانمان را بی حجاب نمودند.
هرچند دموکراسی متاعی پر ارزش است ولی انسانِ امروز در کشورهای درحال توسعه، اولویت‌های دیگری دارد. دموکراسی به صورت فزاینده ای در جهان پر از چالش‌های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی در مسیری حرکت می کند که بیشتر شبیه به یک کالای لوکس است.
احسان شریعتی در مورد اهمیت انتخابات 1400 می گوید: معتقدم در این مقطع انتخاباتی و دوران سیاسی تاریخی اصلِ بود و نبود نهاد (ریاست) جمهوری است که بر سر یک دوراهی به رأی گذاشته می‌شود یا با حضور یا با غیاب مردم، و نه این و آن نامزد یا این و آن جناح! و در اینجا نظام و مردم در عمل تصمیمی تاریخی می‌گیرند و با کُنش خویش نشان می‌دهند که کدام سرنوشت مشترک را برای کشور «انتخاب» می‌کنند! اهمیت این انتخابات از پس بی‌اهمیتی ظاهری یا بی‌رمقی عمومی آن در همین نکته است.
44 درصد از مردم جهان بر این باورند که آمریکا تهدیدی برای دموکراسی است.
حجت الاسلام پناهیان با بیان اینکه ما در مسیر رشد هستیم، اگر در مسیر رشد نباشیم، نمی‌توانیم بگوییم آقا بیا البته فرایند طولانی است که باید دقیق طی شود، افزود: حضرت امام خمینی (ره) فرمودند انقلاب ما مقدمه ساز فرج است. آیا رفتار فردی من نوعی در ظهور موثر است یا فرد سیاسی؟ آیا رفتار سیاستمداران ما مهمتر است یا رفتار مردمان عادی؟ پس چرا تعجب می‌کنیم زمانی که گفته می‌شود انتخابات درست یا انتخاب درست ظهور را نزدیک می کند.
تقی آزاد ارمکی استاد جامعه‌شناسی دانشگاه تهران می گوید: وقتی مشارکت حداکثری شد آن وقت شما می توانید رئیس جمهورتان را نقد کنید. در واقع نظامی‌ها نماینده دعوا در جهان محسوب می شوند در حالی که جامعه ایرانی اهل دعوا نیست و معمولا صلح را ترجیح می‌دهد ولی اگر مشارکت حداقلی باشد نظامی‌ها برنده انتخابات هستند. به همین دلیل است که من می گویم مشارکت حداقلی خطرناک است چراکه در این صورت نظامی ها پیروز می شوند و رادیکال های راست مجلس و شوراها را می گیرند و با گفتمان درونی با خودشان حرف می زنند و جهان را نمی بینند و بعد دعوای ما با جهان شکل می گیرد.