سوءاستفاده از اباعبدالله الحسین(ع) در دوران بنی عباس چنان بود که آنان داستان عاشورا را تحریف می کردند و شعار خود را «یالثارات الحسین» قرار می دادند حتی جلسات عزاداری برگزار می کردند و در آن چنان اشک می ریختند که گویی از وفادارترین یاران حسین(ع) هستند.
خداوند در آیاتی محکم می فرماید: «من شما را نهی نمی کنم از کسانی که با شما در دین نمی جنگند و شما را از خانه و کاشانه خود بیرون نکردند پس به آنها نیکی کنید» نگویید این غیر مسلمان است. حتی در این آیه نمی گوید که لزوما انسانی اهل کتاب باشد بلکه اشاره می کند به هرکسی که با دین شما نمی جنگد. و شما را از خانه تان بیرون نکرده است نیکی کنید.
امیرالمومنین(ع) نقل کردند که پیامبر اسلام بارها فرمودند:« امتی پاک نیست که نتواند حق خود را از کسی که به او ظلمی کرده بگیرد بدون لکنت زبانی.» جامعه باید چنان باشد که اگر کسی خواست سخنی بگوید استقبال شود. حکومت باید به گونه ای باشد که از سخنان دیگران استقبال کند. اینگونه نباشد که قرن ها نسل های بشر به دنبال آزادی بیان باشند و نتوانند بدست بیاورند.
حضرت سیدالشهدا(ع) از قول جد بزرگوارشان پیامبر اکرم(س) نقل کردند اگر کسی در هر زمانی از تاریخ حاکمی ستمگر را مشاهده کند که حرام خدا را حلال می‌کند و پیمان‌های الهی را نقض می‌کند و برخلاف روش پیغمبر اسلام عمل می‌کند یا در میان بندگان خدا با ظلم و ستم حکومت می‌کند، و فریاد نزند یا حداقل با زبان اعتراض نکند بر خداست که چنین شخص ساکت و آرامی را به جایی در دوزخی بفرستد که آن حاکم ستمگر را می‌فرستد.
