یادداشت علیرضا بهشتی شیرازی
لحظه آزادی*
بخش اعظم زندگی حراست از تعادلهای ناپایدار است. کسب و کاری به موفقیت رسید. آیا همین و تمام؟ یا با چند ماه بیتوجهی پژمرده میشود و چند سال بیمبالاتی آن را به نابودی میکشد؟ خانوادهای به وجود آمد. آیا همین و تمام؟ یا گاهی یک اخم آن را از هم میپاشد؟ برای آنکه این نهال بماند و رشد کند باید یک عمر بکوشید، یا به قولی زندگی کنید. آیا آماده زندگی در لحظه آزادی هستیم؟