در خاطرات استاد عبدالحسین حائری به این مطلب اشاره شده که امام به شدت مطالب عرفانی را مخفی نگه می داشتند و حساسیت بالایی در انتخاب شاگرد به خرج می دادند.
با شنیدن این خبر خیالم راحت شد که کدورت امام نسبت به من از بین رفته است. این برنامه در اول انقلاب اتفاق افتاد البته من رویم نشد که به دیدار امام بروم که آن حضرت پیغامی مع‌الواسطه به وسیله آقای مهدوی کنی برایم فرستادند که: آنجا نشستی چه کنی؟ به او بگویید به قم بیاید، او خودش یک آیت‌الله است. با این همه من شرمنده بودم و خیلی مشکلات داشتم.