در نقدِ «حسینیه معلی» و «محفل»
چنانچه انسان را آنچنانکه افرادی نظیر علامه طباطبایی تبیین کرده اند، دارای سه بُعد حس، خیال و عقل بدانیم، برای ارائه دین به انسان باید هر سه بُعد مدنظر قرار گیرد تا پیام دینی بتواند تأثیرگذاری خودش را داشته باشد. آنچه در اکثر برنامه های دینی رخ می دهد، اکتفا کردن به پایین ترین و نازل ترین بُعد انسان یعنی «حس» است. برنامه سازان دینی عمدتاً فکر می کنند که اگر یک حس دینی به مخاطبان بدهند، مخاطب، دینی می شود. اما باید بدانند که هر چه با حس بیاید، با یک حس هم از میان می رود.
