عدم حضور زنان در نقش‌های تصمیم‌گیرنده و افزایش اشتغال غیررسمی بدون دریافت مزایای شغلی، بیانگر آن است که هنوز نیز نمی‌توان در مورد آینده و بهره‌مندی بیشتر زنان از حقوق اقتصادی خویش خوش‌بین بود. در ایران وضعیت اشتغال زنان پیچیده‌تر است. به جز موانع اجتماعی مانند تربیت سنتی دختران، عدم خودباوری زنان و دختران ایرانی و عدم اعتماد سرمایه‌گذاران به کسب و کارهای زنان، قانون و قانونگذار نیز گاه و بی‌گاه در مقابل اشتغال زنان ایستاده است.
در شرایطی که زنان بستر مناسبی برای مشارکت اقتصادی نداشته باشند، شکاف قابل‌توجهی میان فعالیت اقتصادی زنان و مردان در کشور به وجود می‌آید. به صورت کلی می‌توان گفت 3 عامل «تحریم‌های اقتصادی»، «شیوع کرونا» و «اختلال اینترنت» موجب شده بستر اشتغال زنان در کشور بیش از پیش ناهموار شود.
نماینده ویژه رییس جمهور در امور حقوق شهروندی توضیح داد: باید مشارکت زنان در حوزه‌های اقتصادی افزایش یابد و برای توانمند سازی آنان در بخش کارآفرینی بیش از پیش تلاش شود. باید برای اشتغالزایی زنان به عنوان نیمی از جمعیت کشور طرح‌های اثر بخشی تعریف و اجرایی کرد.
مشارکت اقتصادی زنان در ایران رشدی یک درصدی داشته است.