هنوز باور نداریم آب نیست، برای باور کردن باید اول از خودمان شروع کنیم، فرض کنیم تا چند سال دیگر هم آب داشته باشیم، نسل های آینده چه گناهی کرده اند؟ مگر آنها سهمی از این آب ندارند؟.
وظیفه مردم و مسئولان است، روش های مصرف را تغییر دهند و وظیفه مسوولان است که مانع توسعه بدون برنامه‌ریزی شوند.
اولویت آب با شرب و بهداشت است و بخش های دیگر در اولویت بعدی قرار دارد.
تجدیدنظر در میزان و سهمیه مصرف آب بخش های پر آبخواه باید در دستور کار مسوولان و صاحبان برخی حرفه ها باشد.
خشک‌شدن چاه‌ها و روند رو به شد مهاجرت روستاییان و همچنین تخلیه آبادی ها، تهدید هایی است که استان را نشانه رفته است.
هشدارهای زیادی داده شده اما کمتر گوش شنوایی است، هنوز وقتی شیر را باز می کنیم آب جریان دارد، اما اگر روزی آبی در شیر نباشد چه؟ آنوقت به باور می رسیم؟.
در صرفه جویی آب نباید فقط مردم و خانوارها را نشانه گرفت، همه باید دست به دست هم دهیم و مدیریت کنیم.
بخش قابل توجهی از روستاییان به دلیل بی آبی و خشکسالی به شهرهای دیگر مهاجرت کرده اند، وضعیت اسفبار کم‌آبی (بخوانید بی آبی) را از آمار مهاجرت می‌توان متوجه شد.
آب شرب در سه بخش آشپزخانه، حمام و حیاط می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد، باید الگوی مصرف داشته باشیم. از سوی دیگر، چهار شیوه مصرف آب از جمله اسراف در مصرف، خسیسی در مصرف، استفاده بهینه از مصرف و هدردادن آب وجود دارد که ما بیشتر به سمت اولی یا آخری تمایل داریم.
تک تک ما باید کم آبی که اندک اندک در حال تبدیل شدن به بی آبی است را جدی بگیریم و یادمان باشد که آب، مایع حیات است نه جاروی حیاط .
استان یزد بر پایه سرشماری آبان 1395 یک میلیون و 138 هزار نفر جمعیت دارد که حدود 15 درصد آنها در روستاها و ابادی ها و مناطق عشایری ساکن هستند.
6197 فلاح - ایرنا
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.