این روزها اخبار و اطلاعات در سراسر دنیا با سرعت بسیار زیاد و به شکل فراگیری در حال انتقال است و حتی گاهی سرعت انتقال اخبار از این سوی کره زمین به سوی دیگرش در کمتر از چند دقیقه اتفاق می افتد و حوادث و رویدادها خبری ظرف مدت چند دقیقه عالم گیر می شود.
باید باور کنیم که دنیای امروز، دنیای انفجار اطلاعات و سرعت انتقال اخبار است و فضاهای مجازی در این بین نقش مهم و تاثیرگذاری را برعهده دارند؛ اگر در گذشته های نه چندان دور اطلاعات و اخبار با تاخیر روزانه و چند ساعته همراه بود (سوای از شکل مکتوب آن که حداقل طی یک بازه زمانی 24 ساعته به شکل روزنامه ای منتقل می شد) در ادامه با توجه به پیشرفت های جهانی به سمت الکترونیکی توسعه یافته و اخبار از طریق تلکس، خبرگزاری و سایت ها با تاخیری حدودا یک ساعته به سراسر جهان مخابره می شد؛ موضوعی که باعث ایجاد رقابت بین رسانه های مکتوب و الکترونیک شده بود. اما با شکل گیری فضاهای مجازی جدید مثل اینستاگرام، تلگرام، وایبر، واتس آپ و ... و ساخت گوشی های هوشمند که از نرم افزار فوق پیشرفته اندروید بهره می گیرند، مسیر این فرایند به کلی تغییر یافت و به جرات می توان گفت که در حال حاضر بیش از 70 درصد جمعیت کره زمین از فضای مجازی استفاده کرده و خود را به نوعی با این شرایط مشغول کرده اند که متاسفانه سوای تمامی محاسن انتقال اخبار و سرعت در دریافت اطلاعات، این مقوله از معایب و آسیب های فراوانی برخوردار می باشد که بی توجهی خانواده ها به آن می تواند اثرات مخرب فراوانی را برای آنها به همراه داشته باشد که شاید هرگز جبران آن مقدور نباشد!
آنچه که باعث می شود کارشناسان حوزه IT و علوم اجتماعی روی این محور پژوهش کرده و اثرات تخریبی را به اطلاع جامعه و مردم برسانند جلوگیری از آسیب های اجتماعی و از هم پاشیدن خانواده ها می باشد که خوشبختانه هشدار های لازم را کارشناسان این حوزه مانند پادزهر از طریق همان فضاهای مجازی در حال تزریق هستندتا حواس پدر و مادرها و جوانان را از پیامدهای ناگوار آن مطلع کرده و این فرصت و فضای مطلوب اطلاع رسانی به تهدید تبدیل نشود!
متاسفانه در حالی که طبق بررسی های جهانی مدت استفاده از گوشی های هوشمند و به خصوص برنامه های اطلاع رسانی مانند تلگرام در کشور های پیشرفته حدود 3 تا 4 ساعت در شبانه روز (24 ساعت) می باشد اما در کشورهای در حال توسعه و یا جهان سومی این رقم از 9 الی 13 ساعت نیز تجازو کرده و عمق فاجعه این است که متاسفانه در چنین کشورهایی که کشور ما هم جزو همین هاست استفاده کنندگان و مردم کمتر به فکر کسب اطلاعات و اخبار می باشند و بیشتر به مباحث سرگرم کننده، موضوعات سخیف، غیر اخلاقی و... پرداخته و به آن ها توجه می کنند!
در چنین فضای ملتهبی که جامعه را فرا گرفته، راهکارهای کمی برای در امان ماندن خانواده ها و خصوصا نوجوانان و جوانان باقی می ماند و اگر به دنبال بهترین راهکار برای مقابله با فضای مجازی باشیم، شاید هرگز بدان دست نیابیم؛ اما آنچه که می تواند به این ماجرا در خانواده ها کمک کند و فرهنگ استفاده از آن نهادینه شود آشنایی با مخاطرات و آسیب های آن در جمع خانواده و رسیدن به درک و اهمیت این موضوع و تبیین و روشنگری اهداف برخی گروه و کانال های موجود و در دسترس می باشد.
به هر حال اعتقاد بر این است باید از تهدید ها، فرصت ساخت، پس باید از چنین فضا و موقعیتی استفاده بهینه شود نه اینکه خودمان را در چنین محیط هایی فقط سرگرم کرده و زمان را از کف بدهیم.
در خاتمه معروض می دارم باید به این باور برسیم که فضای مجازی همانطوری که از نامش پیدا است، فضایی مجازی بوده و واقعی نیست و اینکه هر آنچه که در چنین فضاهایی خوانده و مشاهده می شود، واقعی و حقیقی نبوده و قابل استناد نمی باشد و درگیر شدن با جریان های خطی و هدف دار چنین فضاهایی می تواند بسیار خطرناک و دردسرساز باشد. پس باید در فضای مجازی آگاه و هوشیار بود.
2007
انتهای پیام باید باور کنیم که دنیای امروز، دنیای انفجار اطلاعات و سرعت انتقال اخبار است و فضاهای مجازی در این بین نقش مهم و تاثیرگذاری را برعهده دارند؛ اگر در گذشته های نه چندان دور اطلاعات و اخبار با تاخیر روزانه و چند ساعته همراه بود (سوای از شکل مکتوب آن که حداقل طی یک بازه زمانی 24 ساعته به شکل روزنامه ای منتقل می شد) در ادامه با توجه به پیشرفت های جهانی به سمت الکترونیکی توسعه یافته و اخبار از طریق تلکس، خبرگزاری و سایت ها با تاخیری حدودا یک ساعته به سراسر جهان مخابره می شد؛ موضوعی که باعث ایجاد رقابت بین رسانه های مکتوب و الکترونیک شده بود. اما با شکل گیری فضاهای مجازی جدید مثل اینستاگرام، تلگرام، وایبر، واتس آپ و ... و ساخت گوشی های هوشمند که از نرم افزار فوق پیشرفته اندروید بهره می گیرند، مسیر این فرایند به کلی تغییر یافت و به جرات می توان گفت که در حال حاضر بیش از 70 درصد جمعیت کره زمین از فضای مجازی استفاده کرده و خود را به نوعی با این شرایط مشغول کرده اند که متاسفانه سوای تمامی محاسن انتقال اخبار و سرعت در دریافت اطلاعات، این مقوله از معایب و آسیب های فراوانی برخوردار می باشد که بی توجهی خانواده ها به آن می تواند اثرات مخرب فراوانی را برای آنها به همراه داشته باشد که شاید هرگز جبران آن مقدور نباشد!
آنچه که باعث می شود کارشناسان حوزه IT و علوم اجتماعی روی این محور پژوهش کرده و اثرات تخریبی را به اطلاع جامعه و مردم برسانند جلوگیری از آسیب های اجتماعی و از هم پاشیدن خانواده ها می باشد که خوشبختانه هشدار های لازم را کارشناسان این حوزه مانند پادزهر از طریق همان فضاهای مجازی در حال تزریق هستندتا حواس پدر و مادرها و جوانان را از پیامدهای ناگوار آن مطلع کرده و این فرصت و فضای مطلوب اطلاع رسانی به تهدید تبدیل نشود!
متاسفانه در حالی که طبق بررسی های جهانی مدت استفاده از گوشی های هوشمند و به خصوص برنامه های اطلاع رسانی مانند تلگرام در کشور های پیشرفته حدود 3 تا 4 ساعت در شبانه روز (24 ساعت) می باشد اما در کشورهای در حال توسعه و یا جهان سومی این رقم از 9 الی 13 ساعت نیز تجازو کرده و عمق فاجعه این است که متاسفانه در چنین کشورهایی که کشور ما هم جزو همین هاست استفاده کنندگان و مردم کمتر به فکر کسب اطلاعات و اخبار می باشند و بیشتر به مباحث سرگرم کننده، موضوعات سخیف، غیر اخلاقی و... پرداخته و به آن ها توجه می کنند!
در چنین فضای ملتهبی که جامعه را فرا گرفته، راهکارهای کمی برای در امان ماندن خانواده ها و خصوصا نوجوانان و جوانان باقی می ماند و اگر به دنبال بهترین راهکار برای مقابله با فضای مجازی باشیم، شاید هرگز بدان دست نیابیم؛ اما آنچه که می تواند به این ماجرا در خانواده ها کمک کند و فرهنگ استفاده از آن نهادینه شود آشنایی با مخاطرات و آسیب های آن در جمع خانواده و رسیدن به درک و اهمیت این موضوع و تبیین و روشنگری اهداف برخی گروه و کانال های موجود و در دسترس می باشد.
به هر حال اعتقاد بر این است باید از تهدید ها، فرصت ساخت، پس باید از چنین فضا و موقعیتی استفاده بهینه شود نه اینکه خودمان را در چنین محیط هایی فقط سرگرم کرده و زمان را از کف بدهیم.
در خاتمه معروض می دارم باید به این باور برسیم که فضای مجازی همانطوری که از نامش پیدا است، فضایی مجازی بوده و واقعی نیست و اینکه هر آنچه که در چنین فضاهایی خوانده و مشاهده می شود، واقعی و حقیقی نبوده و قابل استناد نمی باشد و درگیر شدن با جریان های خطی و هدف دار چنین فضاهایی می تواند بسیار خطرناک و دردسرساز باشد. پس باید در فضای مجازی آگاه و هوشیار بود.
2007
کپی شد
