به گزارش خبرنگار ایرنا، کتایون نجفی زاده روز یکشنبه در مراسم افتتاح دومین دوره آموزش تخصصی و مدیریتی فراهم آوری اعضای پیوندی استان گیلان در رشت با بیان این که اولین پیوند قلب و کبد ایران در سال 72 انجام گرفت (قبل از تصویب آن در مجلس شورای اسلامی) افزود: یک چهارم ظرفیت مرگ مغزی استفاده می شود در حالی که توان نجات دادن بیماران را داریم.
وی مرگ و میر ناشی از تصادفات در کشور را حدود 16 هزار نفر در سال عنوان و اظهار داشت: پنج تا هشت هزار مرگ مغزی در سال اتفاق می افتد که تعداد قابل اهدا دو هزار و 500 تا چهار هزار مورد را شامل می شود در حالی که تعداد سالانه اهدای عضو کمتر از هزار مورد ( سال 96 ، 926 نفر) است.
مدیرعامل انجمن اهدای عضو ایرانیان با بیان این که در زمان حاضر، میزان بیماران نیازمند به عضو پیوندی در کشور 25 هزار نفر است ، خاطر نشان کرد: میزان فوت بیماران نیازمند در روز هفت تا 10 نفر است.
وی با تاکید بر این مطلب که مشکلی در رابطه با موضوع پیوند نداریم، اضافه کرد: کمبود نیروی متخصص، بودجه و امکانات، عدم حمایت مسئولان، عدم همکاری خیرین، نهادهای فرهنگ ساز و نام آوران نداریم بلکه مشکل هم افزایی این موارد است.
وی با بیان این که علم با 20 درصد ، ساختار با 30 درصد و فرهنگ سازی با 50 درصد سه پایه اهدای عضو هستند، خاطر نشان کرد: فرهنگ سازی در جامعه برای اهدای عضو فرد دچار مرگ مغزی بسیار اهمیت دارد، البته فرهنگ سازی بایستی از قبل انجام گیرد زیرا خانواده ها در بیمارستان در کنار فرد دچار مرگ مغزی و در همان لحظه آماده پذیرش نیستند.
نجفی زاده با تشریح تفاوت فرد دچار مرگ مغزی با کما بیان داشت: در مرگ مغزی سلول های مغزی تخریب می شود و برگشت فرد وجود ندارد و این موضوع مهم بایستی در جامعه و در خانواده ها فرهنگ سازی شود تا خانواده یک فرد دچار مرگ مغزی، پذیرش اهدای عضو برای بیماران نیازمند را داشته باشند.
مدیر عامل انجمن اهدای عضو ایرانیان در ادامه سخنانش با بیان وضعیت اهدای عضو و پیوند عضو در گیلان افزود: بخش پیوند کلیه در سال 77 در بیمارستان رازی رشت راه اندازی شد و اولین اهدای عضو از مرگ مغزی نیز در سال 87 در این استان انجام گرفت.
قائم مقام مدیرعامل انجمن اهدای عضو ایرانیان نیز در افتتاح دومین دوره آموزش تخصصی و مدیریتی فراهم آوری اعضای پیوندی استان بیان داشت: در موضوع پیوند 50 درصد کار فرهنگ سازی است بنابراین میزان رضایت آگاهانه خانواده های افراد دچار مرگ مغزی اهمیت دارد.
امید قبادی با بیان اینکه هنگام مرگ مغزی از خانواده بخواهیم برای اهدای عضو عزیزش اقدام کند، فاجعه است، اظهار داشت: فرهنگ سازی برای اهدای عضو فرد دچار مرگ مغزی بایستی در جامعه بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد و همواره در این باره تلاش شود.
وی خاطر نشان کرد: توجه به این مهم حائز اهمیت است که فرهنگ سازی درباره اهدای عضو بر عهده نظام سلامت نیست، فرهنگ سازی با رسانه هاست که بایستی در مورد مرگ مغزی، اهدای عضو و نجات جان بیماران نیازمند به پیوند عضو گام بردارند.
دانشگاه علوم پزشکی گیلان با مشارکت مرکز مدیریت پیوند وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و انجمن اهدای عضو ایرانیان نسبت به برگزاری دومین دوره آموزش تخصصی و مدیریتی فراهم آوری اعضای پیوندی استان گیلان از امروز (یکشنبه) تا یازدهم بهمن ماه جاری در رشت اقدام کرده است.
نحوه شناسایی بیماران مرگ مغزی، نحوه انتقال این بیماران از مراکز تابعه به مرکز پیوند، مسایل حقوقی درباره رضایت پیوند اعضا، نحوه نگهداری ارگان های فرد مغزی از جمله آموزش های لازم به شرکت کنندگان در دومین دوره آموزش تخصصی و مدیریتی فراهم آوری اعضای پیوندی گیلان است.
اعلام رضایت برای پیوند اعضا از سال 1387 در گیلان انجام گرفت؛ باربد چمن زیبای، کودک چهار ساله اولین اهدا کننده در گیلان است که با رضایت خانواده کلیه اش به مردی 42 ساله پیوند زده شد.
هر فرد مرگ مغزی در صورتی که خانواده اش خیلی زود برای اهدای عضو رضایت دهند، می تواند جان حداقل هشت تا 53 نفر را نجات دهد؛ بر اساس آمارها، هر 10 دقیقه یک نفر به فهرست انتظار برای پیوند عضو اضافه می شود، هر دو ساعت یک نفر به خاطر نرسیدن عضو پیوندی جان خود را از دست می دهد.
کلیه ‌ها، قلب، کبد، پانکراس، روده، ریه ها، استخوان، مغز استخوان و برخی بافت های بدن از جمله پوست و همچنین قرنیه چشم ، تاندون ، غضروف و دریچه قلب از پیوندهای متداول است.
قانون پیوند اعضاء ، فروردین ماه 1379 در مجلس شورای اسلامی به‌ تصویب رسید؛ براساس این قانون، اعضای بیماران فوت ‌شده یا بیمارانی که مرگ‌ مغزی آنان آشکار و مسلم شده را می ‌توان به ‌شرط وصیت بیمار یا موافقت ولی‌ دم برای پیوند ‌به بیمارانی که ادامه حیاتشان به پیوند عضو بستگی دارد، استفاده کرد.
7286/2007
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.