ده‌ها هزار پرنده از گونه های مختلف قرارشان را در زیستگاه های آبی استان گلستان گذاشته و بدون دعوت نامه، سرای میزبان را مزین به زیبایی های وصف نشدنی خود می‌کنند و این گونه هزاران هوادار و علاقه‌مند را از نقاط مختلف به سوی خود می‌کشانند.
اقلیم مناسب به همراه وسعت چشمگیر تالابها، آب بندان ها و سدهای گلستان سبب شده که گلستان از لحاظ میزبانی از پرندگان مهاجر زمستان گذران جزو پنج استان نخست کشور باشد.
منظره دل انگیز طلوع خورشید در پاییز و رقص نور بر موج‌های نحیف تالاب های گلستان در حالی که پرندگان بر فراز آن پرواز می‌کنند جلوه‌ای خاص را می‌آفریند و تلاطم آواز زیبای پرندگان از گونه های مختلف و درهم آمیختن نوای آن ها تداعی کننده یک سمفونی پاییزی در تالاب های گلستان است.
تماشای طبیعت و نگاه کردن به پرواز پرندگان نوعی تفریح است که روح و روان انسان را صیقل می دهد؛ فرصتی بکر و گنجی مغفول که به سبب غفلت برنامه ریزی تاکنون بهره ای از آن برای ثروت آفرینی برده نشده است.
هر چند پرنده نگری در قالب گردشگری حیات وحش و یا همان اکوتوریسم از جمله فعالیت های در حال رشد است و روزانه افراد بیشتری به این شاخه علاقه‌مند می شوند اما کشتار و شکار بی رحمانه پرندگان استمرار دارد و در گیر و دار بی‌رحمی عده ای سودجو، تن نحیف و زیبای پرندگان مهاجر قربانی گلوله های سربی شکارچیان و یا تله های هوایی سودجویان می شود.
تماشای پرندگان آبزی و کنار آبزی نظیر فلامینگو، قو، انواع اردک، غاز، کاکایی، پرستوی دریایی و حواصیل، خروس کولی، سلیم و آبچیلیک ها، کوکرها، کلاغ سیاه، کوکو، زنبور خوارها، سبزقبا، جغدها، سارگپه، سنقرها، شاهین، دلیجه، عقاب دریایی دم سفید و شاهی در کنار پیاده روی در حاشیه تالاب، قایق سواری، ماهیگیری، شکار و مشاهده اجتماعات گیاهان مردابی و چشم اندازهای تالابی اگر با سرمایه گذاری برای فراهم شدن زیرساخت های مورد نیاز همراه شود می تواند درآمد پایدار و قابل توجهی را برای منطقه به خصوص جوامع محلی ساکن حاشیه تالاب های گلستان به همراه داشته باشد.
وجود سه پهنه آبی طبیعی (آلاگل - آلماگل - آجی‌گل) در وسعتی بالغ بر سه هزار هکتار با عمیق تقریبی ۲ تا ۴ متری در منطقه‌ای گرم و خشک در جوار مرزهای ایران و ترکمنستان در بخش مرزی داشلی برون گنبدکاووس در کنار تالاب بین المللی گمیشان با ۲۰ هزار هکتار وسعت با عمق متوسط نیم تا ۱.۵ متر در منتهی الیه شمال غربی گلستان و همچنین خلیج گرگان یک موهبت الهی به شمار می رود که حفاظت و بهره برداری معقول و پایدار از آن ها به عنوان اکوسیستم های با ارزش در رفاه و آرامش روانی جامعه بشری پیرامونی و فرا سرزمینی نقش آفرین هستند.
در حال حاضر به جز آلماگل که به صورت محدود شاهد حضور گردشگران است، دیگر تالاب های گلستان امکانات تفرجگاهی نداشته و فقط از آن ها برای شکار و صید و انتقال آب به مزارع کشاورزی استفاده می شود.
شاید در گذشته اهمیت تالاب ها فقط به محلی برای ذخیره آب محدود می شد اما امروزه گسترده این کاردکردها بیشتر شده و ارتباط با زیستگاه های پرندگان و حیات وحش نیز به آن افزوده شده است.
حفظ این سیستم های پیچیده اکولوژیک و سود جستن از منابع بی شمار اقتصادی، تفرجگاهی و ژنتیکی در گرو مطالعه و شناخت دقیق هر تالاب است و بدون اندیشیدن به محیط زیست، بهبود و ارتقای کیفیت زندگی انسان ها در چارچوب هر گونه بهره وری از طبیعت امکان پذیر نخواهد بود.
تالاب ها به عنوان یکی از مهمترین زیستگاه‌های طبیعی جهان نقش زیادی در دوام بقای حیات وحش، تامین آب شیرین و حفظ تعادل زیستی دارند و با توجه به نیاز فزاینده و کاهش زیستگاه‌های پرندگان مهاجر و محل‌های مناسب برای تخم‌ریزی ماهی‌ها، ارزش تالاب های موجود به مرور زمان بیشتر شده است.
یقینا برنامه ریزی به همراه شناخت کامل پتانسیل های موجود در اکوتوریسم نقش موثری در سرعت بخشی به توسعه همگون و تحول در بخش اقتصادی استان ایجاد خواهد کرد
