ما در پنج سال گذشته آنچنان وابسته تلگرام شدیم و آنقدر به آن اعتماد داشتیم که حتی به فکر جایگزینی برای آن نبودیم و البته این بدان معنا نیست که تلگرام باید همیشه فیلتر بماند، اما بر اساس الزامات پدافند غیرعامل باید فکر همه چیز را کرد.
اگر همه اتفاقات اخیر را کنار هم بگذاریم به لحاظ وسعت، اهمیت و دربرگیری باید فیلتر شدن تلگرام را در صدر این اتفاقات قرار داد.
اینکه تلگرام و فیلتر شدنش در آرام شدن اوضاع چه تأثیری داشته موضوع بحث نیست بلکه بحث روی تأثیراتی است که روی زندگی ایرانیان گذاشته است.
تلگرام سبک جدیدی از زندگی است و اصلاً باید زندگی ایرانیان را به پیش از تلگرام و پس از تلگرام تقسیم کرد.
اینکه چرا تا این حد این شبکه اجتماعی در زندگی مردم نفوذ کرد به سابقه دولت ها در مواجهه با شبکه های اجتماعی برمی گردد.
ایرانیان که از زمان شکل گیری شبکه های اجتماعی همواره فیس بوک، توئیتر و شبکه های اجتماعی فیلتر شده زیادی را پشت سر گذاشته بودند با ورود تلگرام بالاخره لذت استفاده از شبکه های اجتماعی به صورت رسمی را چشیدند.
پنج سال گذشته و حتی روزهای سخت انتخابات خرداد سال 1396 به رغم همه گمانه زنی ها نه تلگرام فیلتر شد و نه سرعت اینترنت ذره ای کمتر شد.
این شبکه رسمی جای همه چیز را گرفت، کسب و کارها را تغییر داد، مناسبات خانوادگی را عوض کرد و دنیای جدیدی پیش روی مخاطبانش گذاشت و هیچ کس حتی نمی توانست به روزی فکر کند که این شبکه نباشد تا اینکه تلگرام فیلتر شد.
فیلتر شدن در کنار همه ناراحتی هایی که ایجاد کرد و کسب و کارهایی که تعطیل کرد درس هایی برای همه داشت، مثل آن درس هایی که پس از هر زلزله برای خودمان تکرار می کنیم.
در سال های گذشته دولت بارها از شبکه ملی اطلاعات و پیام رسان های داخلی و هزاران برنامه خبر داده بود که می توانند جایگزین تلگرام و واتس آپ باشند.
اما تعطیلی تلگرام نشان داد که هیچ کدام از آن برنامه ها و شبکه های ملی جوابگوی نیاز مخاطبان نیستند و اگر هم کیفیت لازم را داشته باشند نتوانسته اند به مخاطبان این ضمانت را بدهند که از اطلاعاتشان علیه آنها استفاده نخواهد شد و این مهمترین دلیلی است که مخاطبان اقبالی نسبت به شبکه های داخلی نشان نداده اند.
کسانی از شبکه های اجتماعی داخلی حمایت کردند که همواره طرفدار فیلترینگ هم هستند و این خود موضوعی است که بی اعتمادی می آورد.
چطور می توان هست و نیست خود را در شبکه ای گذاشت که همواره صاحبانشان آماده خاموش کردن آن هستند.
شبکه های اجتماعی که اغلب ردپایی از صدا و سیمایی دارد که عملکردش مهمترین عامل سوق دادن مردم به سمت شبکه های اجتماعی خارجی است.
موضوع شبکه های اجتماعی داخلی دقیقاً مثل تولید گوشی تلفن همراه داخلی شده است، پروژه ای که سال ها پول و وقت دولت ها را تلف کرد و آخر سر یک نتیجه بیشتر نداشت.
بازار تلفن همراه قابل رقابت نیست و ما خیلی تلاش هم کنیم فراتر از گوشی های بی کیفیت glx پیش نمی رویم و در نهایت مسئولان به این نتیجه رسیدند حالا که قرار است در بازار تلفن همراه فقط فروشنده باشیم باید الزامات قانونی برای ساماندهی و نظام مند کردن بازار آن را فراهم کنیم.
همین دست دست کردن ها آخر سر دولت را به جایی رساند که با حداقل 10 سال تأخیر به همان نقطه اول برگردد تا با اجرای طرح رجیستری گوشی های تلفن همراه روی پیشگیری از قاچاق این کالا متمرکز شود.
تلگرام و اینستاگرام هم همین است، عده ای معتقدند باید فیلتر شوند تا هم از آسیب هایش مصون بمانیم و هم شبکه های داخلی در فضایی انحصاری رشد کنند و بدون حضور رقیب باکیفیت بازاری برای خود کسب کنند، 2 راهکاری که در شبکه های اجتماعی یا ما را به گوشی glx می رساند و یا پراید.
اما کارشناسان و متخصصان حوزه رسانه و فناوری اطلاعات بر این باورند که باید دولت ها به جای رفتارهای سلبی تمرکزشان را روی ساماندهی، قانونگذاری و سیاست گذاری روی این شبکه ها بگذارند.
گرچه فیلترینگ همیشه آخرین راه حل برای هر دولتی می تواند باشد اما حالا که دست مسئولان روی دکمه فیلترینگ رفته بهتر است قبل از بازگشایی مجدد یکبار برای همیشه تکلیف مردم را با تلگرام و همه شبکه های فیلتر شده و تکنولوژی هایی که در آینده قرار است ایجاد شود روشن کنند.
از آنجا که در تکنولوژی های اینچنینی تولید کننده عمده به حساب نمی آییم باید سماجت را کنار بگذاریم و مفروضات ذهنی را دور بریزیم و پیش از آنکه هزینه های بیشتری بپردازیم با نگاهی به تجربیات گذشته تصمیمی درست بگیریم که نظر همه بخش های جامعه در آن دیده شود.
دریافت کننده: منصور زرگر**انتشار دهنده: مسعود علیزاده
7535/1662
انتهای پیام اگر همه اتفاقات اخیر را کنار هم بگذاریم به لحاظ وسعت، اهمیت و دربرگیری باید فیلتر شدن تلگرام را در صدر این اتفاقات قرار داد.
اینکه تلگرام و فیلتر شدنش در آرام شدن اوضاع چه تأثیری داشته موضوع بحث نیست بلکه بحث روی تأثیراتی است که روی زندگی ایرانیان گذاشته است.
تلگرام سبک جدیدی از زندگی است و اصلاً باید زندگی ایرانیان را به پیش از تلگرام و پس از تلگرام تقسیم کرد.
اینکه چرا تا این حد این شبکه اجتماعی در زندگی مردم نفوذ کرد به سابقه دولت ها در مواجهه با شبکه های اجتماعی برمی گردد.
ایرانیان که از زمان شکل گیری شبکه های اجتماعی همواره فیس بوک، توئیتر و شبکه های اجتماعی فیلتر شده زیادی را پشت سر گذاشته بودند با ورود تلگرام بالاخره لذت استفاده از شبکه های اجتماعی به صورت رسمی را چشیدند.
پنج سال گذشته و حتی روزهای سخت انتخابات خرداد سال 1396 به رغم همه گمانه زنی ها نه تلگرام فیلتر شد و نه سرعت اینترنت ذره ای کمتر شد.
این شبکه رسمی جای همه چیز را گرفت، کسب و کارها را تغییر داد، مناسبات خانوادگی را عوض کرد و دنیای جدیدی پیش روی مخاطبانش گذاشت و هیچ کس حتی نمی توانست به روزی فکر کند که این شبکه نباشد تا اینکه تلگرام فیلتر شد.
فیلتر شدن در کنار همه ناراحتی هایی که ایجاد کرد و کسب و کارهایی که تعطیل کرد درس هایی برای همه داشت، مثل آن درس هایی که پس از هر زلزله برای خودمان تکرار می کنیم.
در سال های گذشته دولت بارها از شبکه ملی اطلاعات و پیام رسان های داخلی و هزاران برنامه خبر داده بود که می توانند جایگزین تلگرام و واتس آپ باشند.
اما تعطیلی تلگرام نشان داد که هیچ کدام از آن برنامه ها و شبکه های ملی جوابگوی نیاز مخاطبان نیستند و اگر هم کیفیت لازم را داشته باشند نتوانسته اند به مخاطبان این ضمانت را بدهند که از اطلاعاتشان علیه آنها استفاده نخواهد شد و این مهمترین دلیلی است که مخاطبان اقبالی نسبت به شبکه های داخلی نشان نداده اند.
کسانی از شبکه های اجتماعی داخلی حمایت کردند که همواره طرفدار فیلترینگ هم هستند و این خود موضوعی است که بی اعتمادی می آورد.
چطور می توان هست و نیست خود را در شبکه ای گذاشت که همواره صاحبانشان آماده خاموش کردن آن هستند.
شبکه های اجتماعی که اغلب ردپایی از صدا و سیمایی دارد که عملکردش مهمترین عامل سوق دادن مردم به سمت شبکه های اجتماعی خارجی است.
موضوع شبکه های اجتماعی داخلی دقیقاً مثل تولید گوشی تلفن همراه داخلی شده است، پروژه ای که سال ها پول و وقت دولت ها را تلف کرد و آخر سر یک نتیجه بیشتر نداشت.
بازار تلفن همراه قابل رقابت نیست و ما خیلی تلاش هم کنیم فراتر از گوشی های بی کیفیت glx پیش نمی رویم و در نهایت مسئولان به این نتیجه رسیدند حالا که قرار است در بازار تلفن همراه فقط فروشنده باشیم باید الزامات قانونی برای ساماندهی و نظام مند کردن بازار آن را فراهم کنیم.
همین دست دست کردن ها آخر سر دولت را به جایی رساند که با حداقل 10 سال تأخیر به همان نقطه اول برگردد تا با اجرای طرح رجیستری گوشی های تلفن همراه روی پیشگیری از قاچاق این کالا متمرکز شود.
تلگرام و اینستاگرام هم همین است، عده ای معتقدند باید فیلتر شوند تا هم از آسیب هایش مصون بمانیم و هم شبکه های داخلی در فضایی انحصاری رشد کنند و بدون حضور رقیب باکیفیت بازاری برای خود کسب کنند، 2 راهکاری که در شبکه های اجتماعی یا ما را به گوشی glx می رساند و یا پراید.
اما کارشناسان و متخصصان حوزه رسانه و فناوری اطلاعات بر این باورند که باید دولت ها به جای رفتارهای سلبی تمرکزشان را روی ساماندهی، قانونگذاری و سیاست گذاری روی این شبکه ها بگذارند.
گرچه فیلترینگ همیشه آخرین راه حل برای هر دولتی می تواند باشد اما حالا که دست مسئولان روی دکمه فیلترینگ رفته بهتر است قبل از بازگشایی مجدد یکبار برای همیشه تکلیف مردم را با تلگرام و همه شبکه های فیلتر شده و تکنولوژی هایی که در آینده قرار است ایجاد شود روشن کنند.
از آنجا که در تکنولوژی های اینچنینی تولید کننده عمده به حساب نمی آییم باید سماجت را کنار بگذاریم و مفروضات ذهنی را دور بریزیم و پیش از آنکه هزینه های بیشتری بپردازیم با نگاهی به تجربیات گذشته تصمیمی درست بگیریم که نظر همه بخش های جامعه در آن دیده شود.
دریافت کننده: منصور زرگر**انتشار دهنده: مسعود علیزاده
7535/1662
کپی شد
