توسعه اماکن ورزشی و زورخانه ها در چند سال اخیر در چهارمحال و بختیاری نشان می دهد این ورزش نیز با استقبال روبرو شده است.
در گذشته، تنها زورخانه پوریا ولی در شهرکرد فعال بود که بیشتر ورزشکاران این زورخانه را پهلوانان میانسال تشکیل می دادند و در بروجن نیز یک زورخانه با همین سبک و سیاق فعال بود.
این در حالی است که در یک دهه اخیر گرایش جوانان به ورزش باستانی روز به روز بیشتر شده است به گونه ای که در یک دوره حدود 6 ورزشکار زورخانه ای این استان به تیم ملی دعوت شدند و دو نفر نیز موفق به کسب مدال آسیایی این رشته ورزشی شدند.
سابقه رشته ورزشی زورخانه ای نشان می دهد که این رشته ورزشی از همان ابتدا به دنبال تقویت روحیه پهلوانی و رادمردی در بین ورزشکاران بوده است.
عنصر العمالی در کتاب خویش ویژگی های جوانمردی را اول ˈ خرد ˈ ، دوم ˈ راستی ˈ و سوم ˈ مردمی ˈ بر می شمارد و آنها را از نشانه های رادمنشی و جوانمردی و عیاری می داند.
در کتاب ˈمینوی خرد ˈ برای جوانمردی سه اصل خرد، درستی و رادی به عنوان ویژگی بارز یاد شده است و در بیشتر زورخانه های این ردای رادمنشی بر گرده پهلوان اول شهر قرار می گرفت.
ˈعبدالرزاق کاشانیˈ در کتاب فتوت نامه نیز جوانمرد را انسانی آزاده و نیک سرشت می دانست و معتقد بود برای رسیدن به کسوت جوانمرد باید راه های دشواری را طی کرد تا بر دیو نفس فائق و پیروز شد و وظیفه زورخانه ها پرورش جوانمردان و پهلوانان بوده است.
شکل شناسی رشته ورزشی زورخانه ای نشان می دهد که این رشته ورزشی به دنبال روحیه پهلوانی در کنار کار روز مره و زندگی زورانه بوده و اسباب و وسایل ورزشی نیز در آن گواه این ورزش بوده است.
براساس همین رویکرد، رادی و رادمنشی و پهلوانی همواره یک افتخار بوده است و کسی که بازوبند پهلوانی را بر دست خویش می بسته است باید پاسبان ارزش های جامعه باشد.
بسیاری از شرق شناسان از این امر به نیکی یاد می کنند به گونه ای که پرفسور ˈ مانوئل کوربن ˈ محقق دیرینه شناس و مردم شناس برجسته غربی آن را نمادی از زیباترین حرکتهای بشری در طول تاریخ می داند که فقط مختص ایرانیان بود.
وی، در کتاب خود به صراحت یاد می کنند که در ایران مردانی قابل احترام برای برداشتن موانع از پیش پای دیگران هرچه در توان خود داشته را به دیگران بدون هیچ منتی می بخشیدند و کسانی که بازوبند پهلوانی داشتند، دست افراد ناتوان را می گرفتند.
تاریخ این رشته ورزشی نشان می دهد هنگامی که جوانمردان و رادان وارد گود می شدند، مرشد و صاحب زنگ با نواختن صدای زنگ از آنان ˈ رخصت ˈ می طلبید و پهلوانان نیز خطاب به پیر میدان دار گود از او رخصت می خواستند.
این روزها در چهارمحال و بختیاری این رشته ورزشی در برخی از شهرستانها رواج یافته است به گونه ای که اکنون 24تیم در زورخانه های در سطح استان فعالیت می کند.
از سوی دیگر، صفحه های فضای مجازی سرشار از عکس های زورخانه ای یا پهلوانان قدیم استان شده است که رویکرد نوستالوژیای آن نشان از توجه به این رشته ورزشی می باشد.
در برخی از این صفحه ها، عکس ها پهلوانان در دوره های مختلف چسبانده شده است و این عکس ها از سوی مخاطبان مورد اقبال قرار گرفته است.
رئیس هیات پهلوانی و زورخانه ای چهارمحال و بختیاری می گوید: گرایش جوانان نسبت به ورزش زورخانه ای در چند سال اخیر رشد قابل توجهی داشته است.
امامقلی بلالی در گفت وگو با ایرنا افزود: هم اکنون بیش از 500 نفر به رشته ورزشی زورخانه ای می پردازند که در برخی روزها زورخانه پوریای ولی شهرکرد در دو نوبت پر از ورزشکار است و حتی جا برای ورزش کردن نیست.
وی گفت: هم اکنون 14زورخانه در سطح استان فعال است که استان نیازمند 20زورخانه دیگر است تا جوابگوی علاقه مندان به این رشته ایرانی باشد.
بلالی یادآور شد: تعداد 30 مرشد در زورخانه های چهارمحال و بختیاری فعالیت می کنند که تعدادی از این مرشدان در کشور شناخته شده اند.
وی به عضویت 6 ورزشکار زورخانه ای این استان در تیم ملی ایران اشاره کرد و گفت: هم اکنون برادران خداوردی، دهقانی، صالحی، صفار و قانی در عضویت تیم ملی هستند.
به گفته وی، سال گذشته نیز تیم زورخانه ای چهارمحال و بختیاری موفق به کسب رتبه سوم ایران شد و این نشان از جایگاه اصلی این رشته است.
بلالی سرمایه گذاری در این رشته ورزشی را ضروری دانست و گفت: امید است با همکار سازمان ها و نهادهای مختلف بتوان زورخانه های مورد نیاز استان در هر 9 شهرستان ایجاد شود.
به گزارش ایرنا، چهارمحال و بختیاری دارای نزدیک به 40هزار ورزشکار در رشته های مختلف است که حدود 90 ورزشکار این استان در تیم های ملی عضویت دارند.
چهارمحال و بختیاری دارای 9 شهرستان با بیش از 940هزار نفر جمعیت است.
2097
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.