این بدترین خبر برای علاقه مندان به رشته بسکتبال بود، که تیمی از این استان در لیگ برتر حضور ندارد در حالی که بهترین بازیکنان تیم ملی ایران از چهارمحال و بختیاری هستند.
سرپرست جدید هیات بسکتبال چهارمحال و بختیاری،نبود حامی مالی را از مهمترین دلایل کناره گیری از لیگ برتر عنوان کرد.
داوود پورکاوه روز پنجشنبه در گفت وگو با ایرنا افزود: ورودی بازی های لیگ برتر 900میلیون ریال بود که هیات چهارمحال و بختیاری از توان پرداخت آن برخوردار نبود.
به گفته وی، این هیات به دنبال جذب حامی مالی است و حامی مالی سال گذشته بسکتبال چهارمحال و بختیاری امسال با تمام تلاش های سال گذشته خود، نتوانست تیم را همراهی کند.
مدیرکل ورزش و جوانان چهارمحال و بختیاری نیز این استان را یکی از استعدادهای مهم بسکتبال عنوان کرد و گفت: حضور در لیگ برتر برای استان یک ظرفیت بود.
حمید کریمی افزود: برای حضور بسکتبال چهارمحال و بختیاری در لیگ برتر، ورزشگاه تختی به صورت ویژه بازسازی شد.
وی تصریح کرد: به دلیل هزینه های بالای حضور در لیگ برتر، حامی مالی تیم بسکتبال چهارمحال و بختیاری نتوانست تیم را امسال به لیگ برتر برساند.
به گزارش ایرنا،بسکتبال چهارمحال و بختیاری می توانست در سال 97 دوباره در لیگ برتر خودی نشان بدهد و مانند گذشته همچنان محبوب باشد.
دوره نخست بروز و ظهور بسکتبال مدرن چهارمحال و بختیاری - خارج از بحث دهه 60 - را باید به میانه های دهه 70 ارجاع داد، زمانی که تیم نوجوانان این استان موفق به شکست تیم تهران شد و در آستانه قهرمانی بود که در ناباوری سوم شد.
از همان دهه 70 که بسکتبال در آموزشگاه ها و دبیرستان جایگاه مهمی داشت، تیمی شکل گرفت که در دهه 80 در رده های برتر جوانان کشور و امید ایستادند.
در دهه 70 تیم بسکتبال چهارمحال و بختیاری آنقدر خوش درخشید که برخی از بازیکنان این تیم در 3 رده نوجوان، جوانان و امیدها ملی پوش شدند.
تیم بسکتبال در رده سنی نوجوان از مدارس شکل می گرفت و بسکتبال چهارمحال و بختیاری در آن سال پیکره مستحکمی برای خود بنیان نهاد.
دوره دوم بسکتبال چهارمحال و بختیاری که برای همیشه در خاطرات
باقی ماند از ابتدای دهه 80 آغاز شد، زمانی که بازیکنان این تیم به لیگ برتر بسکتبال باشگاه های ایران رسیدند.
بازیکنانی که حتی به اندازه کادر بدنسازی تیم های دیگر امکانات نداشتند اما در لیگ برتر خود را مطرح کردند.
در این دهه بود که بازیکنان بسکتبال چهارمحال و بختیاری به تیم های بزرگتر رفتند و توانستند جایگاه بسکتبال استان را به اندازه هندبال دهه 60 این استان مطرح کنند.
در دهه 80 تیم بسکتبال شهرکرد با جوانانی جویای نام راه ترقی خود را طی کرد و در سال های پایانی این دهه به عنوان پدیده لیگ بسکتبال ایران نام گرفت.
بازیکنان خارجی تیمهای لیگ برتر بسکتبال ایران همواره از شهرکرد به عنوان سخت ترین تیم یاد می کردند و تماشاگران شهرکردی را در ایجاد شور و هیجان، بی نظیر می دانستند.
بازیکنان امتیاز آوری همچون «گرت جوزف» با 217 سانتیمتر قد ، «آندره پیت»، «جمال هانتر» ، «ویتا مارش»، «تونی مدیسن» ، «مایک جونز»، «جورج واشنگتن»، «کوین جانسون» و «وینست جونز» در برابر تماشاگران شهرکردی روزهای مشکلی را داشتند.
تونی مدیسن بازیکنی که در هر بازی به طور متوسط 40 امتیاز برای تیمش کسب می کرد به شهرکرد که می رسید، اسیر بازیکنان وتماشاگران شهرکردی می شد و در سه بازی در شهرکرد تنها موفق به کسب 28 امتیاز شد.
دوره سوم بسکتبال چهارمحال و بختیاری در دهه 90 گونه ای دیگر آغاز شد، تلخ و فراموش شدنی، بی آنکه از هیاهوی بسکتبال دهه 80 چهارمحال و بختیاری در لیگ برتر نامی وجود داشته باشد.
نبود اسپانسر مالی، تیم لیگ برتری بسکتبال در شهرکرد را به فراموشی سپرد و بازیکنان مطرح از این تیم به استانهای دیگر کوچ کردند.
در این دوره بسکتبال چهارمحال و بختیاری در لیگ برتر تیمی نداشت اما بیشتر بازیکنان این تیم در استانهای دیگر توپ می زدند و برخی از این بازیکنان پدیده لیگ برتر می شدند.
پس از یک دوره وقفه، بسکتبال چهارمحال و بختیاری دوباره برای ورود به لیگ برتر مجوز گرفت و تحت عنوان یاران جنوب شهرکرد به مقام سومی لیگ ملی رسید تا مجوز حضور در لیگ برتر را در دست داشته باشد که برنامه های تیم به دلیل نبود حمایت مالی به هم خورد.
به گزارش ایرنا، لیگ بسکتبال ملی به عنوان زیر مجموعه لیگ برتر است که تیم های شرکت کننده باید با بازیکنان غیر خارجی به میدان بروند و تیم ها مجاز به استفاده از بازیکنان خارجی نیستند.
هم اکنون 6 بازیکن چهارمحال و بختیاری در تیم های لیگ برتر بسکتبال ایران حضور دارند و این نشان از پتانسیل بسکتبال استان دارد.
گزارش از :محمود رئیسی
2097
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.