به گزارش جماران، محمد فاضلی در کانال تلگرامی خود نوشت:
اول. سیل و سیاست هر دو با «س» و «ی» شروع می‌شوند، اما اشتباه بزرگی است که بر پهنه و در اعماق آب‌های سیل کسانی به دنبال ماهی سیاسی بگردند. مردمی که در میان آب گرفتار شده‌اند، برای‌شان فرقی نمی‌کند که چه کسی یا نهادی مانع آب‌گرفتگی خانه‌های‌شان شود یا چه کسی دست‌شان را بگیرد و از غرق شدن نجات بدهد. مردم به غذا و کمک‌های بهداشتی و ملزومات زندگی نیاز دارند و اصلاً در میانه آن کارزار با طبیعت برای‌شان فرقی نمی‌کند که این کمک‌ها را از وزارتخانه‌های دولتی، سلبریتی‌ها، نظامیان، کمیته امداد یا آستان قدس دریافت کنند. مردم به همین سال وقتی کمکی دریافت نکردند، کل سیستم را به ناکارآمدی متهم می‌کنند. خط‌کشی‌های سیاسی فقط به درد رسانه و بازی‌های سیاسی می‌خورد و در عرصه مدیریت رخداد سیل به هیچ کاری نمی‌آیند.
دوم. همه نهادها اعم از دولتی/غیردولتی، نظامی/غیرنظامی، مذهبی/غیرمذهبی، همه سرمایه، امکانات، آبرو و توانمندی‌های‌شان را از همین سرزمین و مردمان‌اش گرفته‌اند. هیچ کدام حق ندارند بابت مشارکت نیروها و امکانات‌شان در مدیریت پی‌آمدهای سیل، چیزی را به رخ مردم بکشند و چشم به مطامع و بازی‌های سیاسی آتی داشته باشند. همه نهادها می‌توانند بابت کوتاهی‌های‌شان شرمسار باشند، اما کسی حق ندارد بابت انجام وظیفه‌اش نمایش سیاسی اجرا کند.
مشارکت نظامیان برای مدیریت حوادث طبیعی نظیر سیل و زلزله، امری رایج و بسیار طبیعی در جهان است. نظامیان حداقل چند وظیفه اساسی در این گونه مواقع انجام می‌دهند:
به اشتراک گذاشتن اطلاعات دقیق جغرافیایی و اطلاعاتی که انحصاراً در اختیار آنهاست برای مدیریت پی‌آمدهای حادثه،
به اشتراک گذاشتن امکانات و ابزارهای ارتباطی‌شان
به اشتراک گذاشتن امکانات موتوری و مکانیزه برای انجام عملیات‌های دشوار ترابری، آبی و خاکی
عملیات جست‌وجوی گمشدگان و قربانیان حوادث
تأمین امنیت مناطق حادثه‌دیده و صیانت از اموال، جان و آبروی مردم در مقابل تعرض
توزیع آذوقه و ملزومات زندگی در شرایط بحرانی
ایجاد سکونتگاه‌ها و محل‌های استقرار اضطراری
برخی کشورهای جهان برای مداخله نظامیان در مدیریت حوادث طبیعی، رویه‌ها و راهنماهای مفصل (Handbook) نوشته‌اند و این مسأله از منظرهای مختلف بررسی شده است. مداخله ارتش آمریکا در مدیریت طوفان کاترینا یکی از بزرگ‌ترین نمونه این گونه مداخلات بوده و بعد از آن مقالات متعدد درباره‌اش نوشته شده است.
مشارکت سازمان‌های مردم‌نهاد در مدیریت حوادث هم موضوع پژوهشی، مدیریتی و اجرایی مفصلی است. من به همراه همکارانم در کمیته اجتماعی کمیته ملی بررسی حادثه پلاسکو، بخشی را به این موضوع اختصاص دادیم. امیدوارم زودتر منتشر شود.
نهادهای دیگر هم هر کدام به نحوی، نقش ایفا می‌کنند و اساساً مدیریت حوادث طبیعی موضوعی سیاسی نیست و هیچ نهاد ملی بزرگ و قابل اعتنایی، با مشارکت در این امر، مستحق آن نیست که منتی بر سر مردم بگذارد. همه نهادها اعم از دولتی و غیردولتی، بیشتر باید راهکاری برای ارزیابی کاستی‌های‌شان در مدیریت حادثه و کمک‌رسانی را بیابند نه آن‌که به شیوه‌های مختلف، به فکر نمایش سیاسی باشند و انجام وظیفه‌شان را به رخ مردم بکشند.
کماکان معتقدم گزارش ملی سیل گلستان و مازندران برای شناختن کاستی‌های اساسی، ساختاری، درازمدت، مدیریتی، اجرایی و عملیاتی کشور برای مقابله با سیل و مدیریت آن، ضروری است. تهیه این گزارش را مطالبه کنیم.
