یادداشت خبرنگار اعزامی جی پلاس/ زندگی در پس مرگ با اسپانیا؛

صدرنشین بمان!

جشنی با شکوه در کارزار غصه های معیشتی یک ملت، صعودی غرورآفرین و زندگی در پس مرگ با عبور از اسپانیا؛ رویایی که دیگر رویا نیست!

لینک کوتاه کپی شد

به گزارش خبرنگار اعزامی جی پلاس به روسیه؛ تیم ملی فوتبال که در گروه مرگ جام جهانی 2018 قرار دارد، با برد مراکش شروع تاریخی در این رقابت ها داشت. صدرنشینی در گروه مرگ! حتی اگر فردا پایان این صدرنشینیِ پنج روزه باشد هم برای ما یک رکورد خواهد بود و همین ذهنیت اکنون ملی پوشان را در حد اعلایی از آمادگی روانی و رهایی کامل از استرس ها قرار داده است.

شادابی و انگیزه وجه بارز اردوی شاگردان کی روش در مسکو و کازان است و آنها به پشتوانه توان تاکتیکی و تجربی و از آن مهمتر سال ها پیروی کردن از دیسیپلین مرد پرتغالی، منتظر یک خروجی رویایی از این فرآیند هفت ساله هستند. فرآیندی که شاید در جام جهانی 2014 به مرز پختگی نرسیده بود.

بگذریم از شوخی های همیشه در صحنه کاربران وطنی فضای مجازی با صدرنشینیِ بدون گل زده تیم ایران در حضور قدرت هایی چون اسپانیا، پرتغال و حتی مراکش؛ اما کدام کارشناس است که نتیجه فعلی را محصول یک ساختار منسجم ولو با تمام کنندگی مدافع تیم حریف، نداند؟!

یادمان هست وقتی بازنده دیدار با مکزیک در جام جهانی 2006 بودیم، فقط چون گل اول را زده بودیم و روی اشتباه خودی ها یک گل خوردیم، انتظارها برای حداقل گرفتن تساوی از پرتغال در بازی دوم چقدر بالا رفت. یا در جام جهانی 1998 همین انتظار را بعد از برد آمریکا و پیش از رویارویی با آلمان داشتیم و در 2014 هم با نمایش فوق العاده مقابل آرژانتین و حفظ تساوی تا دقیقه 90، انتظارها از ملی پوشان تا سطح برد بوسنی در جدال پایانی بالا رفت؛ اما در این دوره اوضاع کمی فرق دارد! 

تقریبا هیچ کسی غلبه بر مراکش را اتفاقی قلمداد نمی کند؛ تیم ایران شخصیت قوام یافته تری پیدا کرده و تاکتیک های تیمی با چاشنی تکنیک فردی بازیکنان که پرواضح است در تضاد با منطق فکری سرمربی نیست و از همه مهمتر احساس هدایت شدگی فنی در تیم ملی، ذهن ها را به واقعیت نتایج نزدیک کرده است.

در کنار همه این واقعیت ها درباره تیم ایران و در آستانه رویارویی با اسپانیا قهرمان جام جهانی 2010 و پرتغال قهرمان یورو 2016، کی روش پرتغالی که فوتبال اسپانیا را مثل کف دست می شناسد و فرناندو هیرو سرمربی کنونی ماتادورها شاگردی او را در رئال مادرید کرده، در گروه مرگ، زندگی را جستجو می کند. کی روش هم مثل ملی پوشان آرام است و به جرات در این 7 سال او را تا این حد ریلکس ندیده بودم؛ شاید او فکر می کند در حد انتظارها کارش را کرده چرا که قبل از جام جهانی، خوش بین ها هم حداکثر یک امتیاز برای ایران کنار گذاشته بودند اما او انگار کارش را کرده و بهترین فرصت کوچینگ مقابل دوست داشتنی هایش فراهم شده تا از اینجا به بعد شگفتی هایی حتی فراتر از هر آنچه در طول تاریخ مربیگری اش رقم زده را با تیم ایران یکجا بدست آورد؛ آن هم حفظ صدرنشینی در گروه مرگ!

برد خفیف فرانسه مقابل استرالیا، توقف آرژانتین و مسی مقابل ایسلند، تساوی برزیل برابر سوییس و باخت آلمان به مکزیک؛ همه پیغام هایی برای ملی پوشان و کی روش است که می شود کار بزرگ را همینجا کرد؛ در همین کازان. 

گرچه فوتبال غیرقابل پیش بینی است اما فوتبال ایرانی غیرقابل پیش بینی تر! و همین ذهنیت ایران را تا مرز تساوی با آرژانتین در 2014 پیش برد؛ حال همین ذهنیت، توام با توان فنی و تاکتیکی ملی پوشان؛ تفکرات کی روش و رهایی از تمام استرس ها که اگر به اسپانیا و پرتغال ببازیم هم هیچ اشکالی ندارد، ما را به شگفتی بزرگ نزدیک تر کرده است. شگفتی که گویا در تفکرات مرد پرتغالی، رگه هایی از منطق پیدا کرده و این در کلامش کاملا هویداست. ما خوشحالیم اما هنوز جشن نگرفته ایم!

ملی پوشان فوتبال جمهوری اسلامی ایران فردا در دومین گام حضور غرورآفرین شان در جام جهانی 2018 از ساعت 22:30 در کازان آرنا مقابل تیم اسپانیا قرار می گیرند و در دیگر بازی این گروه دوم این رقابت ها هم دو تیم پرتغال و مراکش به مصاف هم می روند.

 

 

دیدگاه تان را بنویسید