صفر تا صد تغییرات تیم های لیگ برتر برای فصل بیست و سوم

جی پلاس؛ بیست و سومین دوره لیگ برتر فوتبال در حالی از روز چهارشنبه 18 مرداد آغاز می شود که از همین حالا هم مشخص است که این دوره هم نسبت به دوره های پیشین تفاوت زیربنایی خاصی ندارد. یعنی نه ورزشگاه جدیدی به چرخه رقابت های لیگ اضافه شده، نه سخت افزارهای مربوط به داوری مثل VAR وارد مسابقات شده، نه تکلیف مسائلی همچون حق پخش تلویزیونی و ورود زنان به ورزشگاه ها مشخص است و نه خبری از ستاره ای اسم و رسم دار است که قرار است در لیگ ایران به میدان برود. تقریبا می توان گفت لیگ این فصل همان آش است و همان کاسه. اما آش و کاسه نسبتا تکراری هم جذابیت های خاص خودش را دارد و خالی از لطف نیست. در ادامه مروری خواهیم داشت بر تابستان پر سر و صدایی که در فصل نقل و انتقالات در فوتبال ایران گذشت و تیم هایی که خود را برای حضور در فصل جدید لیگ برتر آماده کرده اند.

استقلال و پرسپولیس؛ دو قطب متضاد در پایتخت

داستان استقلال و پرسپولیس در تابستانی که حالا به میانه های آن رسیده ایم، دو داستان کاملا متفاوت بود. دو تیمی که جفتشان زیر چتر وزارت ورزش قرار دارند اما به هیچ عنوان شرایط یکسانی ندارند. پرسپولیس که خود را در کنار لیگ برتر برای حضور در لیگ قهرمانان آسیا هم آماده می کند، اول از همه سرمربی خود یعنی یحیی گل محمدی را حفظ کرد و همین مسئله بدون تردید این تیم را چند پله جلو انداخت. در ادامه ستاره هایی که اسکلت تیم قهرمان فصل قبل را تشکیل داده بودند هم در جمع قرمزها ماندنی شدند. بازیکنانی نظیر علیرضا بیرانوند، مرتضی پورعلی گنجی، وحید امیری، مهدی ترابی و سروش رفیعی که نقشی پررنگ در دوگانه فصل قبل سرخ ها داشتند، علی رغم پیشنهادات مختلف، در جمع شاگردان یحیی باقی ماندند و همین ثبات بی شک می تواند برگ برنده پرسپولیس در فصل جاری باشد. با این حال پرسپولیس چند مهره خود را هم از دست داد. عیسی آل کثیر، شیخ دیاباته، کمال کامیابی نیا، لئاندرو پریرا و سیامک نعمتی از جمله بازیکنانی بودند که این تیم را ترک کردند اما در عوض پرسپولیس با جذب محمدحسین کنعانی زادگان، شهاب زاهدی و مسعود ریگی، مشکل جدایی این بازیکنان را رفع کرد تا یک بار دیگر به عنوان مدعی اصلی قهرمانی پا به رقابت های لیگ برتر بگذارد.

در سوی دیگر پایتخت اما داستان متفاوت است. استقلال اول از همه با ساپینتو قطع همکاری کرد. ساپینتویی که در بزنگاه های سرنوشت ساز لیگ و جام حذفی قافیه را به رقیب سنتی واگذار کرده بود اما تیم هجومی و جذابی که ساخته بود، باعث محبوبیت زیادش در بین هواداران شده بود و آن ها دوست داشتند او روی نیمکت تیمشان بماند. درنهایت اما با قطعی شدن جدایی ساپینتو، لشگر حامیان او پشت جواد نکونام صف کشیدند تا نکونام به عنوان معقول ترین گزینه داخلی روی نیمکت استقلال بشیند. نشستنی که خود داستان های زیادی را در پس پرده داشت و به همین راحتی ها هم اتفاق نیفتاد. آمدن نکونام به استقلال اما اولین مشکلات این تیم بود. تیمی که در سال 1401 بدون شکست قهرمان ایران شده بود، باز هم بخاطر بدهی از لیگ قهرمانان آسیا حذف شد. پس از آن نوبت قمار آبی ها بر سر انتقال بیرانوند شد؛ انتقالی که از ابتدا سرانجام مشخص بود بیرانوندی که در دقیقه 90 استقلالی ها را قال گذاشت تا بمبی که قرار بود به نفع تیم نکونام منفجر شود، علیه آن ها منفجر گردد و باعث شد تا حجت کریمی و علی امیری، مدیرعامل و قائم مقام باشگاه از سمت خود کنار بروند و جواد نکونام را تنها بگذارند. این اتفاقات باعث شد تا استقلال شکستی به تمام معنا را در فصل نقل و انتقالات تجربه کند. خلا مدیریتی و بی پولی استقلالی ها باعث شد تا نکونام نتواند تیم مدنظر خود را ببندد. محمد محبی، مهدی قایدی، رافائل سیلوا، سجاد شهباززاده و امید حامدی فر تا این لحظه از تیم جدا شده اند و جذب بازیکن هایی نظیر منتظر محمد، مهرداد محمدی، آرمین سهرابیان، ایمان سلیمی، محمدرضا خالد آبادی و آریا برزگر طبعا نمی تواند هواداران استقلال را راضی کند. اگر به عملکرد ضعیف نقل و انتقالاتی استقلال مسائلی از قبیل کنسل شدن اردوی خارجی و اضافه شدن دیرهنگام مربیان اسپانیایی را اضافه می کنیم، به این نتیجه می رسیم که استقلال پیش فصل ضعیفی را پشت سر گذاشته و کار جواد نکونام برای رساندن استقلال به جمع مدعیان لیگ برتر کاری بسیار دشوار است.

مثلث مدعیانی با نیمکت خارجی

لیگ امسال علاوه بر استقلال و پرسپولیس به عنوان قدرت های سنتی همیشگی، سه تیم جذاب را هم در قامت مدعی به خود می بیند. سپاهان که لیگ فصل قبل را میلی متری به پرسپولیس واگذار کرد، امسال در اولین قدم، ثبات نیمکت خود را حفظ کرد و ژوزه مورایس را در اصفهان نگه داشت. اتفاقی که خود یک تنه می تواند از همین الان حضور سپاهان در کورس قهرمانی را تضمین کند. سپاهانی که در نقل و انتقالات بازیکنانی نظیر مسعود ریگی و یاسین سلمانی و چند مهره خارجی اش را از دست داد اما در عوض، با حفظ ستاره هایی نظیر رامین رضاییان، امید نورافکن، پیام نیازمند و فرشاد احمدزاده و جذب مهره های سرشناسی نظیر عیسی آل کثیر، کاوه رضایی، احسان پهلوان، رضا اسدی و رضا شکاری و چند چهره دیگر، تیمی قدرتمند را برای حضور در لیگ برتر و لیگ قهرمانان آسیا بسته است.

داستان تراکتور هم از جهتی به سپاهان مشابه و از جهتی دیگر متفاوت است. آن ها در اقدامی مثبت توانستند سرمربی موفق فصل گذشته خود یعنی پاکو خمس را حفظ کنند و خیلی زود تمرینات خود برای فصل جدید لیگ برتر را آغاز کنند. همین مسئله می تواند به نقطه قوت تراکتور در فصلی که به زودی از راه خواهد رسید تبدیل شود اما از سویی دیگر، آن ها تغییرات بسیاری در جمع نفرات خود داشته اند. تراکتور عملا یک تیم کامل را کنار گذاشته و یک تیم کامل دیگر جذب کرده که این می تواند بخاطر عدم هماهنگی بین بازیکنان، به پاشنه آشیل سرخ های تبریز بدل شود. آن ها در فصل نقل و انتقالات بازیکنانی نظیر محمدرضا اخباری، محمد عباس زاده، مهدی کیانی، ابوالفضل رزاق پور، پوریا آریاکیا، رضا اسدی، شاهین ثاقبی، هادی محمدی و محمدرضا عباسی را از دست داده اند و در عوض بازیکنانی مثل آلوارو خیمنس، محمد نادری، امیرحسین حسین زاده، حسین پورحمیدی، شجاع خلیل زاده سعید آقایی، سیامک نعمتی، عارف رستمی، عارف آقاسی، مهدی حسینی و مهدی شیری را به جمع نفرات خود اضافه کرده اند. تراکتور علاوه بر این که در لیگ آینده برای قهرمانی خواهد جنگید، در پلی آف لیگ قهرمانان آسیا هم حضور دارد و این شانس را دارد تا به دور گروهی این رقابت ها راه یابد.

لیگ امسال اما می تواند یک مدعی غیر منتظره هم داشته باشد. گل گهر سیرجان پس از این که با امیر قلعه نویی در فصول گذشته به تیمی قابل احترام و سخت کوش بدل شد و جای خود را در جمع تیم های نیمه بالای جدول تثبیت کرد، حالا یک مربی خارجی را روی نیمکت خود می بیند. مارینوس اوزونیدیس که سابقه مربیگری در تیم هایی نظیر پاناتینایکوس، آ اک آتن و الفیصلی عربستان را در کارنامه دارد، حالا سر از سیرجان در آورده تا گل گهر را برای فصل جدید آماده کند. آن ها در فصل نقل و انتقالات بازیکنانی نظیر احمدرضا زنده روح، سامان فلاح، علیرضا کوشکی، محمدرضا اخباری و مهدی ممی زاده را به خدمت گرفته اند و بازیکنانی مثل آرمین سهرابیان، رضا شکاری، کی روش استنلی، مرتضی تبریزی، شایان مصلح، امین قاسمی نژاد و محمدرضا حسینی هم این تیم را ترک کرده اند. آن چه مشخص است این است که گل گهر هم مثل تراکتور یک پوست اندازی کامل را تجربه کرده و با اتکا به مربی خارجی و بازیکنان جدیدش، می خواهد دست به کاری بزرگ در لیگ برتر امسال بزند.

تازه وارد ها چه کرده اند؟

دو تیم استقلال خوزستان و شمس آذر قزوین، تازه واردان لیگ امسال هستند. استقلال خوزستان که سابقه قهرمانی در لیگ و همچنین حضور در لیگ قهرمانان آسیا را در کارنامه خود دارد، این فصل هم با سیروس پورموسوی کار خود را در لیگ برتر آغاز می کند. پورموسوی که این تیم را از لیگ یک به لیگ برتر آورده، در فصل نقل و انتقالات تعداد زیادی بازیکن را به اهواز آورده تا بتواند تیمی در حد لیگ برتر را آماده کند. رحیم زهیوی، محمد طیبی، فرزین گروسیان و عقیل کعبی از شاخص ترین بازیکنانی هستند که به جمع آبی های خوزستان پیوسته اند.

 در قزوین هم شرایط تقریبا به همین ترتیب است. شمس آذر کار را در لیگ با سعید دقیقی آغاز می کند. دقیقی که شمس آذر را با اقتدار به لیگ برتر رساند، حالا با جذب بازیکنانی نظیر فراز امامعلی و سجاد بازگیر، می خواهد به تیمش شخصیت لیگ برتری ببخشد. تجربه تلخ تیم هایی نظیر مس کرمان و فجر سپاسی که درست یک سال پس از لیگ برتری شدن مجددا به دسته پایین تر سقوط کردند، احتمالا باعث شده تا این دو تیم از همین حالا به فکر تقویت خود باشند تا به آسانسور لیگ تبدیل نشوند.

نساجی و فولاد؛ متوسط هایی در پی موفقیت

باقی تیم های حاضر در لیگ برتر، احتمالا تیم هایی نیستند که بتوان روی آن ها به عنوان مدعی قهرمانی حساب کرد. همچنین تیم هایی هم نیستند که از همین حالا بتوان آن ها را کاندیدای اصلی و قطعی سقوط به دسته پایین تر دانست. به گواه رتبه های آن ها در فصول گذشته، آن ها تیم های متوسط و میانه نشینی هستند که احتمالا در فصل پیش رو هم با یک نوسان نه چندان شدید، در همان حوالی رتبه های فصل پیش سیر می کنند؛ مگر این که اتفاق دیگری بیفتد و آن ها را به شکل چشمگیری در جدول بالا یا پایین بکشد.

خاص ترین تیم متوسط این فصل بی تردید نساجی قائمشهر است. تیمی که برای اولین بار در تاریخ خود برای حضور در لیگ قهرمانان آسیا آماده می شود. آن ها به لطف قهرمانی خود در جام حذفی سال 1401، مستقیما در مرحله گروهی حاضر می شوند و با مهدی رحمتی، علاوه بر این که به رتبه تک رقمی در لیگ امسال فکر می کنند، به فکر آبروداری در آسیا هم هستند. آن ها با جذب بازیکنانی نظیر رشید مظاهری، فرشید اسماعیلی و محمدرضا آزادی و کنار گذاشتن چهره هایی نظیر علیرضا حقیقی، ایوب کلانتری، شاهین طاهرخانی و اکبر صادقی به دنبال محقق کردن هدف خود هستند.

فولاد خوزستان هم دیگر تیم میانه نشین اما پر سر و صدای نقل و انتقالات بود. فولاد علی رغم مخالفت دنباله دار هوادارانش، علیرضا منصوریان را روی نیمکت خود حفظ کرد و این مربی پر حاشیه حالا با جذب بازیکنانی مثل محمد عباس زاده، موسی کولیبالی، جفرسون باهیا و گادوین منشا، به دنبال اعاده حیثیت از خود در فصل آینده است.

سایر تیم های لیگ نظیر آلومینیوم، پیکان، هوادار، صنعت نفت آبادان، ذوب آهن، مس رفسنجان و ملوان چندان فصل نقل و انتقالاتی شلوغ و پر سر و صدایی را پشت سر نگذاشتند و به دور از حواشی موجود و مرسوم این روزها، خود را برای حضور در لیگ برتر آماده می کنند. لیگی که این روزها بیش از همیشه نقص هایش به چشم می آید چرا که فوتبال دوستان ایرانی خود را با کشورهای دور و اطراف نظیر عربستان و قطر مقایسه می کنند و به این نتیجه می رسند که حتی قوی ترین تیم های ایران هم از لحاظ امکانات سخت افزاری و قدرت فنی، کیلومترها با الگوهایی که ذکر شد، فاصله دارند.