وقتی اتحاد مردم را دوست نداریم!

به گزارش سرویس ورزشی جی پلاس؛ رسانه های متعددی در داخل و خارج، دیدار ایران و کامبوج را در رقابت های مقدماتی جام جهانی 2022 قطر پوشش دادند. سوژه گزارش ها البته نه 14 گلی بود که به ثمر رسید و نه هیچ یک از اتفاقات فوتبالی غیرمهم دیگر. حضور بانوان در ورزشگاه برای نخستین بار پس از حدود 40 سال چیزی نبود که اکثر رسانه های مهم دنیا آن را از دست بدهند.

هجدهم مهر 98 روزی مهم در ورزش ایران است. روزی که احتمالا در سال ها و دهه های آینده ارزش آن بیشتر مشخص می شود. این که چند گل به ثمر رسید، چه کسانی گل زدند. چه کسی بازی کرد و چه کسی نکرد، داور که بود و چه کرد و حتی تک هوادار کامبوجی که لشگر یک نفره ای در دفاع از کشورش بود، همه و همه شاید روزی فراموش شوند؛ اما آنچه فراموش نمی شود حضور بانوانی است که قدر فرصت ایجاد شده را به بهترین شکل ممکن دانستند و با حضور حداکثری و البته قانونمند و بدور از حاشیه خود جای هیچ حرف و حدیثی باقی نگذاشتند.

در ورزشگاه آزادی و در سکویی که عمری نسبت به حضور بانوان روی صندلی هایش هراس زایی کرده بودیم خبری از هراس نبود. هر چه بود شور بود، انرژی بود، عشق به میهن بود و روح ورزش.

در انبوهی از سیگنال های مثبت ارائه شده در رسانه های داخلی و خارجی که از این اتفاق خجسته با خوبی یاد کرده اند، برخی جریان ها که اتفاقا در اتخاذ همان تصمیم اشتباه بیشترین نقش را داشتند، همچنان ساز مخالفت کوک کرده و تلاش می کنند خلاف خواست عمومی جامعه حرکت کنند.

در شرایطی که حضور بانوان هیچ تضاد تئوریک و عملی با قانون و شرع نداشته و ضمن ایجاد امید و انگیزه در جامعه، نشانگر یک حرکت فرهنگی ملی - اسلامی مثبت در دنیای غرب بوده، قربانی خواندن دخترانی که با پرچم کشورشان، در واقع پرچم آزادی و آزادگی زن مسلمان ایرانی را به رخ جهانیان کشیده اند چه معنایی جز وا پس زدگی فکری و تلاش برای تنش زایی دارد؟

در بعد اجتماعی باید به این نکته توجه داشت که در تمام جوامع اصل بر ساده سازی امور است و پیچیده کردن رویداد همچنان که هیچ عقلی تاییدش نمی کند، جایی ندارد. برای مثال امور اقتصادی و اداری یک جامعه در گرو همکاری و تعامل نزدیک با سیستم بانکی است. بنا بر اصل ساده سازی، راحت ترین کار برای ایجاد این هماهنگی یکسان سازی ساعت کاری ادارات با بانک هاست. در سایر پدیده ها نیز توجه به این اصل می تواند بسیاری از مشکلات را حل کند؛ درباره حضور بانوان در ورزشگاه ها که یک پدیده اجتماعی و خواست عموم جامعه بوده، نیز اصل ساده سازی می گوید مناسب ترین واکنش به یک درخواست عمومی، فراهم کردن زمینه برای اجرای قانونی و شرعی آن خواسته است که خوشبختانه این مهم در موضوع حضور زنان در ورزشگاه تحقق یافت و نیاز به هیچ گونه پیچیده سازی و تنش زایی ندارد.

اکنون تقابل ایجاد کردن بانوانی که به ورزشگاه رفتند با دخترانی که به راهپیمایی اربعین رفته اند از سوی یک روزنامه یا برخی جریان های تندرو، ته مانده گروهی از اقلیت است که با مطالبه بخش عمده ای از جامعه، مخالفتی غیرشرعی و غیرقانونی دارد که متاثر از توهمات مطلق زدگی آن هاست. آن هایی که بی هیچ توجهی به اشاعه تفکرات مخرب شان، متوجه اثرات تلخ دو قطبی کردن بخش مهم از دختران و زنان جامعه ایران نیستند و گویی علیه اتحاد مردم این سرزمین تلاش می کنند.