یادداشت جی پلاس؛

ترس خود مرگ است!

هر دو نماینده ایران در مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا برابر حریفان قطری خود شکست خوردند، دیدارهایی که توام با ترس و احتیاط بود.

لینک کوتاه کپی شد

به گزارش خبرنگار ورزشی جی پلاس؛ تیم های استقلال و پرسپولیس در مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا به ترتیب برابر السد و الدحیل با نتایج 3-1 و 1-0 شکست را پذیرا شدند تا شانس صعود به دیدار نیمه نهایی برای آن ها اندک شود. در این میان پرسپولیس با توجه به شکست خفیف و همچنین در اختیار داشتن امتیاز میزبانی در دیدار برگشت هنوز امیدهایش رنگ نباخته اما استقلال با پذیرش شکست با دریافت سه گل در خانه را تقریبا می توان حذف شده دانست.

می گویند ترس برادر مرگ است اما دو دیدار مرحله یک چهارم نهایی نشان داد که ترس دقیقا خود مرگ است و نه برادرش. استقلال و پرسپولیس به واسطه شرایطی که داشتند از ابتدا با چهره یک تیم برنده برابر حریف قرار نگرفتند. آبی ها پس از گل اتفاقی که در ورزشگاه آزادی به ثمر رساندند با ترس کار را دنبال کردند و نتیجه اش دریافت سه گل شد.

این ترس هم پیش از بازی در مصاحبه ها و اظهارنظرها وجود داشت و هم در طول بازی در ساق بازیکنان. پرسپولیسی ها از نبود نقطه ضعف در حریف گفتند و شرایط نابرابر این پیکار؛ استقلالی ها نیز از سابقه ژاوی گفتند و کیفیت پاس های بالای 90 درصدی اش.

داستان پرسپولیس البته کمی متفاوت بود. بازی با نیمکت خالی و دستان بسته برانکو برای رویارویی با تیمی که همه را از دم تیغ گذرانده آن هم در زمین حریف، می طلبید که سرخپوشان با احتیاط بیشتری کار را دنبال کنند. اما شرایط بازی در نیمه دوم نشان داد که سرخپوشان وقتی ترس را کنار گذاشتند و کمی بی مهابا به سمت دروازه حریف یورش بردند، تیم پرادعای قطری هم مجبور به عقب نشینی شد.

بازی برگشت برای هر دو تیم در کار است. اما شفر و  برانکو احتمالا هر دو فهمیده اند که اگر بخواهند باز هم محتاطانه کار را دنبال کنند، از این فصل لیگ قهرمانان آسیا چیز دندان گیری به دست نخواهد آمد. استقلال می تواند باز هم از السد از ژاوی از گابی و از همه بازیکنان گرانقیمتش بترسد. می تواند با این ترسی که دارد دفاع کند و نهایتا یک تساوی بدون گل بگیرد و حذف شود. پرسپولیس هم می تواند در آزادی در برابر دیدگان هواداران خودی با ساق های لرزان دنبال توپ بدود. اما نباید فراموش کرد که تعداد گل ها و نتایج شکست هیچ کاربردی غیر از کری های بچگانه بین هواداران دو تیم ندارد. تنها این ثبت می شود که چه تیمی صعود کرد و چه تیمی حذف شد.

امیدها برای دیدن یک نیمه نهایی تمام ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا تا حد زیادی رنگ باخته اما حداقل پرسپولیس می تواند کار کند این دیدار رنگ و بوی کاملا عنابی نداشته باشد. لازمه اش فراموشی ترس است.

دیدگاه تان را بنویسید