به گزارش خبرنگار ایرنا، مردم استان هرمزگان دیشب و امروز با برگزاری آیین های ویژه سوگواری و عزاداری سالروز شهادت مولای متقیان امام علی(ع) را گرامی داشتند.
اماکن مذهبی هرمزگان در دومین شب از لیالی قدر میعادگاه عاشقان حضرت دوست بود که دست های نیاز خود را به آسمان بلند نموده و نوای الهی الغوث الغوث خلصنا من النار یا رب را با دلی سوخته و اشکی روان زمزمه می کردند.
مردم ولایتمدار و خداجوی هرمزگان در این شب عزیز که قدر و ارزش بسیاری در نزد پروردگار عالم دارد، از خالق یکتا خواستند که به حرمت مولا علی (ع) قلم عفو بر گناهان آنها بکشد و عاقبت به خیری را در این شب برای آنها رقم بزند.
مردم سراسر استان هرمزگان در مساجد ، حسینیه ها ، بقاع متبرکه و مصلی ها حضور یافته و تا سحر به مناجات و راز و نیاز با معبود پرداخته و برای خویش و دیگران طلب مغفرت و برکت کردند.
آیین قرآن خوانی، قرآن به سرگذاشتن، خواندن دعاهای جوشن کبیر (صد بند)، مجیر، افتتاح و دعاهای مستحبی و نمازهای قضا و نماز 100رکعتی از آیین های شب قدر بود که مردم جای جای این استان به جا آوردند.
دراین آیین با شکوه مداحان وسخنرانان اهمیت شب قدر و مناقب حضرت علی(ع) و چگونگی ضربت خوردن و به شهادت رسیدن آن امام همام را برای مردم بیان کردند.
در بندرعباس مرکز استان هرمزگان نیز در مراسم معنوی شب قدر که در بارگاه ملکوتی امامزاده سید مظفر(ع)، سیدکامل(ع)، شاه محمد تقی(ع) و سایر مساجد وحسینیه های این شهر برگزار شد، اقشار مختلف مردم تا سحرگاه امروز به دعا و راز ونیاز با خدا پرداختند.
گزارش خبرنگاران ایرنا از مناطق مختلف استان حاکیست که در شب شهادت امام اول شیعیان ، هرمزگان یکپارچه عزادار و دعاخوان بود و مومنان با برپا داشتن نماز ، قرائت قرآن و دعا و گریه و زاری از خداوند منان طلب آمرزش کردند.
سر در مساجد، تکایا، اماکن و مغازه های هرمزگان هم سیاهپوش شده و ارادتمندان اهل بیت عصمت و طهارت بانصب پارچه نوشته هایی درخیابان ها و معابر سالروز شهادت حضرت علی(ع) را تسلیت گفته اند.
شب های نوزدهم، بیست و یکم و بیست و سوم ماه مبارک رمضان، به عنوان لیالی پرفیض و برکت قدر در نزد شیعیان و بسیاری از مسلمانان جهان دارای جایگاه با عظمتی است که در این شب ها به قرائت ادعیه، اقامه نماز و انجام مستحبات و شب زنده داری مشغول می شوند.
امام علی(ع) در روز 13 ماه رجب سال سی ام عام الفیل در درون کعبه چشم بر جهان گشود، پدر آن حضرت، ابوطالب فرزند عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف و مادرش فاطمه دختر اسد بن هاشم است.
نام ایشان علی، کنیه ابوتراب، ابوالائمه، ابوالحسن و لقب امیرالمومنین، یعسوب الدین، یعسوب المومنین، امام المتقین، سید الاوصیاء، اسدالله، مرتضی، حیدر، أَنزع، قضم، وصی و ولی است.
علی(ع) نخستین کسی که به نبوت حضرت رسول(ص) ایمان آورد، بود. ایشان همیشه همراه پیامبر بود و آن بزرگوار در تمام جنگ های زمان حضرت رسول غیر از جنگ تبوک، مشارکت داشت و بیشترین پیروزی ها به دست برومند و توانای آن حضرت نصیب اسلام و مسلمان شد.
پیامبر در مناسبت های مختلف، امام علی(ع) را به عنوان اولین جانشین و خلیفه تعیین و معرفی کرد و سرانجام پس از حجه الوداع، روز هیجدهم ذی الحجه سال دهم قمری در محلی به نام غدیر خم بین مکه و مدینه به طور رسمی امامت مولای متقیان را مطرح کرد و فرمود: «ای مردم، هر کس من مولا و رهبر او هستم، علی هم مولا و رهبر اوست.»
پس از رحلت رسول اکرم(ص) به علت وجود شرایطی، خلافت ظاهری به دست دیگران افتاد و باعث شد که ایشان سکوت اختیار کنند تا اینکه در سال 35 هجری، پس از قتل عثمان مردم با حضرت علی(ع) بیعت کردند و این بیعت پنج سال به طول انجامید.
این امام بزرگوار 63 سال در این دنیا زندگی کرد که 33 سال همزمان با پیغمبر اسلام(ص) است که 10 سال قبل از بعثت، 13 سال در مکه و 10 سال در مدینه بود و سی سال هم پس از رحلت آن حضرت با تحمل سختی ها به سر برد.
ایشان دارای ویژگی های اخلاقی و رفتاری ویژه ای بود، مجموعه نهج البلاغه، سرشار از رهنمودهای اخلاق نظری و عملی است که ایشان برای تربیت مردم از خویش به جای گذاشته است.
حکومت علی(ع) که حکومت «عدل» بود، در زعامت آن حضرت حتی یک نفر یتیم، خود را بی پناه ندانسته، و با درگذشت پدر مستقیما تحت نظارت ولی امر و جانشین به حق انبیاء و اولیاء قرار گرفته، و آن چنان مورد لطف و عنایت مولایش قرار می گیرد، که دیگران در آن عصر آرزوی یتیمی می کردند.
هم چنین ایشان به قدری سخاوتمند بود که به صورت شبانه بدون اینکه نیازمندی متوجه شود به او و خانواده اش کمک رسانی می کرد.
حضرت علی(ع) در واپسین لحظات زندگی نیز به فکر صلاح و سعادت مردم بود و به فرزندان و بستگان و تمام مسلمانان فرمود: «شما را به پرهیزکاری سفارش می کنم و به اینکه کارهای خود را منظم کنید و اینکه همواره در فکر اصلاح بین مسلمانان باشید. یتیمان را فراموش نکنید، حقوق همسایگان را مراعات کنید، قرآن را برنامه عملی خود قرار دهید. نماز را بسیار گرامی بدارید که ستون دین شماست.»
در شب نوزدهم ماه رمضان سال چهلم هجری قمری در حالی که حضرت علی(ع) در مسجد کوفه و اقامه نماز صبح در سجده بود، ضربتی از سوی ابن ملجم مرادی بر فرق مبارکش وارد آمد که در این حال آن حضرت فرمود: «فزت و رب الکعبه، به خدای کعبه سوگند که رستگار شدم.»
سرانجام حضرت علی(ع) در 21 ماه رمضان سال چهلم هجری به شهادت رسید و بارگاه ملکوتی آن امام همام در نجف اشرف میعادگاه عاشقان حق و حقیقت شد.
7198/6048
خبرنگار: فاطمه حسینی انتشاردهنده: خلیل تنیده
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.