آتوسا رحمتی- ساکی و همکارانش با مطالعه روی پروژه کیو و فضای اطراف آن، ظرف چند سال اقدام به تکمیل آن نمودند.
از آن جمله، مهمان‌سرای جهان‌گردی و شهر بازی بود که در این محل احداث شد در زمان او کسی باور نمی کرد، این مکان پس از مدتی به تفرجگاه اصلی مردم خرم‌آباد بدل شد.تخصص او خلاقیت و دلسوزی بود.هنوز اطراف کیو محله و خیابانی هم شکل نگرفته بود که شهردار، دست به این ابتکار زد.
احداث مراکز فرهنگی، کتاب‌خانه‌ها، مجتمع‌های ورزشی و تربیتی، دگرگون ساختن بافت نامنظم شهر و احداث خیابان‌های جدید و عریض، میادین فرهنگی، رفاهی و بوستان‌ها و پارک‌های زیبا، بخش دیگری از تحقق عزم و دلسوزی او برای خرم آباد بود.
تخصص او حتماً آینده نگری بود
او حتما به 50 سال بعد فکر می کرد.
به اعتبار کارایی منحصر به فرد و غیرقابل انکارش، از طرف انجمن وقت شهر خرم‌آباد، به سمت شهردار این شهر انتخاب شد و طی این مدت، چهره‌ی خرم‌آباد را به صورت معجزه‌مانند و غیرقابل باوری دگرگون کرد.
خدماتی در این عرصه انجام داد که پس از او، با وجود رشد تکنولوژری و افزایش بودجه، تا به امروز هیچ‌یک از شهرداران پس از وی قادر به تکرار آن نشدند.
تخصص دانشگاهی شهردار چه بود؟
راستی رشته ی تحصیلی او چه بود؟؟ تخصصش چه؟؟
او جامعه شناسی بود که مردم را زندگی کرد و تخصصش خلاقیت و دلسوزی و آینده گری بود.
خدایش بیامرزد.این ورد زبان شهروندان است.
درس بگیریم
خرم آباد برای توسعه بیش از هرچیز افراد خلاق و آینده نگر می خواهد.
بدون کمترین اغراق، فرهنگ سازان و ایده پردازان دلسوز و پاکدست، همچون شهردارساکی، از بهترین گزینه ها برای تصدی امور شهر و شورا هستند.
کسانی باید امور شهر را دست بگیرند که بیش از هر متخصصی، اول نگرش متفاوت نسبت به مسائل شهر داشته باشند.آن وقت است که می توانند با کمک متخصصان، ایده هایی را که دیگران محال فرض می کنند، عملیاتی سازند.
اگر مقوله ی فرهنگ زیربنای اقتصاد نبود ،مقام معظم رهبری، در سنت نامگذاری سالها، یک سال را با نام فرهنگ و اقتصاد نامگذاری نمی فرمودند.معظم له تاکیدات فراوان بر موضوع داشته و همواره روش های تحقق آن را تبیین فرموده اند.
کسانی باید به شورا بروند که اراده ی پولادین و باورشان به ظرفیتهای شهر، از همه بالاتر باشد.
از دیگرسو، کمیسیون فرهنگی،اجتماعی و زیست شهری شورا،را را نمی توان و نباید با متخصصان امور بودجه و حقوقی و ترافیک و شهرساز و مانند آن تشکیل داد و مقبول دانست.
به کجا چنین شتابان؟
با خاطره ی علی محمد ساکی چه می کنیم؟
باید گفت اظهارنظرهای خشک و متعصبانه از سوی برخی دغدغه مندان،حاکی از دانش ناکافی است.هرچند طیف وسیعی از شهروندان خوشبختانه با گستردگی موضوع آشنایی کافی دارند. با این همه وای به روزی که تعصب بدون تحقیق و پژوهش، جای دانش و روشنگری را بگیرد.
یقینا توسعه ی اقتصاد شهری که خواسته ی بحق مردم است، بدون اتکا به مواریث و داشته ها و زمینه های فرهنگی، ناممکن است.
سواد شهروندی مان بالاست
شهر یک موجود زنده است، با آجر و فلز و ماشین ، زنده نمی ماند.
ما، شهرمان را با انتخاب ترکیبی از شهرسازان و فرهنگ سازان، شهره ی عام و خاص می کنیم و بار دیگر نشان می دهیم، مطالباتمان را می شناسیم و از روند مدیریت شهر آگاهیم و سواد شهروندی مان بالاست.
46
