گدایی از سر سیری

به گزارش ایرنا، اولین بار در نزدیکی بیمارستان مهرگان بود که وقتی صدایم کرد اورا دیدم، به طرف صدا که برگشتم با تصور اینکه به دنبال یک نشانی می گردد به سمتش رفتم، زن تقریبا بلند قد و لاغراندام در حالی که کودکی چند ساله به بغل داشت،آرام گفت: ببخشید خانم برای آزمایش دخترم قدری پول نیاز دارم ممکن است کمکم کنید؟ من که فکر می کردم این خانم با ظاهر موجه حتما دچار مشکل شده که نمی تواند هزینه درمان فرزندش را بپردازد قدری پول از کیفم درآورده و به او دادم.
چند ماه بعد نیز در حوالی چهار راه فردوسی نزدیکی بیمارستان بوعلی باز هم با همین خانم مواجه شدم، این بار هم صدایم کرد و همان جمله را تکرار کرد، او قطعا مرا نمی شناخت اما من حتما او را شناخته بودم، این بار با خودم فکر کردم که چطور ممکن است فردی به فاصله چند ماه هربار دچار مشکل نبود پول برای یک آزمایش تکراری دخترش شده و در آن حوالی برای گرفتن پول پرسه بزند.
جواب این سوال یک چیز بود و آن اینکه گدایی شغل این خانم بود، به خاطر همین بدون گفتن جمله ای راهم را از سر گرفته و از او دور شدم.
این تنها باری نبود که با چنین موضوعی مواجه می شدم، بعدها هم در چهارراه ولیعصر(عج) نیز با مردی رو به رو شدم که هربار در راه قزوین تا زنجان پول کم آورده و کرایه سفر نداشت و طبیعی بود که دیگر این حرف ها را باور نداشته و کمکی به این افراد نکنم.
اما همیشه این سوال برایم مطرح بوده که آیا واقعا تمام این افراد که در نقاط مختلف شهر با شکل های مختلف؛ یکی با استفاده از معلولیت واقعی یا ساختگی، یکی با گرفتن کودک به بغل و دیگری حتی با بهانه فروش یک کتابچه دعا که ارزش مالی بسیار ناچیزی دارد به ازای گرفتن چندین هزار تومان تکدی گری می کنند نیاز اقتصادی دارند یا خیر.
به مردم شهرم فکر می کنم که در شرایط سخت و دشوار اقتصادی خود که حتی از پس هزینه های عادی زندگی خود به سختی برمی آیند چطور از اعتقادات مذهبی و احساسات نوع دوستانه آنها در محبت به کودکان و یا کمک به بیماران و معلولان سوء استفاده شده و به همین بهانه ها از آنها گدایی می شود.
این متکدیان که دسته ای از آنها از میان اتباع بیگانه کشورهایی چون افغانستان و پاکستان هستند نه تنها به کار تولیدی یا خدماتی مشغول نیستند بلکه در مسیرهای انحرافی و غیرقانونی با پیامدهای سوء اجتماعی، فرهنگی و بهداشتی فعالیت کرده و آسیب های بدی به سیمای شهرها می زنند.

**ایجاد شهری بدون متکدی در گرو ارتقای فرهنگ مردم است
مدیرکل دفتر امور اجتماعی استانداری قزوین با بیان اینکه تکدی گری چهره شهر را مخدوش کرده است،می گوید: برای ساماندهی این افراد از یک سو باید تجهیزات و زیرساخت های مورد نیاز فراهم شود و از سوی دیگر نیز بین مردم در جهت کمک نکردن به آنها فرهنگ سازی شود.
مریم بیدخام وظیفه جمع آوری متکدیان بر عهده شهرداری دانست و گفت: در حال حاضر شهرداری یک گرمخانه برای متکدیان و افرادی که به هرشکل سرپناهی نداشته و ازخانواده طرد شده اند ایجاد کرده است و در آینده نزدیک نیز فضای مشابهی را برای بانوان فراهم خواهد کرد.
وی اضافه کرد: پس از جمع آوری متکدیان، دستگاه های متولی نسبت به غربالگری آنها اقدام و براساس نقش و مسئولیت هر یک از آنها مندرج در آئین نامه ساماندهی متکدیان، به دستگاه مربوطه جهت ساماندهی و اقدام مناسب ارجاع می کنند تا از این طریق این افراد دوباره به این چرخه تکراری برنگردند.
بیدخام ادامه داد: با جمع آوری این افراد آموزش هایی با همکاری فنی و حرفه ای برگزار و افراد بر اساس توانمندی خود مهارت های دلخواه را فرامی گیرند تا شرایط برای اشتغال و بازگشت آنها به خانواده فراهم شود.
وی همچنین گفت: بسیاری از متکدیانی که در سطح شهر تکدی گری می کنند غیر بومی بوده و راحت تر از سایرین تکدی گری می کنند که در جمع آوری آنها نیروی انتظامی نیز باید برخورد قاطعی داشته باشد.

**برخی متکدیان شغل خود را به هرکاری ترجیح می دهند
بیدخام با بیان اینکه برای برخی از متکدیان تکدی گری درآمد قابل توجهی دارد که آن را به کار کردن در هر جای دیگری ترجیح می دهند، افزود:برای رسیدن به شهری بدون متکدی تنها دستگاه های متولی موثر نیستند بلکه باید از جانب مردم نیز اراده ای برای کمک نکردن به آنها وجود داشته باشد.
وی افزود: می توان با الگوگیری از تجربه شهر تبریز به عنوان شهری بدون متکدی از کمک های سازمان های مردم نهاد مرتبط با این موضوع بهره گرفت تا با شناسایی و جمع آوری متکدیان و حرفه آموزی به آنها سیمای شهر را از وجود چنین افرادی پاک کرد.

**70درصد متکدیان نیاز اقتصادی ندارند
مدیرکل بهزیستی استان قزوین معتقد است برخلاف تصور عموم مردم به جرات می توان اذعان کرد بیش از 70 درصد متکدیان در سطح شهرها نیاز اقتصادی ندارند.
علیرضا وارثی افزود: جمع آوری و ساماندهی متکدیان و کودکان کار در قالب یک تقسیم کار ملی صورت می گیرد و سازمان بهزیستی هیچ گونه حق یا وظیفه ای در جمع آوری آنها ندارد.
وی با بیان اینکه بسیاری از این افراد پس از جمع آوری بلافاصله باز هم به این کار باز می گردند، یادآور شد: ساماندهی کودکان کار و متکدیان تنها با کمک مردم امکان پذیر بوده و اگر مردم کمک های خود را به طور کامل از این افراد قطع کنند آنان دیگر انگیزه ای برای تکدی گری نخواهند داشت.
وارثی ادامه داد: جمع آوری این افراد از سطح شهر با دستور قضایی و برعهده نیروی انتظامی و شهرداری ها است.
وی همچنین گفت: نیازمندان واقعی بی شماری در قزوین زندگی می کنند که مردم نوع دوست می توانند کمک های خود را از طریق موسسات خیریه و حمایتی به آنها برسانند.
این مسئول افزود: حضور متکدیان در مناطق مختلف شهری از جمله عوارضی آزادراه ها، میادین و پایانه ها شایسته شهری با قدمت و پیشینه فرهنگی قزوین نیست.
مدیرکل بهزیستی استان قزوین افزود: بهزیستی پس از معرفی و ارجاع متکدیان از سوی دستگاه قضایی و شهرداری بررسی وضعیت آنها را به عهده می‌گیرد و افراد نیازمند را از غیرنیازمند، معلولان و کودکان را شناسایی و تفکیک و متناسب با وضعیت هرکدام خدماتی را به آنها ارایه می دهد.

**116متکدی از سطح شهر قزوین جمع آوری شدند
مدیر توسعه خدمات اجتماعی شهرداری قزوین نیز به ایرنا گفت: در سه ماهه نخست سال جاری 116متکدی در سطح شهر قزوین دستگیر و جمع آوری شدند.
مرتضی رحمانی افزود: افراد جمع آوری شده در شهرداری باید در 24 ساعت با تایید مرجع قضایی، متناسب با وضعیتی که دارند به یکی از نهادهای دولتی معرفی شوند.
وی اضافه کرد: شهرداری هر 15 روز گزارشی از جمع آوری و اقدامات مرتبط با این موضوع را به فرمانداری گزارش می دهد.
رحمانی با بیان اینکه اکثر متکدیان سطح شهر از بین اتباع بیگانه هستند،ادامه داد: هم اکنون شهر تبریز که به عنوان شهری بدون گدا معرفی می شود مشکلات مربوط به اتباع بیگانه که در قزوین بسیار جدی است را ندارد و همین موارد موجب می شود که شاهد بازگشت متکدیان به کار قبلی خود باشیم.
وی افزود: پدیده تکدی گری معضلی ناشی از فقر خانوادگی است و افراد متکدی و اتباع بیگانه که اتفاقا جمعیت خانوار آنها نیز بالا است از همان سنین کودکی برای تامین معاش خانواده به سمت کار در چهارراه ها سوق می یابند بنابراین باید قانون دقیق و جامعی در برخورد با این پدیده شکل گیرد.
7388*3013