حرف های نفیسه روشن درباره "زیر سقف دودی" و همکاری با پوران درخشنده

نفیسه روشن با بیان اینکه هیجانی برای بازی در بسیاری از سریال‌های تلویزیونی ندارد، چون نقش‌هایی که پیشنهاد می‌شود، تکراری است، گفت: از جایی این شبهه ایجاد شد که فلانی فقط تلویزیون کار می‌کند؛ از این رو سراغ تئاتر و سینما رفتم اما اگر باز نقش خوبی و یا کارگردان بنامی در تلویزیون سراغم بیاید می‌پذیرم چون من شهرتم را مدیون تلویزیون‌ام.

لینک کوتاه کپی شد

به گزارش جی پلاس، نفیسه روشن با اشاره به حضور در فیلم «زیر سقف دودی» گفت: همکاری با خانم پوران درخشنده جزو اتفاق‌هایی بود که همیشه دلم می‌خواست رخ بدهد. خانم درخشنده جزو کارگردان‌های محبوب من بودند و دوست داشتم بتوانم با ایشان به عنوان یک زن کارگردان کار کنم. زمانی که تماس گرفتند و رفتم دفترشان و برای «زیر سقف دودی» قرارداد بستم نقش چیز دیگری بود اما چند وقت بعد تماس گرفتند گفتند در بازنویسی فیلمنامه این نقش حذف شده است. من خیلی از اینکه همکاری با ایشان را از دست می‌دهم غصه خوردم اما ایشان دوباره تماس گرفت و گفت نقشی نوشته‌ام ولی کوتاه است. به او گفتم کیفیت کار برای من مهم است نه کمیت. چون عزیزانی مانند خانم درخشنده، آقای کیمیایی و حاتمی‌کیا که اساتید هستند کار کردن‌شان برای بازیگری مانند من کلاس درس است. وقتی نقش را دیدم خوشم آمد؛ نقش یک آرایشگر بود و پر از تفاوت بود از نظر گریم و لباس و بازی.

روشن موضوع «زیر سقف دودی» را دقیقا از معضلات امروز جامعه خواند و گفت: ماجرای زندگی‌هایی که به یکنواختی و طلاق عاطفی می‌رسد و در نهایت شاید منجر به پاشیده شدن زندگی شود. وقتی به اکران‌های مردمی می‌رفتیم بازتاب‌های خیلی خوبی از بین مردم می‌دیدم که چند دقیقه با این فیلم به فکر فرو رفته‌اند. کار کردن در چنین فیلمی نه تنها برای من باعث افتخار بود بلکه چیزهای زیادی هم یاد گرفتم. خوشبختانه فیلم فروش خوبی هم داشته و از آن استقبال شده است. خیلی خوشحالم که چنین فیلم‌های فرهنگی، ارزشی و اجتماعی ساخته می‌شود.

او همچنین درباره بازی در نمایش «خواب خیس ماهی» که به زودی روی صحنه می‌رود، گفت: داستان این اثر درباره دیدار دو زوج بعد از جدا شدن‌شان از همدیگر است که در این دیدار به یکسری نکات می‌پردازند؛ مانند اینکه مقصر چه کسی بود و علت چه بود؟ نویسنده کار آقای مهدی میرباقری و کارگردان پویان درزی است که از 22 تیر تا 22 مرداد در تماشاخانه پایتخت روی صحنه می‌رود.

این بازیگر سینما و تلویزیون «خواب خیس ماهی» را نمایشی جالب و هیجان‌انگیز خواند و گفت: در این نمایش زوایای مختلفی از شخصیت آقا و خانم را به نمایش می‌گذاریم که بیننده ممکن است با ابعادی از شخصیت این کاراکترها همذات‌پنداری کند.

روشن با بیان اینکه «خیلی خوشحال می‌شوم ازینکه بتوانم در کاری فعالیت کنم که قدمی مثبت یا تلنگر یا یک لحظه فکر کردن را به عنوان بازیگر برای کسی به وجود بیاورم» گفت: مردم ما بسیار نازنین و احساسی هستند. مردمی‌اند که باورهایشان بالاست و خیلی زود همذات‌پندرای می‌کنند و بارها به ما ثابت شده که با پخش یکسری از فیلم‌ها و سریال‌ها تاثیرهایی روی افراد گذاشته‌ایم. حالا اینکه بتوانیم به عنوان بازیگر زندگی و نقشی و جریانی را تجربه کنیم بحثی جداست. اما اینکه بتوانیم یک قدم مثبت برداریم برای من خیلی هیجان‌انگیز و دوست داشتنی است. چون در کنار اینکه نیاز داریم چیزهایی را ببینیم که یک ساعت از غم و اندوه‌مان دور شویم و بخندیم،  یکسری کار هم لازم داریم که بگوییم چقدر جالب، چقدر شبیه اتفاق زندگی من بود. این به نظر من روند خیلی مثبتی است که بعضی وقت‌ها بتوانیم از طریق کارهایمان کمی آموزش دهیم و تاثیر بگذاریم.

او همچنین درباره چشم‌انداز فعالیت آینده خود در سینما، تئاتر و تلویزیون گفت: خوشبختانه از سال 82 که فعالیت‌ام را با سریال روزهای به یاد ماندنی شروع کردم با کارگردان‌های به نامی مانند مازیار میری و سیروس مقدم و فخیم‌زاده و دیگران کار کرده‌ام و برایم کسب آموزش بوده است. اما سال گذشته که دو سریال به من پیشنهاد شد هیجانی برای پذیرفتن نقش‌ها نداشتم. چون یکی از نقش‌ها را قبلا در سریالی تجربه کرده بودم و تکرار همان قصه و شخصیت بود و برای من جذابیتی ایجاد نمی‌کرد چون باز همان کاراکتر دختر مظلوم و معصومی بود که بلایی سرش می‌آید.

این بازیگر تلویزیون ادامه داد: به دلیل اینکه همیشه در سریال‌ها نقش اصلی یا مکمل با نقش زیاد داشتم و زمان کارها یک و دو ساله بود کمتر فرصت پیش می‌آمد به تئاتر یا سینما بپردازم. جایی این شبهه ایجاد شد که فلانی فقط تلویزیون کار می‌کند. از جایی متوقف کردم و ایستادم و دلم خواست فضاهای جدیدی را تجربه کنم چون معتقدم هنوز خیلی جا دارم برای آموزش و یاد گرفتن. سعی کردم با گزیده کاری و حساسیت کاری بالاتر کمی فضای تئاتر و سینما را بیشتر تجربه کنم و به خودم فرصت بیشتری بدهم.

روشن خاطرنشان کرد: در این 10 سالی که کار می‌کنم خیلی فرصت داشتم برای تئاترها و سینمایی‌های خوب اما به دلیل جذابیت فیلمنامه یا کار مناسبتی یا کارگردان خاص، فضای کاری‌ام در تلویزیون بوده است. اما چون یکسری از نقش‌ها امروز برایم تکراری است نمی‌پذیرم و سینما و تئاتر را برای تجربه بیشتر دنبال می‌کنم.

او تصریح کرد: البته اگر بازهم یک نقش هیجان‌انگیز یا کارگردان بنامی که من را وسوسه کند در تلویزیون به من پیشنهاد شود بازهم در سریال بازی می‌کنم چون من شهرتم را مدیون قاب تلویزیون‌ام و نمی‌توانم این را نادیده بگیرم. بنابراین این فرصت را به خودم دادم که بتوانم تائتر و سینما را در سطح بیشتر و وسیع‌تری تجربه کنم.

روشن کار در مدیوم تئاتر را خیلی سخت‌تر از سینما و تلویزیون دانست و گفت: در تئاتر یک ساعت اجرای زنده دارید و فرصت تپق زدن و تکرار ندارید و باید انقدر قدرت داشته باشید که اگر جایی اشتباه رفتید همان لحظه جمع کنید و به  سر خط اصلی برگردید. ولی در سینما وتلویزیون اگر مشکلی پیش بیاید کات می‌کنند و دوباره تکرار می‌کنید. فضای تئاتر خیلی سخت‌تر است و به همان نسبت سازنده‌تر و موثرتر. خوبی دیگرش این است که همان لحظه فیدبک را از مخاطب می‌گیرید و متوجه می‌شوید کارتان را دوست داشتند یا نه.

بازیگر مجموعه تلویزیونی «اغما» ادامه داد: فضای سینما هم مدیوم حرفه‌ای‌تر، رسمی‌تر و بین‌المللی‌تری است و تلویزیون مردمی‌تر. چون خیلی‌ها امکان سینما و تئاتر رفتن را ندارند اما تلویزیون در خانه همه هست و رسانه‌ای ملی است. در نهایت سینما، تئاتر و تلویزیون بهم زنجیر هستند و نمی‌توانیم بگوییم بازیگری که در تئاتر کار می‌کند به طور مثال در سینما نمی‌تواند بدرخشد؛ اصلا اینطور نیست. یک بازیگر خوب همه جا می‌تواند بدرخشد.

روشن همچنین درباره مشکلی که برای بازیگران زن ایرانی وجود دارد صحبت کرد و با بیان اینکه «من فکر می‌کنم اینجا برخلاف کل دنیاست» گفت: در سینمای هالیوود امثال ساندرا بلاک و آنجلینا جولی و جولیا رابرتز و آرتیست‌های دیگرشان هرچه سن‌شان بالاتر می‌رود به عنوان بازیگر حرفه‌ای‌تر و پخته‌تر شناخته می‌شوند و می‌توانند کار کنند. اما اینجا برداشت غلطی وجود دارد که اگر فردی سن‌اش بالا رفت دیگر نمی‌تواند به آن صورت بازی کند و این اشتباه است. به نظر من این فرض اصلا نباید وجود داشته باشد چون شما در هر سنی و جایگاهی می‌توانید بدرخشید. مثل خانم لیلا حاتمی و نیکی کریمی که در سنی که هستند می‌درخشند و هنوز ستاره هستند و کسی هم جایشان نیامده است. این اصلا ترسی نیست که بخواهیم به آن بپردازیم.

او در بخش دیگری از صحبت‌هایش به مساله دستمزدها اشاره کرد و گفت: اتفاقی که مخصوصا در سریال‌های تلویزیونی افتاده این است که به دلیل پایین بودن بودجه و کم شدن تعداد سریال‌ها گاهی می‌بینیم که بعضی کارها سراغ آدم‌های ناشناخته‌ای می‌روند تا دستمزد پایین‌تری به آنها بپردازند. این همانقدر که می‌تواند خوب باشد و فرد جدیدی را به دنیای بازیگری معرفی می‌کند می‌تواند به همان میزان ضربه هم بزند. چون مردم وقتی تلویزیون را روشن می‌کنند دوست دارند بازیگر محبوب‌شان را ببینند و وقتی نمی‌بینند دیگر آن بازیگری را که نمی‌شناسند چندان دنبال نمی‌کنند.

روشن ادامه داد: سوالی را که بارها و بارها مردم از من پرسیده‌اند این بوده که چرا فلان خانم دیگر بازی نمی‌کند و فلان آقا را دیگر نمی‌بینیم؟ یعنی در جامعه دنبال بازیگر محبوب‌شان می‌گردند و این نشان می‌دهد که اگر فیلم‌سازان و سریال‌سازان بازیگر چهره‌ای جدید می‌آورند بهتر است او را در کنار بازیگران قدیمی‌تر که برای مردم نوستالژی ایجاد می‌کنند قرار دهند تا بتواند همان رونق سابق را بگیرد. مثلا میوه ممنوعه، اغما، مدار صفر درجه، نرگس و... در این سریال‌ها علاوه بر بازیگران جدید، بازیگرهایی کنارشان بودند که مردم دوست‌شان داشتند و سریال را دنبال می‌کردند اما امروز اینطور نیست. دو چهره در سریال حضور دارند و بقیه غیر چهره هستند و در نتیجه مردم آن سریال را نمی‌بینند و خیلی دنبالش نمی‌کنند چون بازیگری که دل‌شان می‌خواهد ببینند در آن نیست.

بازیگر مجموعه «زمانی برای عاشقی» با تاکید بر اینکه هیچ چیز را چالش نمی‌بینیم چون همیشه به خدا توکل می‌کنم» گفت: اما اتفاق‌هایی اخیرا رخ می‌دهد که هر روز بدتر می‌شود؛ امروز با گروه‌هایی مواجه شده‌ایم که دایره‌ای برای خود تشکیل داده‌اند و کارهایی را می‌سازند و در مقابل با کم‌کاری عده زیادی از هنرمندان‌مان در دو سه سال اخیر مواجه بوده‌ایم. از طرفی بازیگری 5-6 کار را پشت سر هم یا هم زمان انجام می‌دهد. من فکر می‌کنم این به شکل معضلی درآمده است.

روشن ادامه داد: شاید به دلیل کم شدن بودجه و محدود شدن کارهاست که این مساله تبدیل به معضل شده است. گاهی من هم به عنوان بازیگر به آن فکر می‌کنم. چون ما بازیگر و آرتیست‌ایم و معتاد دوربین‌ایم و باید «صدا، دوربین، حرکت» را بشنویم. هرکسی فکر می‌کنم با شغلی که عاشق‌اش است زنده است اگر از آن دور شود دچار ناراحتی و دل گرفتگی می‌شود. الان به این شکل شده که اگر گروهی دارد خوب کار می‌کند فقط با افراد گروهش کار می‌کند و اجازه ورود افراد دیگری که حرفه‌ای‌تر هستند و کار کرده‌اند و شناخته شده‌اند را نمی‌دهند؛ این باعث می‌شود عده‌ای پرکارتر و عده‌ای کم‌کارتر باشند. من فکر می‌کنم عدالتی باید وسط بیاید و اجازه دهد بچه‌هایی که مدت‌ها جلوی دوربین نبوده‌اند و در سینما، تئاتر و تلویزیون کار نکرده‌اند کار کنند و فرصت فعالیت داشته باشند.

روشن همچنین خاطرنشان کرد: امیدوارم آن عده‌ای که سعی می‌کنند برای هنرمندان در فضای مجازی و فضاهایی که دور از واقعیت است حاشیه بسازند دست از حاشیه‌سازی و سیاه کردن آدم‌ها بردارند. خصومت‌های شخصی و بی‌دلیل را کنار را بگذارند و اجازه دهند قشر فرهنگی و هنری ما مثل همه جای دنیا خالص به کارش ادامه دهد و کار کند. از یک مدل عکس و لباس هزار قصه درنیاورند. بگذاریم آدم‌ها در دنیای خودشان زندگی کنند.

او با اشاره به تجربه‌های ناخوشایند زیادی که داشته است، گفت: مثلا حرفی در مصاحبه‌ای زده‌ام که تکه‌ای از آن را برداشته و در اینستاگرام گذاشته‌اند و منجر به یکسری سوءتفاهم شده است. هر حرکت و حرفی را به جای دیگری وصل می‌کنند و از این اتفاق‌های حاشیه‌ای بی‌دلیل که برای همه هست برای من هم پیش آمده و امیدوارم روزی از بین برود.

 

دیدگاه تان را بنویسید