به گزارش ایرنا، آبسنگ های مرجانی مختص آبهای کم عمق (حداکثر تا 30 متر) مناطق گرمسیری هستند و نسبت به تغییرات دما و شوری حساس وقادر به تحمل کدورت آب نیستند.
مرجان های سواحل ایران به دلیل دمای کم آب در زمستان و حرارت زیاد آب در تابستان، شوری زیاد و کدورت آب و رقابت با جلبکهای قهوه ای از نظر اکولوژیک تحت فشار قرار دارند و می توان گفت در آستانه تحمل اکولوژیک خود واقع شده اند.
در سالهای اخیرمطالعات انجام شده کاربرد مرجانها در علوم پزشکی مانند پیوند استخوان، استخراج مواد دارویی، دندانپزشکی و چشم پزشکی را آشکار ساخته است و در کنار نقش اکولوژیک آنها در حمایت زنجیره غذایی دریا و تنوع آبزیان همزیست اهمیت حفاظتی این مجموعه ، حیات دریا را دو چندان می کند.
مرجان ها از اهمیت زیادی برخوردارند بطوریکه 25 درصد تمام حیات را در خود حفظ و بسیاری از انواع ماهی ها در اطراف مرجان ها زندگی می کنند.
هر کدام از مرجان ها یک اکوسیستم کامل هستند و سواحل دریاها و خشکی ها را از برخی مشکلات و تهدیدها محافظت می کنند مثلاً جزیره های کم ارتفاع را در برابر خشم امواج و فرسایش دریاها محافظت می کنند.
جذابیت های طبیعی 10% از کل صنعت توریست را تشکیل می دهند که وجود مرجانها یکی از راههای جذب توریست است و علاوه بر این از مرجان ها برای تولید داروهای ضد سرطان و پیوند استخوان استفاده می شود.

رئیس اداره حفاظت محیط شهرستان چابهار در گفت وگو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: در آبهای کرانه ای ایران تاکنون 28 گونه آبسنگ مرجانی در حاشیه 16 جزیره خلیج فارس و 2 منطقه ساحلی(بندر طاهری بوشهر و خلیج چابهار) مورد شناسایی قرار گرفته اند که از انواع حاشیه ای، تخت یا پراکنده هستند.
اشرفعلی حسینی افزود: آبسنگ های مرجانی کند رشد بوده و نرخ رشدی معادل 38 درصد تا 12 متر در هر هزار سال برای آنها تعیین شده است و روند ترمیم آنها پس از آسیب، بسیار سخت خواهد بود.
وی بیان کرد: خلیج چابهار در برگیرنده گونه های ارزشمند و منحصر بفرد از آبسنگ های مرجانی در کشور هستند که وسعت منطقه مرجانی آن تقریبا هشت هکتار بوده که این مرجان ها زیستگاه بسیار مطلوبی برای انواع آبزیان و ماهی های زینتی بوده و به عنوان موج شکن های طبیعی محافظ مناطق ساحلی از جریان های دریایی نیز هستند.
وی تصریح کرد: خلیج چابهار با 17 کیلومتر طول، 20 کیلومتر عرض و میانگین عمق 20 متر در دهانه خلیج، بعنوان بزرگترین خلیج در سواحل دریای عمان مطرح است.
وی ادامه داد: این مرجان ها پس از جنگل های تروپیکال، دومین بیوم غنی جهان را تشکیل می دهند و با وسعت حدود 600 هزار کیلومتر مربع 17 درصد تمام اقلیم دریایی را به خود اختصاص داده اند.
وی گفت: آلودگی نفتی دریا، توسعه فعالیت های تفرجی، صید آبزیان زینتی، برداشت مستقیم مرجان ها، ساخت و ساز در ناحیه ساحلی و برداشت شن و ماسه از سواحل از جمله عوامل تخریب کننده آبسنگ های مرجانی و بر هم زننده شرایط زیست آن در ایران هستند.
رئیس اداره حفاظت محیط شهرستان چابهار با بیان اینکه آبسنگ های مرجانی تولید سالانه 12 هزار گرم در متر مربع را دارند،خاطرنشان کرد: از خصوصیات بارز مناطق مرجانی تنوع زیستی بالا در این مناطق است بطوریکه از 33 شاخه جانوری و گیاهی که در زیستگاههای دریایی یافت می شوند 30 شاخه در مناطق مرجانی زندگی می کنند.
حسینی گفت: 10 درصد صید ماهیان شیلاتی در مناطق مرجانی صورت می گیرد و هر یک متر مربع مرجان از نظر اقتصادی برابر با 47 هزار دلار است.
وی افزود: در مطالعات اخیر دو ناحیه اصلی تجمع توده های مرجانی در منطقه چابهار مورد شناسایی و ارزیابی قرار گرفته است و این 2 ناحیه شامل محدوده دریایی اطراف موج شکن فرعی اسکله شهید بهشتی ( به وسعت بیش از 6 هکتار) و محدوده دریایی اطراف موج شکن اسکله شهید کلانتری (به وسعت حدود 2 هکتار) شامل آبسنگ های دریایی است.
وی گفت: یکی از مزیت های قابل توجه منطقه وجود انواع مختلف مرجان های نرم ، شاخ گوزنی، مغزی و سیاه است که علاوه بر قابلیت های زیست محیطی بالای آن استعداد سرمایه گذاری در زمینه ی گردشگری دریایی را نیز داراست.
چابهار در 645 کیلومتری جنوب زاهدان مرکز استان سیستان و بلوچستان و در ساحل دریای عمان واقع شده و از نظر گردشگری و توریستی از اهمیت زیادی برخوردار است.
3043**6081 خبرنگار: رستم کریمی ** انتشار دهنده: حیدر سرایانی
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.