سید رضا موسوی روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: کشت گندم و جو همه ساله از اواخر آبان در شهرستان زابل آغاز و تا نیمه دوم آذرماه ادامه داشت اما امسال به دلیل خشکسالی حاکم در منطقه هیچ کشتی انجام نشد.
وی ادامه داد: در صورت وجود آب حدود 9 هزار هکتار از زمین های کشاورزی زابل قابلیت کشت گندم و جو را دارند به طوری که در گذشته بیشترین گندم تولیدی سیستان و بلوچستان به شمال این استان اختصاص داشت.
مدیر جهاد کشاورزی زابل افزود: خشکسالی از سال 95 به بعد در منطقه شدت یافته به طوری که با وجود کشت موردی توسط مردم هیچ محصولی از زمین های کشاورزی آنان برداشت نشد این درحالیست که زندگی هفت هزار و 800 بهره بردار کشاورزی در این شهرستان به کشاورزی وابسته است.
به گزارش ایرنا خشکسالی حدود 2 دهه در سیستان و بلوچستان که امسال شدت آن محسوس تر است کشاورزی، آب، هوا، اشتغال، بهداشت و سایر بخش های زندگی مردم رنج دیده این دیار را بشدت تحت تاثیر قرار داده است.
عمده فعالیت اقتصادی و معیشتی مردم ولایتمدار سیستان و بلوچستان به ویژه منطقه سیستان با پنج شهرستان زابل، هیرمند، زهک، نیمروز و هامون بر حوزه کشاورزی استوار است که متاسفانه وابستگی 100درصدی این منطقه به منابع آب رودخانه خارجی هیرمند سبب شده تا از حدود 19 سال پیش تاکنون گرفتار خشکسالی ناشی از قطع آب این رودخانه شده اند و وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم مرزنشین به حد بسیار بحرانی و سخت برسد.
به گفته کارشناسان، سهمیه ایران و تالاب بین المللی هامون از آب رودخانه هیرمند از چند سال پیش تاکنون بر اساس برنامه پروتکل 2 کشور تامین نمی شود و تنها سیلاب های ناشی از بارندگی در محدوده انتهایی این رودخانه که به دشتمال معروف و از کنترل کشور همسایه خارج و معمولا در فروردین جاری می شود منشا تامین آب آشامیدنی و بعضا کشاورزی مردمان این دیار است که آنهم متاسفانه امسال نه بارندگی بود و نه دشتمال.
قطع کامل آب رودخانه هیرمند موجب تشدید شرایط سخت و بحرانی ساکنان منطقه به ویژه کشاورزان و از بین رفتن فرصت های شغلی و در نتیجه زمینه ساز مهاجرت شده است.
همچنین عدم آبگیری تالاب بین المللی هامون در گستره تقریبی پنج هزار و 700 کیلومتر مربع موجب شده بستر این تالاب به کانون حرکت شن های روان و ریزگردها در منطقه تبدیل و در نتیجه پیامد آن نیز نظیر بیماری های ریوی و تنفسی و سل دامنگیر مردم محروم سیستان شود.
7316**3213
انتهای پیام وی ادامه داد: در صورت وجود آب حدود 9 هزار هکتار از زمین های کشاورزی زابل قابلیت کشت گندم و جو را دارند به طوری که در گذشته بیشترین گندم تولیدی سیستان و بلوچستان به شمال این استان اختصاص داشت.
مدیر جهاد کشاورزی زابل افزود: خشکسالی از سال 95 به بعد در منطقه شدت یافته به طوری که با وجود کشت موردی توسط مردم هیچ محصولی از زمین های کشاورزی آنان برداشت نشد این درحالیست که زندگی هفت هزار و 800 بهره بردار کشاورزی در این شهرستان به کشاورزی وابسته است.
به گزارش ایرنا خشکسالی حدود 2 دهه در سیستان و بلوچستان که امسال شدت آن محسوس تر است کشاورزی، آب، هوا، اشتغال، بهداشت و سایر بخش های زندگی مردم رنج دیده این دیار را بشدت تحت تاثیر قرار داده است.
عمده فعالیت اقتصادی و معیشتی مردم ولایتمدار سیستان و بلوچستان به ویژه منطقه سیستان با پنج شهرستان زابل، هیرمند، زهک، نیمروز و هامون بر حوزه کشاورزی استوار است که متاسفانه وابستگی 100درصدی این منطقه به منابع آب رودخانه خارجی هیرمند سبب شده تا از حدود 19 سال پیش تاکنون گرفتار خشکسالی ناشی از قطع آب این رودخانه شده اند و وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم مرزنشین به حد بسیار بحرانی و سخت برسد.
به گفته کارشناسان، سهمیه ایران و تالاب بین المللی هامون از آب رودخانه هیرمند از چند سال پیش تاکنون بر اساس برنامه پروتکل 2 کشور تامین نمی شود و تنها سیلاب های ناشی از بارندگی در محدوده انتهایی این رودخانه که به دشتمال معروف و از کنترل کشور همسایه خارج و معمولا در فروردین جاری می شود منشا تامین آب آشامیدنی و بعضا کشاورزی مردمان این دیار است که آنهم متاسفانه امسال نه بارندگی بود و نه دشتمال.
قطع کامل آب رودخانه هیرمند موجب تشدید شرایط سخت و بحرانی ساکنان منطقه به ویژه کشاورزان و از بین رفتن فرصت های شغلی و در نتیجه زمینه ساز مهاجرت شده است.
همچنین عدم آبگیری تالاب بین المللی هامون در گستره تقریبی پنج هزار و 700 کیلومتر مربع موجب شده بستر این تالاب به کانون حرکت شن های روان و ریزگردها در منطقه تبدیل و در نتیجه پیامد آن نیز نظیر بیماری های ریوی و تنفسی و سل دامنگیر مردم محروم سیستان شود.
7316**3213
کپی شد
