به نظر می رسد دادن عنوان "سردار سازندگی" به آیت الله هاشمی رفسنجانی(ره) یکی از نیکوترین و پرمحتواترین عناوینی بود که می توان به شخصی نسبت داد که به گفته خودش به طرح های عمرانی آب و خاک این کشور عشق می ورزید.
آیت اللهی که به خاطر مجاهدت ها و فداکاری هایش با همتی بلند و وصف ناپذیر در دوران پس از جنگ و بازسازی کشور به "سردار سازندگی" شهرت یافت.
در این مجال ضمن بازخوانی و بازنشر خاطره ای با عنوان "اشک عاشق" به قلم دکتر میرزاده رئیس دانشگاه آزاد اسلامی منتشر شده در روزنامه اطلاعات (اردیبهشت سال 71) که مربوط به سال های پس از جنگ و افتتاح سد جیرفت در زمان معاونت اجرایی ایشان در دوره ریاست جمهوری آیت الله هاشمی رفسنجانی است، به بیان شوق و احساسات ناب و خالص وی به آیت الله هاشمی پرداخته که 24 سال پیش در سمت معاون اجرایی رئیس جمهور آن را در یک جمله نغز خلاصه کرد با این مضمون که "اشک شیخ ما همراه با تدبیر و تدبر و اراده قاطع و سستی‌ناپذیرش یکی از بزرگترین پشتوانه های سرسبزی دشت های ایران است".
بسم الله الرحمن الرحیم
سالهاست که این ذره حقیر به برکت آفتاب انقلاب اسلامی، روشنایی گرفته و همراه یاران امام عزیز راحلمان در سفرهای ایشان شاهد رمز و رازهایی بوده ام که کمتر در خبر خبرنگاران منعکس می شود. در سفر اخیر ریاست‌جمهوری شاهد دو زیبایی بودم که حیفم آمد مردم عزیزمان از آن بی‌خبر باشند فلذا خوش داشتم با قلم نارسایم گوشه ای از زیبایی های" اشک عاشق" را بازگو کنم.
وقتی ریاست‌جمهوری محترم دریچه های سد جیرفت را گشودند و جهش و ریزش آبهای زلال در عمق دره هلیل‌رود، زیباترین نغمه های بیانگر همت بلند و تلاش و فداکاری مهندسین و غیرتمندان ایران را می سرود، به ایشان عرض کردم خدای را شکر می کنیم که یکی از بزرگ ترین طرح های آب و خاک میهن عزیز اسلامی‌مان به سرپنجه تدبیر جنابعالی امروز به ثمر رسید. فرمود: من به طرح های آب و خاک کشور عشق می ورزم.
وقتی نگاه ایشان به جاری زلال آب ها افتاد در چهره آن عاشق اشکی را دیدم که به پهنای همه دشت های ایران زمین، سرسبزی داشت. همان جا در برق اشک او جهش آب های زلال دریاچه های پیشین بلوچستان و مارون بهبهان و خداآفرین مغان و شاپور برازجان و کارون مسجدسلیمان و نومل گرگان را دیدم. اگر می توانستم در سینه مهربان او «آتشکده‌ای» را می دیدم که برای آبادانی «پارس» لهیب می کشد همانطور که در اشکش «دریاچه ساوه» را هم دیدم و هم کرخه دزفول را و علویان مراغه را و زیردان چاه‌بهار و بارون ماکو* را.
اشک شیخ ما همراه با تدبیر و تدبر و اراده قاطع و سستی‌ناپذیرش یکی از بزرگترین پشتوانه های سرسبزی دشت های ایران است. کشتکاران تلاشگر و پایمرد خوش باشند که اشک فرزند کویر، دشت های تشنه‌شان را سیراب خواهد کرد و مگر نه اینکه «و جعلنا من الماء کل شئی حی» و زیبایی دیگر اینکه در مراسم بازگشایی سد جیرفت وزیر محترم نیرو از همه وزرا و مدیران اسبق و سابقی که در سالهای جنگ تحمیلی در برافراشتگی این دستآورد بزرگ انقلاب اسلامی قدمی برداشته بودند، تشکر و قدردانی کرد و این کار را متعلق به آنها دانست.
زیبایی این کار وزیر نیرو کمتر از تلاش های مخلصانه و پیگیرانه او برای اختتام عملیات سد جیرفت نبود. همان جا با آب های هلیل‌رود وضو ساختم و شکرانه این نعمت ها را با دوگانه ای بجای آوردم.
خدای منان این انقلاب را و رهبر گرانقدرش را که مایه حیات و عزت همه ماست، با عنایات خاصه‌اش نگهبان و حافظ باشد. آمین یا رب العالمین.
حمید میرزاده
معاون رئیس‌جمهوری در امور اجرایی
1/2/71
*این یادداشت اولین بار در سال 1371 منتشر شده بود.
*تمامی این سدها در زمان ریاست جمهوری آیت الله هاشمی (ره) ساخته و اکنون به بهره برداری رسیده است.
