پایگاه خبری جماران: حضرت امام در سخنان تکان دهنده ای شروع اختلاف در میان امت اسلامی را ناشی از جهل بر می شمارند ولی ادامه آن را به یکی از دو عامل «جهل و غرض» نسبت می دهند.
ایشان در سخنانی، ابتدا می فرمایند :
«اگر مسلمین وحدت کلمه داشتند، امکان نداشت اجانب بر آنها تسلط پیدا بکنند. این تفرقه در بین مسلمین است که باعث شده است که اجانب بر ما تسلط پیدا بکنند.» (صحیفه امام، جلد 6، صفحه 83)
و بعد ریشه این اختلاف را چنین معرفی می کنند:« این تفرقه مسلمین... از اول با دست اشخاص جاهل تحقق پیدا کرد، و الآن هم ما گرفتار هستیم.» (همان)
امام خمینی سپس به وضعیت امروز امت اسلام توجه می دهند و می گویند: «یک زمان حساسى است؛ مابین حیات و موت مردد هستیم. ما الان مملکت‌مان یا باید تا ابد زیر یوغ استعمار و استبداد باشد، یا باید الان از این یوغ خارج بشود. اگر وحدت کلمه را حفظ نکنید، تا آخر باید مبتلا باشید.» (همان)
و نتیجه می گیرند: «واجب است بر همه مسلمین که با هم باشند.» (همان)
نکته حائز اهمیت آن است که امام برخلاف پایه گذاران اختلاف که آنها را تنها «جاهل»معرفی کردند، وقتی به کسانی که امروزه به این امر مبادرت می نمایند، اشاره می کنند ، آنها را علاوه بر «جهل» به صفت «مغرض بودن» هم متصف می نمایند و می فرمایند: «و کسى که این اجتماع را بخواهد که به هم بزند، یا جاهل است و یا مغرض.»
رهبر کبیر انقلاب سپس داروی اصلی در مقابل «درد جهالت و غرض ورزی» را « عبور کریمانه» و «توجه نکردن» به این سخنان بر می شمارند و می گویند:«و نباید به این حرف‌ها گوش بکنند. برادران سنى ما نباید به یک تبلیغاتى که از طرف دشمنان اسلام مى‌شود ترتیب اثر بدهند. ما با آنها برادر هستیم، آنها با ما برادر هستند. این مملکت مال همه ماست، مال همه‌ی ما. مال اقلیت‌هاى مذهبى، مال مذهبیون ما، مال برادران اهل سنت ما. همه ما با هم هستیم.» (صحیفه امام، جلد 6، صفحه 84)
و اضافه می کنند:«در اسلام بین شیعه و سنى ابداً تفرقه نیست؛ بین شیعه و سنى نباید تفرقه باشد. باید وحدت کلمه را حفظ کنید. ائمه‌ی اطهار ما سفارش کردند به ما، که بپیوندید با هم؛ و با هم اجتماعمان را حفظ کنیم» (همان)
نکته مهم در این بخش از سخنان امام همان است که از آن با عنوان « عبور کریمانه » یاد کردیم. به فرموده قرآن، بندگان خوب خدا در مقابل سخن لغو و بیهوده و باطل، به کرامت عبور می کنند و خود را درگیر آن نمی کنند«وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا کِرَامًا » و در مقابل جاهلین با آرامش برخورد می کنند«وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا »
ممکن تصور شود که برخورد با مغرضین باید فراتر از آرامش باشد ولی نکته اینجاست که ورود به نزاع با مغرضین در داستان شیعه و سنی، خود دامن زدن به یک نزاع مذهبی دیگر است که به همان اندازه می تواند جامعه اسلامی را دچار اختلاف کند. پس بهتر است همه در مقابل اختلاف افکنان با صبر و متانت ظاهر شویم و با عبور کریمانه آنها را از نیل به اهدافشان بازداریم.
برخورد های خشن و بعضاً با پشتوانه حکومت، تنها حوزه نزاع را از گروهی به گروهی دیگر می کشاند و برای «برخورد شوندگان» نوعی «مظلومیت مقدس» پدید می آورد که در پرتو آن می توانند حرف باطل خود را بپوشانند.
