در دسامبر 2002 ایالات متحده از پیمان موشکی سال 1972 برای جلوگیری از توسعه موشک های هسته ای و سیستم های ضد موشک به طور یک جانبه کنار می رود. در آن زمان بوش معتقد بود که ایالات متحده در تکنولوژی فضایی آن قدر پیشرفت کرده است که به سادگی از پس پیشرفت تکنولوژیک روسیه و موشک های این کشور برخواهد آمد. قدرت واقعی پشت این تصمیم بوش، معاون رئیس جمهور، دیک چنی بود. نئوکانی که در موقعیت رهبری قرار داشت و از روسیه متنفر بود و به تسلط جهانی عینی ایالات متحده اعتقاد داشت.
از دیدگاه چنی، این پیمان آمریکا را از رسیدن به اهدافش باز می داشت. مسکو ورشکسته بود و به نظر نمی توانست روی پا بایستد و در برابر آمریکا قرار بگیرد. مسکو هشدار داده بود که از بین رفتن این پیمان به برافروخته شدن آتش مسابقه تسلیحاتی منجر خواهد شد. در آن زمان سیاستمداری که به اندازه امروز شناخته شده نبود وعده داد که روسیه هرگز در برابر غول هسته ای به نام ایالات متحده سرخم نخواهد کرد. هفته جاری پوتین در سخنرانی مجمع روسیه محکم ایستاد و زرادخانه جدید سلاح های هسته اش را رونمایی کرد. رقص تسلیحات جدید این کشور که رئیس جمهور ترامپ را یک احمق جلوه می داد.
اسلحه موشکی جدید روسیه از سوی ناتو «شیطان 2» نامیده می شود. این اسلحه موشکی جدید قابلیت حمل کلاهک هسته ای را تا شعاع 10 هزار کیلومتری دارد. آنچه این سلاح را متفاوت می کند قابلیت حمل با موشک های مافوق صوت و مدارگزیز است که می تواند تا شمال آمریکا را هدف قرار دهد و از سیستم های ضدموشکی فرار کند.
در ادامه سخنرانی پوتین فیلمی کوتاه از موشک های بالستیک جدیدی که روسیه در حال ساخت آن است به نمایش درآمد و رئیس جمهور روسیه تأکید کرد که این موشک های جدید موسوم به سامانه «سرمت» قادر هستند به هر نقطه ای از دنیا که روسیه اراده کند رسیده و هیچ سامانه پدافندی قادر به مقابله با آن نیست. ایالات متحده قصد داشت چنین موشک هایی را از سال 1950 توسعه دهد اما هیچ موفقیتی در آنها به دست نیاورد. او همچنین به زیردریایی های بدون سرنشین جدید روسیه اشاره کرد که قادرند بدون ایجاد هیچ صدایی در اعماق بسیار زیاد دریا حرکت کرده و هیچ سلاحی قادر به هدف قرار دادن آنها نیست و حتی در برابر سلاح های هسته ای نیز مقاوم هستند. در ادامه فیلمی کوتاه از نحوه عملکرد این زیردریایی های جدید به نمایش گذاشته شد.
ممکن است پوتین درباره قدرت اسلحه های جدیدش اغراق کرده باشد هرچند او معمولا در این موارد برخلاف سایر سیاستمداران حقیقت را می گوید. همان طور که او در سخنرانی اش گفت: «هیچ کس نمی خواهد به ما گوش دهد» او سعی داشت به تلاش های شکست خورده مسکو درباره استراتژی کنترل اسلحه اشاره کند، استراتژی ای که به عقیده او می توانست تنش با غرب را کنترل کند. پوتین در ادامه سخنرانی اش گفت: «حالا شما به ما گوش می دهید.»
اما آیا واشنگتن گوش خواهد کرد؟ ترامپ به تازگی اعلام کرده که بودجه ای هنگفت را برای پیشرفت نیروی هسته ای آمریکا خرج خواهد کرد و بودجه نظامی این کشور از 634 میلیارد دلار به 716 میلیارد دلار افزایش پیدا خواهد کرد و 69 میلیارد به صورت جداگانه برای جنگ های خارجی در نظر گرفته خواهد شد. این اعداد مجموعه بودجه نظامی ایالات متحده را بیش از 1تریلیون دلار خواهد کرد که جدا از خرج هایی است که این کشور در زمینه اطلاعاتی انجام می دهد. بودجه اطلاعاتی آمریکا به تنهایی برابر با کل بودجه نظامی روسیه و در حدود 42,3 میلیارد دلار است.
جنگ میان ایالات متحده، روسیه و چین هرگز و هرگز نباید اتفاق بیفتد. اما آیا با قبول این تنش ها ریسک چنین اتفاقی را می پذیریم. آیا جنگ میان این کشورها قرار است در اوکراین یا روسیه اتفاق بیفتد و اوضاع این مناطق را بدتر کند؟ جواب همه این سوالات بله است اگر قرار باشد نئوکان ها راهی را که می روند، ادامه دهند.
ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه همچنان با درخشانی بازی پیچیده ای را با امریکا و اروپا پیش می برد. آن چه او در سخنرانی اخیرش در مجلس دومای روسیه بیان کرد همان چیزی بود که چند سال پیش نیز گفته بود و از احیای قواعد بازی دوران اتحاد جماهیر شوروی صحبت کرده بود: تعامل با مسکو از موضع کشوری که در راس کشورهای مورد احترام جهان قرار دارد و باید به منافعش احترام گذاشت یا این که بپذیرید هزینه های انتقال استراتژیکی که از پی دخالت مستقیم نظامی در جنگ گرجستان و جنگ سوریه و به طور مستقیم در اوکراین و انضمام شبه جزیره کریمه و شکایت از توسعه پیمان ناتو تا مرزهای روسیه به وجود آمده است را بپردازید.
آن چه امروز شاهدیم تقاضا برای انتقال از قمار به تفاهم با امریکا برای مشارکت در نظام جهانی و توافقات سیاسی است که از سوریه تا اوکراین را شامل می شود. واشنگتن هنوز پاسخ مثبت به این خواسته های مسکو نداده و روی رویارویی تمام عیار حتی نظامی با روسیه حساب کرده است. در حالی که یک اصل برای روسیه پابرجا مانده است، تقویت نظامی با مدرن ترین و قدرتمندترین سلاح ها. اگر این قدرت نباشد غرب روسیه را کوچک می شمارد در حالی که با وجود این سلاح هاست که برای غرب فشار و تضعیف روسیه سخت می شود.
آن چه گویا و نمایان است این است: جنگ سرد جدیدی در راه است اما بدون این که ضوابط جنگ سرد اول در آن وجود داشته باشد؛ زمانی که افراد موجود در راس قدرت در واشنگتن و مسکو منتظر بودند ببیند که کدام یک اشتباه می کند یا کجا فرصتی به وجود می آید تا واکنش نشان دهند و عکس العملی از نوع جنگ سرد از خود نشان دهند. هیچ کس حتی در خواب هم نمی دید که کسی مثل دونالد ترامپ در کاخ سفید به قدرت برسد که تاجری نارسیسی است که نه می خواند و نه به حرف کسی گوش می دهد. آن چه شاهدیم نسخه دومی است از رقابت تسلیحاتی ای که در ایام ریاست جمهوری رونالد ریگان و میخائیل گورباچف، رهبر سابق اتحاد جماهیر شوروی هدایت می شد و به جنگ ستارگان مشهور شد، اما در سایه اوضاع سخت اقتصادی در امریکا و سخت تر در روسیه.
برای همین است که می توان گفت پوتین به عقب نشینی امریکا از معاهده منع گسترش سلاح های تهاجمی استراتژیک و استقرار سامانه های دفاع موشکی در کشورهای اروپایی و همچنین توسعه بی سابقه سلاح های پیشرفته شکست ناپذیر امریکا در چارچوب اردوگاه مشترک استراتژیک هسته ای جدید واکنش نشان داد. او برای توجیه کار خود گفت: آنها در مهار روسیه موفق نخواهند شد، آنها نمی خواهند به ما گوش دهند اما الآن باید گوش کنند و در محاسباتشان واقعیت های جدید را بگنجانند.
**گروه ایرنا مقاله
از: محمدرضا یوسف نژاد خبرنگار خبرگزاری ایرنا سمنان
انتشاردهنده: جانعلی فتحی
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.